Wandelen vanuit Losser en Heino is een blog over twee mooie wandelingen, die wij deden vanuit Enter. In Losser wandelen we langs de mooie Dinkel, beklimmen een uitkijktoren en genieten van de ooievaars en het prachtige Erve Kraesgenberg. Bij Heino starten we bij Kasteel ’t Nijenhuis wandelen we door imposante bomenlanen en zien we drie reeën. Verder hebben we weer genoten van één van de fijne huisjes op Landgoed de Elsgraven.

We zijn er weer

Begin maart hadden we weer een weekendje geboekt naar Landal Landgoed de Elsgraven. We misten de eekhoorns en onze dochter wilde graag ertussenuit. Dit keer mochten we al om 13.00 uur inchecken. Als ik de receptioniste vertel dat het de 16^e keer is op dit park, hoeven we de vroegboek kosten niet te betalen. Ik had natuurlijk meteen moeten vragen of we ook laat mochten uitchecken, want als we daar zijn willen we niet meer naar huis.

Dit keer hadden we speciaal huisje 83 geboekt vanwege de overhangende struik voor het raam, omdat daar de kitsch kopjes van de kringloop zo decoratief in kunnen hangen. In de kopjes doen we dan vogelpindakaas en dat levert leuke beelden op van hengelende eekhoorn en schattige vogeltjes. Onderweg in de auto bedenk ik altijd wat ik ben vergeten en dit keer waren het de kopjes. We liggen in een deuk, maar bedenken dat ze vast ook wel een kringloop in Rijssen hebben.

Nadat we het huisje hebben ingericht, rijden we naar de kringloop en kopen daar nieuwe oude kopjes en natuurlijk nog veel meer dingen. Terug bij het huisje richten we de tuintafel in en de mini-vakantie kan beginnen.

Route 1 Zandbergen bij Losser

Lang parkeren of met het OV

De volgende dag rijden we richting Losser. Het is even zoeken waar te parkeren, want in Losser kun je overal gratis 1½ uur parkeren, maar dat is voor ons veel te kort. Gelukkig vinden we een plekje dat niet ver is van de startpunt van de wandeling. Adriaan zegt, dat de mensen, die het GPX bestand hebben gemaakt met het OV waren. Ik begrijp pas later wat hij bedoelt. Ik had OV van Overijssel in de omschrijving van de wandeling op Komoot gezet.

Het is heerlijk weer vandaag. Wat een mazzel dat we dit weekend geboekt hebben, want het is opeens lente in Twente.

Hier hebben we een keer gefietst

Er was een tijd dat we fietstochten maakten, maar nu is de fiets niet eens mee. Veel te lastig fietsen, als je om de minuut moet afstappen om een foto te maken. Ook in de omgeving van Losser hebben we een keer gefietst en dat zeg ik bij alles wat we tegenkomen. Ilse wordt er gek van. We wandelen langs Restaurant de Oude Apotheek. Daar hebben we geluncht de vorige keer dat we op de fiets waren. Het is nu te vroeg om te lunchen, dus lopen we door.

We wandelen Losser uit via een leuk fietspaadje, waar we de vorige keer gefietst hebben. Natuurlijk vertel ik het nog een keer tegen Ilse, die rolt met haar ogen en vraagt zich af waarom ze ook alweer met ons op stap wilde. Verderop komen we uit bij de Dinkel.

Wat is het toch een prachtige rivier. In het grasveld staan twee ooievaars, die natuurlijk wegvliegen als er wandelaars voorbij lopen.

We wandelen over een bruggetje en komen uit bij de Drielandweg. Daar moet je een heel klein stukje langs de weg wandelen en daarna gelijk rechtsaf het bos in lopen. Wij zien niet zo snel waar de route verder gaat en mevrouw Komoot is weer cryptisch: “Ga linksaf en keer dan om.”

De Oelemars

De rode paaltjes route gaat langs de Drielandweg en de Ravenhorsterweg, maar wij wandelen door het groen. Al snel stuiten we op een mega grote plas, waar we eigenlijk doorheen moeten. Gelukkig kunnen we er ook omheen.

Na een stukje wandelen komen we bij de Ravenhorsterweg uit. Hier moeten we wel een stuk langs de weg wandelen en eigenlijk gaat de route, die we uitgekozen hebben helemaal langs de weg en langs de Oelemars. De rode route gaat hier echter het groen in en dat ziet er voor ons veel aantrekkelijker uit. Dus pakken we hier de rode route op. Natuurlijk hebben wij de GPX aangepast.

