Godard Bentinckroute
Wandelen over de Amerongse Berg, Godard Bentinckroute is een blog over een prachtige boswandeling tot bijna bovenop het sterrenbos van de Amerongse Berg, langs twee leuke restaurantjes, landgoed Zuylestein, kasteel Amerongen en natuurlijk het prachtige dorp zelf.
Alweer naar Amerongen
De Amerongseberg staat al een tijdje op onze verlanglijst, maar in het voorjaar las ik een lovende recensie van het Cotlandenpad. Dus deden we eerst het klompenpad en sloegen de berg nog even over. Maar vandaag is het eindelijk zover en gaan wij de berg beklimmen, terwijl iedereen op de schaats staat.
Onderweg komen we langs een natuurgebied van Staatsbosbeheer het Leersumse Veld. Daar hebben wij vaak gewandeld, maar nog nooit over geblogd. Ik ben blij dat we er vandaag niet gaan wandelen, want het is er om 9:00 uur al druk met dubbel geparkeerde auto’s, vanwege de schaatskoorts.
Een bos hout voor de deur
We zijn zo vroeg bij het parkeerterrein dat we deze keer niet naar het toilet kunnen in de tabaksschuur. Volgende keer toch later vertrekken! We slaan voor de tabaksschuur rechtsaf en zien aan onze rechterhand een huis waar wel erg veel hout voor ligt. Uit de verte lijken het net twee huizen. “Kijk” zeg ik tegen Adriaan “Dat huis heeft een flink bos hout voor de deur”. Een echt westphilwandelt grapje.
Ik spreek dit alles weer in om het straks thuis niet te vergeten. We passeren een bordje “Stiltegebied na 300 m” en Adriaan maakt het Sst gebaar. Dus zeg ik tegen mijn telefoon: “We naderen een stiltegebied, ik moet ophangen.“
Trailrunner dat is wat anders dan een railrunner
We komen langs een hele mooie plek in het bos bij een gezellig restaurantje “Mas Montagne”, daar zou ik wel een kopje thee en een taartje willen eten. Maar ook hiervoor zijn we te vroeg. Ze gaan om 10 uur open.
Buiten staat een kraampje en het is er smoordruk met trailrunners. Hebben wij weer er is vandaag een trail georganiseerd over de Amerongseberg. Op 15 januari 2023 zijn ze er weer, dus als je van rust houdt moet je deze wandeling niet op die dag doen.
Ze schreeuwen gelukkig niet zo hard als mountainbikers en lopen in kleine groepen, maar het zijn er wel veel. We blijven de railrunners zoals wij ze noemen tegenkomen, want ze volgen een groot deel van onze wandelroute.
Een grafheuvel
We lopen langs een grafheuvel. We komen vaker grafheuvels tegen in een bos, maar herkennen deze meestal alleen aan het bordje dat er bij staat. Hier staat ook een bordje bij en er loopt een paadje door. Het is dan ook een replica, wel interessant om te zien hoe mensen vroeger begraven werden.
Soms zit het weer mee en soms niet
We lopen verder en stappen af en toe opzij voor de hardlopers. We hebben vandaag geen mazzel met het weer. Afgelopen week was het schitterend, met zon en rijp. Maar nu is het mistig en koud, zonder zon.
Soms heb je geluk en soms niet en het is al heel fijn dat het droog is. We genieten enorm van het mooie bos en op sommige plekken ligt er nog een beetje rijp, dat op een dun laagje sneeuw lijkt.. Hier willen we wel een keer terugkomen, met mooier weer en zonder railrunners.
Het hoogste punt
Als je het kaartje van de wandeling bekijkt, zie je een sterrenbos op het hoogste punt van de berg. Adriaan heeft een nieuwe drone gekocht. Eentje, die staand kan filmen en ons kan volgen en heel belangrijk hij zorgt er zelf voor dat hij niet overal tegenaan vliegt. Bij de ster willen we dronen, want dat is zo leuk vanuit de lucht.
