Start: TOP Slot Zuylen, Tournooiveld 1, 3611 Oud-Zuilen

Provincie: Utrecht

Afstand: De hele route is 13 km wij deden 10 km

Bewegwijzering: Blauwe pijlen op oranje bordjes en knooppunten

Entree tuin: 3,50 € met museumkaart gratis

Bestel wel eerst kaartjes via de site: https://www.slotzuylen.nl/

Link voor de wandeling: https://www.routesinutrecht.nl/wandelroutes/3278394604/wandelen-langs-de-vecht-bij-slot-zuylen Zie verder Extra Info onderaan het blog.

Vergeten te reserveren

Al tijden hebben we deze wandeling op ons lijstje staan, maar eerst was het winter en volgens Adriaan te koud om langs de Vecht te lopen en daarna begon de Corona crisis en toen moesten we naar afgelegen plekken.

Het kasteel, de tuin en het museumcafé zijn sinds 1 juni weer open. Je moet wel twee dagen van te voren reserveren. Ik bedenk meestal een dag van te voren waar we heen gaan, dus was ik een beetje te laat met reserveren, maar het kon nog.

Op Zaterdag 20 juni parkeren we bij de TOP Slot Zuylen, wel grappig dat het een TOP (Toeristisch Opstap Punt) is, want er staan bordjes dat je er alleen mag parkeren als je het kasteel bezoekt.

Dat doen wij ook, nou ja wij doen vandaag alleen de tuin.

Wat leuk, we zijn hier nog nooit geweest

Het is een prachtig kasteel en ondanks dat ik er van overtuigd was dat we er al eens een keer langs gefietst waren, zijn we er nog nooit geweest. Wat een verrassing! Natuurlijk staan we buiten de poort meteen al foto’s te maken van het kasteel en daar gaan we mee door als we kaartjes hebben “gekocht” voor de tuin.

Bovenop het kasteel zitten ooievaars op een nest, wat een leuk gezicht. Alleen willen ze niet leuk klepperen voor de foto. Voor niks de telelens uit de tas gehaald vindt Adriaan.

Pijlen volgen, dat zijn wij wel gewend

In de tuin volgen we braaf de pijlen, maar niet iedereen is zo braaf. Moeten ze zelf weten wij maken ons er niet meer druk om. We blijven foto’s maken en ik mag Adriaan zijn macrolens op mijn fototoestel, dat fotografeert even iets zwaarder, maar wat een mooie plaatjes.

Ik ben helemaal enthousiast. Adriaan verveelt zich, die wil ook wel wat bloemetjes fotograferen. Dus hij mag ook even met mijn fototoestel en zijn lens, maar niet te lang, want anders verveel ik me weer.

Kinderen die luisteren, ze bestaan nog

Wat een mooie tuin en wat fijn dat er nog niet zoveel mensen zijn. Adriaan wil een foto maken van de tuin met een zonnewijzer en op de achtergrond het kasteel. En dan komen er net kinderen dat deel van de tuin inrennen. Ik trek mijn strengste gezicht en vraag ze of ze achteruit willen gaan en even te wachten zodat Adriaan zijn belangrijke werk kan doen. Foto’s maken voor het blog. Ze doen het ook nog, kinderen met luisteroren ze bestaan nog.

Gelukkig is de tuin niet zo groot, want we moeten ook nog wandelen. Als we eindelijk alle stenen van het kasteel en alle bloemen gefotografeerd hebben kan de wandeling beginnen.

Nou ja, eerst nog even een foto buiten de poort want het licht is nu anders.

Een heel druk weggetje

We lopen rechtsaf richting knooppunt 56 en daar gaan we linksaf over een smal weggetje. Het is op zich een mooi weggetje, maar wel een beetje druk met wandelaars, fietsers, hardlopers en auto’s. Het loopt niet zo prettig en wij vragen ons af waar al die auto’s heengaan.

Dan maar even doorlopen en niet zoveel foto’s maken, maar ja als we dan langs een volkstuinencomplex komen met allemaal mooie bloemen, dan moeten er toch weer foto’s gemaakt worden. We hadden vandaag nog geen bloemen op de foto. Een huisje dat spiegelt in het water ook leuk, daar hadden we ook nog geen foto’s van. 

Gelukkig wordt verderop het weggetje wat breder. Het is er alleen wel een beetje lelijker. Als ik ter hoogte van een begraafplaats zeg dat ik blij ben dat de weg wat breder is, maar dat het er niet zo mooi is. Antwoordt Adriaan “Ja het is hier een dooie boel.” Wat is die man toch erg.

