Start: Landal Mont Royal: K64, 54536 Kröv, of Bergstraße 2, 54536 (Duitsland)
Provincie: Rheinland-Pfalz
Afstand: 8 kilometer
Bewegwijzering: geen: Volg de routebeschrijving via de link hieronder of download de GPX. Je loopt ook langs de Moselsteig. Dit stuk is wel bewegwijzerd.
Link naar ons GPX-bestand, of komoot.
Je moet beter kijken als je iets boekt Laura
In 2017 kampeerden we twee weken in de Moezelstreek. De omgeving en met name de wandelingen zijn zo goed bevallen, dat we nog wel een keer terug wilden. Dit keer in een huisje, want dat slaapt net even iets lekkerder.
Na van alles bekeken te hebben boeken we een huisje type 4C (Comfort) bij Landal Mont Royal. Na een voorspoedige reis en een lekker lunch bij BØFF in Horst (NL) komen we aan bij ons huisje, maar wat valt het tegen. De bank is helemaal versleten, het kunstleer laat gewoon los. De Wc en douche zijn echt heel klein en in één van de kamers zit alleen een luxaflexje voor het raam. Beetje te licht om te slapen voor familie mol, maar het ergste komt nog! De gratis WIFI doet het niet en familie IT kan niet zonder WIFI.
Je kunt toch wel zonder WIFI?
Ik neem me voor om de week zonder Instagram door te komen, maar Adriaan vindt het geen goed idee en zal het wel even regelen. Nog voordat Adriaan en Ilse terug zijn van de receptie komt de man van de technische dienst al aanrijden. Hij houdt een telefoon omhoog en zegt in het Duits dat de WIFI goed is en dat hij het gewoon doet.
Ik laat ook weleens wat zien op mijn mobiel en deze man doet precies hetzelfde. Ik zie dus niks! Ik leg uit dat wij drie laptops en drie telefoons hebben en dat we met alle zes apparaten geen connectie kunnen maken. Als Adriaan en Ilse terug zijn legt Adriaan uit dat er echt iets aan de hand is. Maar het mannetje houdt vol, het ligt aan onze spullen en hij kan er niets aan doen. Op een gegeven moment maakt hij zich meer druk om de afstand (Covid) tussen ons, dan zijn werk. Je ziet hem denken, hoe kom ik hier zo snel mogelijk weg. We laten hem maar gaan, want we hebben niets aan deze onhandig onbeschofte man.
Natuurlijk ontdekt Adriaan waar de router zich bevindt en gelukkig kan het luik open. We stapelen de salontafels op elkaar. Adriaan klimt er op, Ilse houdt het vast en ik maak een foto. Hij geeft de router een reset (uit en aan) en de WIFI doet het weer. De hele week geen problemen meer gehad. Dat had de man van de technische dienst toch ook kunnen doen? Met een trappetje dan, want dat is toch iets handiger dan een salontafelstapel.
Gelukkig maakt de omgeving heel veel goed, want wat is het mooi hier!
De Panoramische rondwandeling
Uitzicht op Moselschleife Kröv – Wolf
De tweede dag van onze vakantie starten we onze wandeling vanaf ons huisje. Kunnen we gelijk wat rondkijken. De wandeling die ik heb uitgezocht is maar acht kilometer en dat is maar goed ook. Het is heel erg warm en wat zijn die heuvels steil. Je kunt de wandeling ook beneden beginnen en dan kun je halverwege op het Panorama terras van Landal iets eten of iets drinken en dan eindig je je wandeling met dalen in plaats van stijgen.
Na nog geen halve kilometer komen we uit bij het uitzicht op: Moselschleife Kröv – Wolf. Wat een prachtige plek en het fijne is we lopen naar beneden en zien constant dit uitzicht. Naast het uitzicht is er ook nog van alles te zien.
De afdaling
We horen een specht en Ilse, die hem ziet wijst ons waar hij zit. Adriaan en ik kunnen niet wijzen en Ilse heeft het van ons geleerd. Als ik haar vraag: “Waar wijs je naar?” zegt ze “Hij zit daar in die boom met takken.” Adriaan en ik komen niet meer bij van zoveel onduidelijkheid.
Niet gezien dus, maar gelukkig is er nog meer. Er vliegen twee valken rond, die steeds verdwijnen in een spleet in een rots. Waarschijnlijk hebben ze daar een nest. We horen een groene specht lachen, er vliegt een kolibrievlinder en er kruipt een hagedis over de muur. Overal waar we kijken zien we druivenstruiken, met af en toe een vogeltje er in.
We zien ook mooie wilde bloemen en er groeien bloeiende vetplanten tegen de muur. Ik zeg: “We moeten morgen terugkomen met de macrolens” waarop Adriaan antwoordt “En met een korte broek.” Ik opper dat ik een korte broek helemaal niet zo lekker vind, waarop hij antwoordt: “Ik ook niet ik heb liever een broodje.”