In het midden staat een eenzame eik met bankjes er rondom heen. Eigenlijk gaat deze route niet helemaal tot aan de eik, maar omdat ik in beeld wil op de drone-beelden loop ik er naar toe. Het is een mooi plekje om even uit te rusten er is plaats genoeg, maar Adriaan is aan het vliegeren en ik kan hem niet duidelijk maken dat hij ook naar boven moet komen Dus loop ik maar weer terug Het is toch te koud om stil te zitten.
Ontbrekende markeringen
Als we de drone hebben opgeborgen lopen we weer verder. We volgen de aanwijzingen van de Komoot-mevrouw op, maar letten ook op de bruine markeringen op de paaltjes. De route is goed te volgen, maar heel soms mist er een markering en dan is zo’n GPS-horloge toch wel handig. Het is best mogelijk om de route alleen te lopen op de markeringen, maar neem wel een kaartje mee zodat je af en toe kan checken of je nog goed gaat.
We komen langs een leemkuil. Er valt niet veel te zien in de winter, maar in de lente en zomer bloeien hier verschillende wilde bloemen. Het is altijd moeilijk om zo’n kuil op de foto te zetten, ga zelf maar kijken.
Het vogeltjesbos
We lopen flink door, want het is hartstikke koud. We mogen nu de berg af en dat loopt natuurlijk altijd wat sneller. Na een tijdje steken we de weg over en daar gaan we het bos weer in. We komen langs een hondenopvangcentrum voor zwerfhonden. Er staan kleine hokken op het terrein. Adriaan merkt op: “Ben je lekker aan het zwerven, word je gevangen en moet je in zo’n klein hokje.”
Eindelijk zijn de mountainbikers wakker en komen we er een paar tegen. In dit bos wemelt het van de vogeltjes. De meesten zijn vinken, maar we zien ook roodborstjes, koolmeesjes en pimpelmeesjes.Bij iedere stap, die we zetten vliegen er vogeltjes op. Ik word daar zo blij van.
Inmiddels is het tijd om onze broodjes op te eten. Eigenlijk is het te koud om in de natuur op een bankje je gaan zitten, maar de horeca die we nog tegen gaan komen is verderop. Dus spreiden we onze vuilniszak uit en eten we zo snel mogelijk de broodjes op. Een roodborstje eet een paar kruimeltjes mee. Hij twittert naar ons, maar daar verstaan we natuurlijk niks van, want wij zijn instagrammers.
Een vader en twee kinderen zijn aan het steppen op het mountainbike parcours. Zouden zij ook een mountainbike vignet moeten kopen? Of hoeft dat niet voor een step?
Landgoed Zuylestein
We lopen het bos uit en moeten de drukke Rijksstraatweg oversteken. Aan de overkant is een mooi gebouwtje: De voormalig portierswoning van landgoed Zuylestein. Er is een restaurant in gevestigd: “Lorijn eten en drinken”, maar wij hebben geen honger meer en ook nog geen trek in iets anders. Je kunt er lunchen en dineren.
Wij bewonderen het mooie poortgebouw en zoeken naar een paaltje met de bruine markering. We zien niks en we willen eigenlijk niet langs de weg lopen, dus wandelen we een stukje rechtdoor, een stukje linksaf en weer terug om weer bij de weg uit te komen. Gelukkig wel verderop, waardoor het onvermijdelijke stuk langs de weg korter is dan als je dit omweggetje niet doet.
Amerongen
We lopen het dorp in en komen langs meerdere monumentale pandjes. Er staat ook een heel klein pandje te koop voor bijna 5 ton. Wij vinden het huis te klein en een beetje te duur, dus lopen we door zonder wilde verhuisplannen te smeden. Op de hoek van de Rijnstraat en de Molenstraat staat geen paaltje, want iemand is daar in de weg aan het scheppen. Wij lopen eerst naar links om een fotootje te maken van de molen en dan terug, want de route gaat door de Rijnstraat.