De kleinste en de grootste molen van Utrecht

Aan het einde van de weg komen we langs twee molens en die moeten van alle kanten op de foto, zodat we ze hier kunnen delen. Ik kom uit de Zaanstreek en ik heb helemaal niets met molens. Komt zeker omdat het in mijn geboortestreek barst van de molens, die van thuis zijn altijd mooier. Watermolens daarentegen vind ik weer fantastisch. volgens mij zijn er ook geen watermolens in Noord-Holland.

We lopen weer door. De wandeling valt tot nu toe een beetje tegen, op het fantastische kasteel na dan. Pas bij knooppunt 85 mogen we een wandelpad op, voor de rest zijn het fietspaden of weggetjes waar ook auto’s mogen rijden.

De Kleine Plas, die best groot is

We komen langs de Kleine Plas. Het kleine valt best mee, want het rondje om de plas is een aardig stuk lopen. We hebben alweer honger gekregen, dus eerst maar even een bankje zoeken om iets te eten.

Er lopen baasjes met honden, er zijn veel doorkijkjes naar de plas en soms lijkt het net of we op een tropisch eiland zijn… als je een beetje je fantasie gebruikt natuurlijk. We zien leuke fuutjes, die elkaar alles nadoen een erg grappig gezicht.

Gelukkig komen we alleen honden tegen en niet die vreselijke wolf, die in Brabant een hele kudde schapen heeft gedood. Het was een lupine-wolf volgens de mevrouw op TV. Nooit van gehoord, maar het bleek om een Alpine wolf te gaan. Ze was in de war met een bloem.

Dit is weer een leuk stuk van de wandeling. We komen ook nog langs een grappig smal bruggetje en prachtige huizen van mensen met veel geld.

Hoogtepunten en dieptepunten

Het is duidelijk een afwisselende wandeling met veel hoogtepunten, maar ook dieptepunten. Als we voorbij de Kleine Plas zijn lopen we richting Maarssen. Langs een drukke weg en langs een niet zo’n mooie buurt. Zo als Adriaan zich Maarssen had voorgesteld.

Maar dan komen we bij het Maarssen wat ik voor ogen had bij het uitzoeken van deze wandeling. Het idyllische stuk langs de Vecht. Er valt weer veel te fotograferen en te genieten. De rest van de wandeling lopen we langs de Vecht en dat is nog best lang en heel leuk.

Langs de Vecht

Af en toe maken we foto’s en af en toe lopen we wat harder door, want het spettert soms een beetje en ik heb mijn regenjas niet mee, maar wel mijn zonnehoed.

Als we een heel stuk gelopen hebben, zien we in de verte de twee molens, waar we in het begin ook langs zijn gekomen.

Voordat we het weten zijn we weer terug in Oud Zuylen, wat een prachtig dorp. Je kunt er langs de huizen lopen, maar je kunt ook kiezen voor het smalle pad langs de Vecht. Wij kiezen voor het pad, wat een mooi plekje. Er staan prachtige hortensia’s en andere bloemen.

We maken nog wat foto’s en lopen terug naar de auto. Vlakbij het kasteel is een huisje te koop. Ik zie mezelf er alweer in wonen, maar het is te klein voor Adriaans fotostudio en Ilse’ s atelier. En Adriaan vraagt zich af waar we in hemelsnaam onze auto moeten laten en de auto’s van de bezoekers van de studio. Waar die man allemaal niet aan denkt.

Jammer dat we weer naar huis moeten, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Extra info:

Wij hebben zelf de wandeling wat ingekort, omdat we de tuin van het kasteel wilden bezoeken. Wij hebben er deze route er van gemaakt:

https://wandelnet.routemaker.nl/routes/nummer/55698

knooppunt: 56, 46, 45, 86, 85, 87, 43, 42, 41, 49, 48, 52, 53, 56

Wandelingen in de buurt: Bij Bunnik: Rhijnauwen Amelisweerd en het jaagpad, bij Lage Vuursche Boswachterspad stulp en kasteeltuin, Wat is het mooi in Zeist en de Bommelsteinroute bij Nederhorst den Berg

Meer over ons

Volg je ons al op Instagram? Klik hier voor één van de mooie foto’s die we geplaatst hebben van deze wandeling. Op onze pagina kun je je subscriben. Dan hoef je geen blog meer te missen. Je kunt ons ook volgen op Facebook of Pinterest