Wandelen over landgoederen tussen Arnhem en Oosterbeek gaat over een fantastische wandeling. We beginnen bij landgoed Mariëndaal en wandelen langs de landgoederen Boschveld, Warnsborn en Vijverberg. 12,5 kilometer genieten.
Mooi weer wandelaars
Wij zijn echt mooi weer wandelaars. Ik heb niet eens een goede regenjas en mijn fototoestel ook niet, die van Adriaan wel natuurlijk. Afgelopen weken hebben we daarom nauwelijks gewandeld. Alleen een paar rondjes vlakbij huis. Gelukkig werd er mooi weer voorspeld op 12 november, dus konden we weer op pad.
Adriaan had een week ervoor al gezien hoe mooi herfstig het in de omgeving van het openluchtmuseum in Arnhem was. Dus knoopten we een paar rondjes uit de folder “Arnhemse Landgoederen” van het Geldersch Landschap en kasteelen aan elkaar.
Sint Maarten
Maar eerst was het de avond ervoor nog Sint Maarten. Er kwamen zoveel kinderen bij de deur, dat het snoep en de chocolade bijna op was. Er was een heel klein jongetje, die mijn dienblad met snoep zo aantrekkelijk vond dat hij voor het zingen al begon in te laden. Toen zijn moeder en ik het door hadden zaten er al drie snoepjes in zijn emmertje.
Ze bleven ook maar aanbellen. Het laatste kind dat aan de deur kwam zong zo’n lang lied, dat er geen eind aan kwam. Geen wonder dat ze de laatste was.
Tom Tom is een beetje dom
Zondag staan we al om 6 uur naast ons bed, want we willen voor de drukte beginnen met de wandeling. Het is prachtig onderweg. We zien vanuit de auto mist hangen boven het Oostzanerveld en hopen dat het in Oosterbeek ook zo mooi is. Na ruim een uur rijden leidt Tom Tom ons een bosweggetje in. We rijden langs een bordje, dat ik niet kan lezen, want het is een beetje donker in het bos.
Op de aanwijzingen van Tom Tom rijden we verder het bos in. We zitten hartstikke verkeerd en ik krijg de slappe lach. We kunnen natuurlijk nergens keren, dus rijdt Adriaan een heel stuk achteruit het bos weer uit. Het avontuur begint vandaag al in de auto.
Landgoed Mariëndaal
Een beetje later dan gepland komen we aan op het parkeerterrein dat gewoon een afslag verderop naast de weg is. Als we de auto uit zijn begint het grote genieten. Vanaf de Tafellaan hebben we een prachtig uitzicht op de Groene Bedstee: Een 400 meter lange dubbele beukenhaag. Ooit aangelegd om de adellijke dames beschermd tegen de zon buiten te laten lopen.
Ik wil meteen naar beneden wandelen, maar we moeten rechtdoor de Tafellaan volgen. We komen pas aan het einde van de wandeling door de Groene Bedstee.
Zonnebloemen
We lopen door mooie beukenlanen over een verhard pad. Ik popel om ergens het bos in te gaan, maar hou me braaf aan de route. Het is best druk voor de zondagochtend. Dat komt waarschijnlijk omdat honden hier grotendeels los mogen lopen en daar zijn honden en hun baasjes dol op.
We lopen langs een bankje en natuurlijk moet Adriaan daar een foto maken van WestPhilzitten. Ik kijk uit op een bloemenveldje en ontdek daarachter een veld met zonnebloemen. Dat moeten we onthouden voor volgend jaar zomer.
We komen langs een boom waar heel veel boomklevers in zitten. Zo’n leuk gezicht en zo leuk dat ik de vogels nu ook aan hun geluid herken.
Ik wil de hele tijd recht afslaan en na een tijdje mag het ook eindelijk. We komen uit bij een pad vol bladeren. Er is bijna niet te zien waar het pad is. Gelukkig staat er af en toe een rode paal langs het pad waardoor je weet waar je moet lopen. Toch ben ik blij dat wij de route volgen via Komoot, want volgens ons ontbreken er wel wat rode palen.
Christuskoepel
We wandelen heerlijk door het herfstbos en zien verderop rechts van ons de Christuskoepel. Ik wil er meteen heen lopen, maar we komen er straks nog een keer langs volgens Adriaan. Ander wordt de route wel erg lang, dus we volgen braaf de aanwijzingen van juf Komoot.
We lopen eerst nog een rondje het bos uit, de heuvel af en het bos weer in. Na een stukje lopen, de heuvel weer op, komen we de Christuskoepel weer tegen en dit keer mogen we er foto’s van maken.