Dan komen we uit bij een stuk waar we van de lente al gelopen hebben. Een feest van herkenning. We vervolgen de route naar het kasteel.
Kasteel van Amerongen
Als je langs deze kant van het kasteel loopt zie je er niet zoveel van. We komen langs een hek waar je doorheen kan gluren en een foto kan maken met een klein lensje. Dus besluiten we dat we de tuin in gaan om nog wat foto’s te maken. Met een museumkaart is dat gratis. We willen ook nog iets lekkers eten, maar dat valt tegen. Ze hebben alleen muffins met krenten.
We lopen een rondje door de tuin, die heel wat kaler is dan van de zomer en we wandelen een stukje om het kasteel. Ook deze keer gaan we weg voordat de rondleiding begint. We zijn nog steeds niet over ons trauma van de Duitse rondleiding in Burg Eltz heen.
Een begraafplaats voor pygmeeën
We lopen het dorp uit. Deze keer gaan we niet langs de uitkijktoren met uitzicht op de Amerongse Bovenpolder, maar langs de oude begraafplaats. We verbazen ons over de vele kleine paaltjes, die er staan. Volgens Adriaan zijn dat wel hele kleine grafstenen. Er zijn ook een paar familiegraven waarvan er eentje op een mausoleum lijkt. Het is de grafkelder van de toenmalige eigenaren van het kasteel.
Na de begraafplaats steken we de weg weer over en komen we weer in een bos met heel veel vinkjes. Vanaf daar is het niet ver meer lopen naar het parkeerterrein.
De leuke wandeling is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s.
Wandeling in de buurt
In juni liepen we het Cotlandenpad vanaf dezelfde parkeerplaats. De volgende routes zijn ongeveer 19 minuten rijden vanaf dit startpunt: Pyramide van Austerlitz en het Henschotermeer en het altijd mooie Heidestein en Bornia.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Start: Burgwal 6, 3958 ER Amerongen
Provincie: Utrecht
Afstand: 11 kilometer
Bewegwijzering: Bruine markering op paaltjes, waar er wel een paar van ontbreken.
Entree kasteel: Volwassenen 15 €, met museumkaart gratis.
Link naar het GPX bestand en naar komoot
Heerlijk om daar in de buurt te wonen. Wij moeten iets meer moeite doen al hebben we een leuk natuurgebiedje naast de deur.
Dankjewel voor je leuke reactie,
groetjes Laura
Wat bof ik toch dat ik in Elst woon. Meerdere keren deze prachtige route’s gelopen
Altijd weer genieten welk jaargetijde je er ook bent. Flesje water en een broodje voor onderweg in mn heuptasje. Schoenen aan en gáán 🤩
Het is zeker een mooie plek om te wandelen. Volgens mij moet je dan naar Veenendaal en vanaf daar met een bus. Hisschien kun je beter iemand meevragen met een auto 😀
groetjes Laura
Wat een mooie wandeling, lijkt mij mooi in de herfst, als de kleuren nog aan de bomen zitten. Eens even uitzoeken hoe ik daar met het OV kan komen.
Dankjewel Maria, hartstikke leuk je reactie en het komt vast goed met het nieuwe jaar. Als het aan ons ligt wandelen we gewoon door.
Jullie ook een fijn nieuw jaar!
groetjes Adriaan en Laura
Laura en Adriaan,
Weer genoten van een mooie wandeling in de buurt van Amerongen. Het verhaal erbij was weer heerlijk om te lezen en van de prachtige foto’s heb ik ook erg genoten.
Hoop nog van veel mooie en afwisselende wandelingen van jullie te gaan genieten in het nieuwe jaar 2023.
Dat 2023 een geweldig wandeljaar gaat worden!
liefs en groetjes van Peter en Maria