Wat een mooie plek langs de Dinkel, dit wil je echt niet overslaan. De Oelemars krijg je later nog te zien. We ontdekken een mooi wandelbankje met uitzicht over natte graslanden. We besluiten om daar ons broodje op te eten en terwijl we zitten te genieten van het uitzicht en de lunch horen we geluid uit de boom boven ons. Adriaan en ik herkennen het geluid meteen. Het is een zwarte specht, natuurlijk verstopt hij zich steeds achter de boom als Adriaan een foto wil nemen, maar we hebben hem gezien en gehoord. Wat een machtige roffel heeft deze specht, echt fantastisch.

Uitkijktoren de Oelemars

We maken ons druk, of we nog wel bij de uitkijktoren uitkomen, maar dat is nergens voor nodig. Natuurlijk gaat de rode route langs dit hoogtepunt. De toren is 24 meter hoog en het is weer een hele enge. Ilse en ik griezelen samen tijdens het omhoogklimmen en het afdalen en Adriaan lacht ons uit. Vanaf de toren hebben we een mooi uitzicht op de plas en het omringende gebied.

Bij de uitkijktoren is een parkeerplaats, dus hier zou je de wandeling ook kunnen starten.

Na het fotograferen van de toren en het uitzicht kiezen we weer voor een paadje door het bos en niet langs de weg. We komen uit bij het stuifzandgebied en bij het mooie uitzichtpunt op de Oelemars. Wij lopen eerst naar links voor een foto van het stuifzandgebied en daarna naar rechts voor het uitzichtpunt. We zien een aantal vogels, maar niet echt veel. Straks vanaf mei is er vast veel meer te zien, want aan de overkant is een oeverzwaluwenwand.

Nu moeten we echt de route vervolgen langs de Ravenhorsterweg. Bij de grensweg twijfelen we nog even, of we richting de vogelkijkhut zouden lopen, maar Ilse en ik hebben geen zin in de zoveelste omweg. Er worden daar vaak kraanvogels gespot, dus misschien hadden we er toch naartoe moeten gaan.

Jeneverbessenbos bij het klooster

We steken de grensweg over en zijn in Duitsland. Ook hier wijken we weer van het pad af, omdat we de Bardeler Grotte van dichtbij willen bekijken. Terwijl Adriaan in het gras ligt, om een foto te maken. zien we dat hij poep aan zijn schoen heeft. Overal komen we diepe plassen tegen, maar als je ze nodig hebt, zien we ze niet. Dus als je denkt waarom stuurt Komoot me de sloot in? Dan komt het omdat Adriaan zijn schoen moest schoonmaken.

We wandelen langs klooster Bardel. Het is een groot gebouw met lelijke gebouwen ernaast en een sportveld ervoor. Adriaan heeft moeite om er een mooie foto van te maken. Er wonen nog negen Franciscanen in het klooster. Wat een ruimte voor negen mensen. Het lelijke gebouw naast het klooster is van de brandweer. Ik zeg: “Dat moet natuurlijk omdat, die monniken kaarsen branden.” Maar Adriaan verstaat brandweerkaas. Waarop ik zeg: Wat is brandweerkaas?” “Dat is hele pittige kaas.” Zegt Adriaan alsof hij er verstand van heeft.

Al kwebbelend wandelen we verder door Duitsland. Bij “Café Gut Aarnink” waar je wat kunt eten of drinken, behalve op maandag en dinsdag, slaan we linksaf terug naar Nederland. We slaan het café over, want we hebben geen Duitse euro’s bij ons.

Erve Kraesgenberg

We passeren de Dinkel en wandelen langs de Gildenhauserweg. Dat kan hier nog in Twente langs de weg wandelen, alhoewel het niet het leukste stuk van de wandeling is. Wel zien we ooievaars overvliegen en ontdekken we een paar ooievaarsnesten.

Bijna wandelen we Erve Kraesgenberg voorbij, omdat de route gewoon rechtdoor gaat, maar dit cultuurpark met historische bebouwing moet je echt niet overslaan.

Het is een soort Zaanse Schans maar dan op z’n Twents. We kijken onze ogen uit en het fototoestel maakt overuren. Wat een leuke plek.