Een Landgoed is altijd leuk
We wandelen weer verder door het bos en komen uit bij een leuk bruggetje. Daarna wandelen we langs een beek en komen uit bij een prachtige vijver. Natuurlijk moet deze vijver van alle kanten op de foto, want spiegelende vijvers zijn altijd mooi.
We ontdekken een vliegenzwam en bordjes van het Rosandepad. Een klompenpad, die ook over het landgoed Mariëndaal komt. “Ha”, zegt Adriaan “Dat pad kunnen we ook afvinken” en ik denk: “Toch wel leuk om een keer te doen”.
Als we ons eindelijk los kunnen scheuren van de vijver komen we langs het Zigzagpad en het Voormalig Landhuis Mariëndaal.
We lopen nog even verkeerd, maar gelukkig merken we het snel op. Bij het landhuis begint de terugweg naar het parkeerterrein.
Klooster Mariënborn
We lopen langs een kunstwerk “De stalen poort”. Als je door de poort kijkt, zie je de plek waar vroeger Klooster Mariënborn heeft gestaan. Naast het kunstwerk staat een bord met een QR-code. Als je deze scant kun je virtueel terug naar de Middeleeuwen. Wij hebben het niet gedaan, maar ik kan me voorstellen dat het leuk is als je een kortere wandeling doet. Onderin het blog vind je een linkje om de app. alvast thuis te downloaden.
De Groene Bedstee
Na een klein stukje lopen staan we eindelijk voor de Groen Bedstee, die natuurlijk voordat we er doorheen lopen van alle kanten op de foto moet. Het verbaast me hoe weinig mensen er onderdoor wandelen. Gelukkig maar, want daardoor hebben we alle ruimte. Adriaan gaat er zelfs even bij liggen.
Ook stappen we er aan de zijkant even uit, om de mooie haag vanaf daar op de foto te zetten. Natuurlijk lopen we de haag weer in, om ook het laatste stuk er onderdoor te lopen. Vanaf daar is het niet ver meer naar de parkeerplaats. Eigenlijk kunnen we wel stoppen, want we hebben genoeg foto’s, maar dat is zo zielig voor Adriaan die de route heeft nagetekend in Komoot.
Landgoed Boschveld
We steken de Schelmseweg over en komen uit op Landgoed Boschveld. We lopen door een bomenlaan en aan weerszijde zien we velden, die weer omzoomd worden door bomen met prachtige herfstkleuren. We genieten weer volop.
Als we een stukje gelopen hebben beginnen we dingen te herkennen. Hier hebben we vanochtend met onze auto gereden opzoek naar de parkeerplaats. We komen bij het leuke theekoepeltje, waar we besloten om achteruit het bos weer uit te rijden.
Even later komen we ook langs het bord dat ik niet kon lezen. Behalve fietsen en wandelen is het verboden toegang, maar dat hadden we inmiddels al begrepen. Misschien kunnen ze beter een verboden in te rijden bord plaatsen. Dat kunnen verziende mensen ook herkennen.
De Amsterdamseweg
Het enige minpuntje van de wandeling is de Amsterdamseweg. Het is een weg waar de auto’s 80 mogen en waar je moet oversteken om bij het volgende landgoed te komen. Gelukkig is er een brede middenberm en is het niet zo druk dat je niet aan de overkant komt, maar het zou handig zijn om daar een oversteekplaats te maken met aangepaste snelheden.
Aan de overkant pakken we een stukje van de gele route op. We komen mensen tegen, die een speurtocht doen. Er wordt hardop voorgelezen. Het is volgens mij een speurtocht voor volwassenen, want er worden vragen gesteld over de boekenreeks “De zeven zusters.”
Landgoed Warnsborn
Waar het ene landgoed eindigt en het nieuwe begint is niet zo duidelijk, maar wij zijn op weg naar Warnsborn. We lopen langs een beek met bruggetjes. De kinderen van het groepje van de speurtocht liggen van verveling bijna in het water. Waarop de moeder roept: “Niet doen jongens, ik heb geen schone droge kleding mee.”
Als Adriaan even later iets te dichtbij het water gaat staan zeg ik tegen hem: “Niet doen want, ik heb geen schone droge kleding mee.”
Ook Warnsborn is prachtig, we komen zelfs nog langs bloeiende cosmea’s en een struik met kardinaalsmuts, dat wij steevast monnikskap noemen. Als je denkt wat komt dit me bekend voor. Ik heb er eerder over geschreven.