Als we bijna beneden zijn komen we langs twee bankjes met een wijnpers ernaast. Er zitten vier Duitsers op het ene bankje, die al lekker zitten te pimpelen.
Jaren geleden vroeg een Duitse campinghouder aan mij wat ik eigenlijk in Duitsland kwam doen. Ik drink geen bier, geen wijn en eet geen worst. Ik had natuurlijk moeten antwoorden dat ik er kom voor de bankjes.
Kröv
Na vele haarspeldbochten en duizend foto’s van het uitzicht komen we in Kröv aan. We zien een kerkje en een paar leuke huizen en natuurlijk nemen we even een omweg naar de Moezel om daar op het zoveelste bankje te gaan zitten.
Je kunt op de Moezel varen en vanaf daar vertrekken. Ik weet nu al dat we daar niet aan toe gaan komen. Ook kijken we even of er ook fijne restaurantjes zijn.
Het is een leuk en toeristisch wijndorp, maar het is niet zo leuk als Bernkastel-Kues, dat een kleine 20 minuten rijden is.
In heel Kröv hangen reclameborden met een kind dat op de blote billen wordt geslagen. Wij vinden het enigszins vreemd, ze hebben hier zeker nog nooit van Me-too gehoord. Ik heb het even opgezocht: Een kind mocht geen wijn drinken van zijn vader en op een dag pikt het kind de sleutel van de wijnkelder. De wijn smaakt zo lekker dat hij er niet van af kan blijven. Natuurlijk wordt de vader boos en krijgt het kind billenkoek.
Een lichte wandeling van acht kilometer
We lopen het dorp weer uit en beginnen aan het beklimmen van de berg. Inmiddels is het toch wel erg warm geworden en begrijp ik dat acht kilometer hier wat zwaarder is dan thuis. Natuurlijk weet ik dat wel, maar de theorie is toch anders dan in de praktijk. Tot overmaat van ramp lopen we steeds verder weg van ons Landal park en begin ik te twijfelen of de route wel acht kilometer is.
Gelukkig zijn er de bankjes en het vertier onderweg. Bij bijna elk bankje gaan we even zitten en nemen we iets te drinken.
Een wijnsafari
We komen een tractor tegen met een huifkar erachter. In de huifkar zitten mensen aan tafeltjes met een wijntje en kaasstengels en ondertussen vertelt de gids, of is het de wijnboer zelf, een verhaal over de druivenstruiken en hoe je wijn maakt. Het is zo warm en we komen zo langzaam vooruit dat ik best met deze mensen wil ruilen Ook al lust ik geen wijn en kaasstengels. Ik hoor jullie denken, die lust ook niks.
De Moselsteig
Maar als we bijna boven zijn en door een bos wandelen, ben ik weer helemaal tevreden. We lopen een stukje van de Moselsteig. Over afzien gesproken. Dat is een tocht van 347,9 kilometer verdeeld over 24 etappes. Hierboven zijn de bankjes nog mooier en we komen zelfs langs een schommelbank, waar we natuurlijk even op moeten schommelen.
Er vliegen prachtige vlinders rond. Volgens Adriaan zijn het ijsvogelvlinders en we moeten het maar geloven, want ze waren te bewegelijk om op de foto te zetten en op te zoeken.
We komen ook langs bordjes waar 3 connect op staat. Iedere keer als we er één zien zeggen we tegen elkaar: “3 connect niet.” De WIFI van het Landalpark heet namelijk ook zo. Boven lopen we ook nog langs een kerkje, die bewaren we voor een volgende keer.
We komen nog een paar keer langs prachtige uitzichtpunten. We lachen, zweten en genieten volop. Als je een keer in de buurt bent is dit zeker een aanrader. Boek dan niet huisje 131, of je moet dol zijn op aftandse banken.
Burg Eltz
Te lang op het verlanglijstje
Twee dagen later gaan we naar Burg Eltz, dit kasteel staat al zo lang op ons verlanglijstje dat het alleen maar tegen kan vallen en dat doet het ook een beetje. We hebben een kortere wandeling uitgezocht want het “Droompad Eltzer Burchtpanorama” van 12,7 kilometer lijkt ons net iets te lang.
We parkeren op een wandelparkeerplaats in Müden, waar de wandeling van 6,2 kilometer aangegeven staat. Na bijna twee kilometer komen we bij het kasteel aan. Het is prachtig en het riviertje beneden is ook erg mooi. Het zit er vol weidebeekjuffers en daarom zijn we Adriaan meteen kwijt.
Het is al aardig druk bij het kasteel en er komt een Amerikaans stel aan dat zo over enthousiast is dat het nep lijkt. Ik vraag me de hele tijd af wat de man om zijn nek heeft, maar het is een mondkapje. Oh ja, die moeten wij straks ook op.
De rondleiding
Als Adriaan eindelijk genoeg foto’s heeft van de waterjuffers gaan we naar binnen. We moeten drie keer onze kaartjes laten zien en iedere keer wordt er een stukje van het kaartje afgescheurd, er blijft bijna niets over. Dat kaartje kan ik niet meer gebruiken voor mijn plakboek.