Na alles op de foto te hebben gezet wandelen we terug naar de auto. We komen langs nog een paar mooie gebouwen, maar jammer genoeg staan er overal auto’s voor geparkeerd. Dat zouden ze anders moeten oplossen in Losser.

Terug bij het huisje, zitten de vogeltjes al op ons te wachten.

Route 2 Langs Sallandse landgoederen rond Heino

kasteel ’t Nijenhuis

De eekhoorns laten zich dit weekend nog niet zoveel zien. Maar als we de volgende middag klaar staan om te vertrekken rennen er twee door onze tuin en natuurlijk genieten ze van de voedertafel. Daarom vertrekken we wat later richting Heino dan gepland.

Het is weer een heerlijke dag en ik ben blij dat ik ook een dunne winterjas heb meegenomen. De wandeling, van het Roots-magazine, begint bij kasteel ’t Nijenhuis. Als we bij het parkeerterrein aankomen staat deze helemaal vol, maar gelukkig kunnen we verderop in een weiland parkeren.

Als je nog nooit een bezoek hebt gebracht aan museum de Fundatie locatie ’t Nijenhuis, dan moet je voordat je gaat wandelen even de tuin van het museum inlopen. Het is daar echt fantastisch. Wij laten alleen onze museumkaart scannen en maken gebruik van het toilet, want we zijn echt te laat begonnen om ook nog een bezoek te brengen aan de beeldentuin.

Alweer een combinatie van Twente en Salland

Volgende keer als we weer een weekend naar Twente gaan moeten we toch beter opletten. Ik kreeg op een vorig blog ook al een reactie, dat de beide locaties niet dichtbij elkaar lagen en dit keer is het weer zo. Toen was het Ommen en Haaksbergen en nu Losser en Wijhe.

Als eerste wandelen we een rondje, door het bos, om de tuin van het kasteel. Ik heb het gevoel dat we een soort heen en weetjes lopen, maar toch is het niet zo en er is van alles te zien. Er vliegen vandaag (op 3 maart) zelfs citroenvlinders voor ons uit.

Reeën in de wei

We wandelen langs weilanden, over een lange rechte weg, weer terug richting kasteel Nijenhuis en komen uit bij de achterkant van het kasteel.

Vlak bij het huis zien we drie reeën in de wei staan. We doen zo zachtjes mogelijk om zo dicht mogelijk bij de reeën te komen. Natuurlijk blijven we gewoon op het pad, maar voor een foto is het wel handig dat we de reeën zo dicht mogelijk naderen. Er komen echter tegenliggers aanlopen, die niets zien en al wandelend een druk en luid gesprek voeren. Natuurlijk horen de reeën deze vrouwen al van ver dus vluchten ze de bosjes in.

Een ijsvogel

Een paar stappen verderop komen we op een leuke plek waar het kasteel in het water spiegelt. Bij een tuinhuisje staan sneeuwklokjes en krokussen in het gras. Natuurlijk moet Adriaan daar foto’s van maken. Op een overhangende tak boven het water ziet Ilse een ijsvogel zitten. Wat een plek! Er lopen mensen langs, die nog nooit een ijsvogel hebben gezien. Ook zij zijn enthousiast, nog maar net op weg en nu al zoveel moois gezien.

Aan het einde van ’t pad staat een groot dicht hek, maar gelukkig zit er in het hek een draaipoortje zodat we onze weg kunnen vervolgen. Ilse en ik hebben geen moeite met het poortje, maar Adriaan wel. Probeer zelf maar eens met een grote rugzak en twee fototoestellen door zo’n poortje te glippen. Het is jammer dat ik er geen filmpje van heb gemaakt, want het is een hilarisch gezicht.

Waar blijven de landgoederen?

We wandelen verder langs wat lange saaie stukken. In tegenstelling tot het begin is er niet zoveel te zien, maar we stappen stug door. Totdat we bij de Hondemotsweg (wat voor mot is dat?) langs een picknicktafel lopen. We hebben chips meegenomen voor onderweg en vinden dit wel een geschikte plek om het op te eten. We zitten gezellig te praten terwijl er een vrouw met een hond langsloopt, die Cooper heet. Maar Adriaan verstaat Poeper. Hij lacht, wie noemt zijn hond Poeper?” Niemand natuurlijk.