We lopen door de terrassentuin langs de Orangerie. Het is er prachtig maar in de lente en zomer als alles bloeit is het er vast nog mooier. Mij valt op dat er een lege sokkel staat. Het beeld is er afgezaagd en binnen opgeslagen, omdat er veel bronzen beelden worden gestolen. Wat leven we toch in een rare wereld.
Sprengen, kunst en heide
We lopen langs het hotel Warnsborn en het Boscafé, hier kun je iets te drinken halen. Wij zoeken verderop een bankje bij een prachtige vijver met watervalletjes. We snappen wel dat er hier zoveel gewandeld wordt het is er prachtig.
Er komt een hardloper langs rennen, met de broek van zijn vrouw aan. Dat is echt geen gezicht zo’n driekwart broek en vooral niet bij een man. “Help me even herinneren dat ik de mijne ook in de Leger des Heils bak doe.” Zeg ik tegen Adriaan.
Als we weer verder lopen zien we zwarte vormen in het gras liggen. “Kijk” zegt Adriaan “walvissen.” Maar dat zijn het niet op het bordje staat: Zinnevruchten van Pauline Becking. Ook dit kunstwerk is van brons, ik hoop dat het er nog ligt als onze lezers er gaan wandelen.
We lopen verder langs alweer een mooie vijver een laan in met aan het einde een hooiberg. Het blijkt een overdekt bankje te zijn als we er voor staan. Zo eentje, die wij steevast bushalte noemen.
We lopen een hekje door en staan vervolgens op de heide. Had ik al gezegd dat dit een fantastische afwisselende wandeling is?
Landgoed vijverberg
Zonder dat we het merken lopen we Landgoed Warnsborn af om onze weg te vervolgen over Landgoed Vijverberg. Het stikt er zoals de naam al doet vermoeden van de vijvers. Eigenlijk hebben we al genoeg foto’s, maar Adriaan maakt er toch voor de zekerheid nog een paar. We komen ook ander fotografen tegen, die we steeds inhalen omdat zij dan weer een paddenstoel zien en vervolgens halen ze ons weer in.
Aan de overkant van één van de sprengen zien we een heel leuk kabouterdorpje. Natuurlijk moet dit ook op de foto. Thuis blijk ik scherp te hebben gesteld op de bladeren en daarom laten we Adriaan foto’s maken.
Voordat we het weten zijn we weer terug bij de Amsterdamse weg. We lopen nu rechtstreeks terug naar het parkeerterrein. Adriaan maakt op precies dezelfde plek een foto als op de heenweg en komt daarom thuis met 153 foto’s.
Het mooie weer was maar voor één dag, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Start: Schelmseweg 86, 6861 WZ Oosterbeek
Provincie: Gelderland
Afstand: 12,7 kilometer
Bewegwijzering: Wij combineerden de rode route over landgoed Mariëndaal, de gele route van Vijverberg en de rode van Warnsborn.
Link naar ons GPX bestand: https://www.westphil.nl/download/routes/2023-11-12_Mariendaal_Warnsdorp.gpx of rechtstreeks naar komoot
Link naar de route: Via deze link https://www.glk.nl/routes/wandelen/routes-arnhemse-landgoederen kun je de folder aanvragen bij het Geldersch Landschap en kasteelen.
Vanaf dit parkeerterrein kun je ook alleen de rode paaltjesroute van 3 kilometer wandelen over landgoed Mariëndaal.
De app voor de virtuele tour voor het Klooster Mariënborn alvast thuis downloaden kan hier.
Wandelingen in de buurt
Het prachtige Planken Wambuis en het Deelerwoud zijn niet ver van het beginpunt van deze wandeling.
Dat is hartstikke leuk om te lezen. Daar doen we het voor!
Groetjes Adriaan en Laura
Op 11 dec ’23 hebben we jullie wandeling via gpx gelopen , prachtig.. veel oude elementen, gevarieerd..dank hiervoor!
Hoi Karin,
Ik weet nog dat je daar in de buurt was, want die groene bedstee staat al 3 jaar op de planning. Ja we zagen een auto met een Belgisch kenteken bij de theekoepel staan. We maakten nog een grapje: “Ook verdwaald zeker met de auto in het bos.”
groetjes Laura
Ja wat is het er mooi hè. Dank voor het fijne verslag en de mooie foto’s. In het theekoepeltje kun je logeren! Erfgoed Logies regelt de verhuur: https://www.erfgoedlogies.nl/nl/nederland/gelderland/728-de-theekoepel
Dankjewel Fred, hartstikke leuk om te horen.
Groetjes Adriaan en Laura
Schitterende foto’s