Het kasteel is prachtig van buiten en natuurlijk ook van binnen, maar de rondleiding in het Duits duurt ons veel te lang. Het is jammer dat je niet zoals in Nederland zelf door het kasteel mag wandelen. De gids zegt: “Besef goed dat dit een museum is en dat je daarom geen foto’s mag maken.” Dat vinden wij helemaal niet zo logisch, maar met zoveel mensen tegelijk in een kleine ruimte was de foto toch mislukt.
Weer naar buiten
We zijn blij als de mondkapjes weer af mogen en we weer naar buiten kunnen. Verder met de rest van onze wandeling. Weer een heuvel op! Af en toe kijken we om naar het toch wel prachtige kasteel. We nemen ons voor om terug te komen, als het kasteel gesloten is. Dan is het vast rustiger en met een beetje mist erbij nog fotogenieker.
We lopen langs meerder uitzichtpunten op Burg Eltz en komen uit bij een parkeerterrein, waar blijkbaar iedereen geparkeerd staat. Hier vandaan wandelen grote groepen richting het kasteel en wij zijn blij dat we op een gegeven moment mogen afslaan. We pakken zelfs een stukje van het Burchtpanoramapad mee.
Oh oh verdwaald
Toch gaat er iets mis, de komoot-juffrouw geeft aan dat we rechtsaf moeten, maar dat kan helemaal niet. Na een paar keer heen en weer lopen, kiezen we er voor om dwars door het bos te gaan van het pad af. Na een eeuwigheid komen we het bos uit bij een akker. Vanaf daar kunnen we de auto makkelijk weer terugvinden. Als we de akker verlaten en achterom kijken zien we een verboden toegang bord, maar het is een raadsel waar we dan wel uit hadden moeten komen.
Schapen op de weg
Als we terug rijden langs een toeristische route van mevrouw TomTom worden we opgehouden door een schaapskudde. De schaapsherder en zijn hond doen hun best om de dames aan de kant te krijgen, maar de schapen vergeten het steeds. Je hoort ze gewoon denken: “Oh enge auto, rennen, rennen, rennen…. oh kijk eten” en ze staan weer stil. Dat herhaalt zich steeds. Wij liggen in een deuk om die malle schapen en de hond, die erg onhandig is en zelfs omvalt. Gelukkig lukt het ze toch om aan de kant te gaan. Dankjewel schapen jullie waren het hoogtepunt van onze dag.
Cochem
Nog een toeristische attractie
De volgende dag bezoeken we Cochem. Ook zo’n populaire toeristische attractie. Hoe druk zal het zijn in het hoogseizoen? Toch is het een hartstikke leuk plaatsje en is de wandeling naar het kasteel van Cochem goed te doen. Deze keer gaan we niet naar binnen en dat bevalt ons veel beter. Wat een prachtig kasteel en wat een uitzicht.
De rest van de vakantie brengen we door op plekken, waar we amper mensen tegenkomen. Dat is meer wat voor ons. Over deze wandelingen heb ik ook een blog geschreven
Inmiddels zijn we alweer aan het werk, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer wandelingen in Duitsland
Vanuit Landal Mont Royal, hebben we nog drie fantastische wandelingen gedaan. Etappes van de Saar Hunsrück-steig maar dan wel de rondwandelingen.
Meer over ons
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram of Facebook?
Hoi José, ja zeker een aanrader om de omgeving te verkennen en te genieten van het mooie uitzicht.
De andere tochten deden we een stukje verderop. Ik stuur je de link per mail.
groetjes Laura
Leuke wandeltocht, ga hem onthouden. We gaan binnenkort naar Landal Mont Royal. Ben benieuwd naar de andere tochten.
Daar doen we het voor! Hartstikke leuk Maria. Er komt binnenkort nog twee blogs over de vakantie :D.
groetjes Laura
Laura, Adriaan en Ilse,
Wat hebben jullie heerlijk van jullie vakantie genoten. Mooie wandelingen gemaakt en veel van de omgeving gezien.
Ik krijg ook zin om weer eens met vakantie richting Moezel te gaan!
Bedankt voor jullie verslag en nog een fijne “wandelzomer”.
liefs en groetjes van Peter en Maria
Wat leuk Aritha, om dat te horen. Voor vele mensen een bekende plek. Wij waren wel in de omgeving geweest, maar nog niet in Kröv en omgeving.
groetjes Laura
Heerlijk. Ik ken deze omgeving een beetje door een vakantie jaren terug. Zo leuk om het te zien.
Zeker doen Hans en dankjewel voor je leuke reactie.
groetjes Laura
Met dank voor jullie avonturen verslag in woord en beeld uit een omgeving die ik ooit ook eens bezocht. Jullie relaas heeft mij geprikkeld om er weer eens naartoe te gaan. Het is er tenslotte prachtig en niet al te ver over de grens.