Voor de vijftiende keer verzucht ik dat we zo’n mazzel hebben met het weer dit weekend: “Wie had dat gedacht na al die regen? Dat we precies dit weekend hebben uitgezocht. Zo goed geregeld!” en Ilse zegt iedere keer als ik erover begin: “Goed idee van mij hè?”

Als de chips bijna op is horen we het kloppen van een specht in een boom boven ons. We herkennen de middelste bonte specht. Wat leuk dat we deze vogel steeds vaker zien.

Summercamp en woodland

We vervolgen onze weg en wandelen langs een dierenweide. We zien varkens, paarden, herten, lama’s, kalkoenen en nog veel meer. De dierenweide hoort bij een locatie voor schoolkampen, schoolreisjes en nog veel meer.

Verderop wandelen we ook nog langs Woodland, wat ook een dergelijke locatie is. Wij hadden statige landhuizen verwacht tijdens deze route, maar ik heb zeker de beschrijving weer niet goed gelezen.

Landgoed ’t Rozendael – ‘t Nijenhuis

Verderop gaan we het bos in. Op een bordje staat Landgoed ’t Rozendael – ’t Nijenhuis. Ik vergeet altijd dat een landgoed niet alleen een huis is. Het is een prachtig bos, maar voordat we het weten zijn we er weer uit en wandelen we langs de rand van het dorp.

Voordat we terugwandelen naar kasteel ’t Nijenhuis, vangen we een glimp op van ’t Rozendael. Een prachtig landhuis, gelukkig heeft Adriaan een fototoestel met telelens zodat hij een mooie foto kan maken van het prachtige huis en duiventil.

Het laatste stuk wandelen we over de oprijlaan van ’t Nijenhuis. Het is een prachtig klinkerpaadje, maar toch zijn we blij als we linksaf het bos in mogen.

Dit stuk van de wandeling is weer erg mooi. We wandelen langs schitterend bomenlanen waar Ilse foto’s van ons maakt.

Als we terug bij de auto zijn, wandelen we nog even naar het kasteel. Misschien is het licht nu minder hard dan op de heenweg. Wij krijgen er nooit genoeg van. Ilse wel, die wacht wel in de auto. Daardoor mist ze een boomkruiper, die wij in een boom spotten.

Het zonnige weekend is alweer verleden tijd, maar gelukkig hebben we de foto’s nog

Epiloog: De wenkbrauwen

Hebben jullie ook altijd zoveel aanbiedingen in je inbox van Instagram? Ik kreeg op mijn persoonlijke account een aanbieding voor “permanente wenkbrauwen” een koopje in plaats van 250 € hoefde ik maar 150 € te betalen, maar de volgende zin deed mij besluiten om er niet op in te gaan: “U denkt misschien dat permanente wenkbrauwen donkere dikke strepen zijn? Helaas is dat niet zo.” Helaas is ik had graag donkere dikke strepen boven mijn ogen gehad.

Meer over ons en informatie over de wandeling

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Route 1: Zandbergen bij Losser

Start: Parkeerterrein ter hoogte van Kerkstraat 2, Losser. Daar kun je langer dan 1,5 uur parkeren.

Provincie: Overijssel

Afstand: 7,1 kilometer, maar wij maakten er 8,5 van.

Bewegwijzering: Geen je kunt ook de rode route vanaf het startpunt volgen. Deze is 6,2 kilometer en slaat het stuk door Duitsland over. Ook gaat deze route iets meer langs de weg.

Link naar het GPX-bestand-Losser, of onze komoot van Losser.

De route via de Site van Visit de Lutte Losser

Honden zijn niet toegestaan op de route.

Route 2: Langs Sallandse landgoederen rond Heino

Start: parkeerplaats bij kasteel ’t Nijenhuis, Het Nijenhuis 10, Wijhe (bij Heino).

Provincie: Overijssel

Afstand: 7,7 of 13,5 kilometer. Wij kozen de korte route

Bewegwijzering: Geen je kunt ook de rode route vanaf het startpunt volgen. Deze is 12,2 kilometer. Deze is niet helemaal hetzelfde als onze route.

Link naar het GPX-bestand-Heino, of onze komoot van Heino

De route via de Site van de Roots

Lunchtip in Rijssen dichtbij Landgoed de Elsgraven: De Markies Haarstraat 50 Rijssen

Wandelingen in Twente

Wandelingen in Salland