Start: Plein 1945 20-26, 1755 NJ Petten
Provincie: Noord Holland
Afstand: 7,86 km, maar wij maakten er 9 van.
Bewegwijzering: rode pijlen met knooppunten
link naar onze komoot.
Link: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/startpunten/route/rode-route-vanaf-startpunt-petten/2459/
Een regenboog is wel mooi, maar toch liever niet
Op zaterdag 2 januari is het overal grijs, maar bij ons schijnt de zon. We hebben het Palendorp van Petten al heel lang op ons verlanglijstje staan en daarom rijden we vandaag richting zee. Hoe verder we van de Zaanstreek af rijden des te slechter het weer wordt. We moeten zelfs af en toe de ruitenwissers gebruiken en we zien mooie donkere luchten met een regenboog. Vorig jaar liepen we ook al een rondje in Petten en toen zijn we beide zeiknat geregend. Als dat maar goed komt.
Gelukkig is het droog als we bij het parkeerterrein aankomen. Het plan is om als laatste langs het strand te lopen, zoals Wandelnetwerk Noord-Holland het aangeeft. We kunnen kiezen tussen twee rode pijlen en natuurlijk kiezen wij de verkeerde.
Door de mens gemaakte natuur
Petten is geen mooi dorp en toch kom ik er graag. Het is zo fantastisch wat ze daar hebben gecreëerd de nieuwe duinen en het brede strand. Als je daar loopt kun je je echt niet voorstellen dat dat door mensen is gemaakt.
Maar voordat we bij de dijk zijn lopen we door een stukje Petten. We komen langs een vijver met een bankje, een steiger en een beeld van een blote vrouw. Natuurlijk maken we overal foto’s van, want we lopen al een paar minuten en we hebben nog geen één foto gemaakt.
Als we bij knooppunt 62 uitkomen ontdekken we dat we het rondje andersom doen. Nou ja dan maar zo, we gaan niet meer terug. We zijn uitgekomen bij de trap waar je de dijk op kan lopen. Natuurlijk wil Adriaan foto’s maken van de trap. Maar dan wel het liefst zonder mensen, of alleen met mij in de rode slaapzak. We moeten heel veel geduld hebben, want ook al is het niet druk het is best een lange trap. Later thuis ontdekken we dat die foto zonder mensen heel saai is.
Boven is het alles behalve saai, daar komen we uit op het fietspad en de duinen.
Variatie op de route
Bij knooppunt 90 moeten we eigenlijk naar links om langs de dijk te lopen, maar wie doet dat nou als je verderop langs de zee en over het strand kan? Wij lopen door om het Palendorp van boven te bekijken en alvast een fotootje te nemen.
Er staat een bankje en omdat we denken dat we voorlopig niets meer tegenkomen eten we onze broodjes op. Die smaken vandaag extra goed want vanochtend vers gehaald bij de bakker. Vandaag missen we de horeca bijna niet.
Als de broodjes op zijn vervolgen we onze weg over het strand langs de zee, langs het Palendorp en verder. Het is druk bij het Palendorp vooral bij de schommel, die tussen de palen hangt. Daar had dit grote kind ook graag op gezeten, maar we doen het toch maar niet.
D-tour
We lopen langs het strand en de zee en besluiten bij de derde strandopgang het strand te verlaten. Het kan ook bij de vierde, maar dan pak je helemaal geen dijk meer mee. Wij hebben meteen onze D-tour te pakken, want boven blijkt dat we terug moeten lopen omdat deze strandopgang niet verbonden is met de dijk, maar wat geeft het. Het is hartstikke mooi boven in de duinen, maar als je haast hebt neem dan de tweede of de vierde.
Toch weer regen
Als we bovenop de dijk lopen begint het te regenen. Niet heel hard, maar toch niet voorspeld en hartstikke vervelend. We doen een plastic tas om de fototoestellen en lopen door. Gelukkig regent het maar even en het zorgt wel voor een mooie lucht. Onderaan de dijk zien we heel veel vogeltjes vliegen. Ze zijn razendsnel, het is een groep roodborsttapuiten.
Zo mooi die vogels. Bij knooppunt 81 moeten we de trap af en de weg oversteken. We lopen langs de Leiweg achter de rode pijlen aan. De route is goed aangegeven en is makkelijk om te volgen, zelfs voor eigenwijze wandelaars als wij.
Modder en schapenstront
Dan komen we bij het Zijpe, dit gebied heeft vroeger onder water gestaan en is daarna drooggelegd. Wij lopen er over een grasdijk door de modder en de schapenstront, maar we genieten volop. Wat een mooie lucht. We zien van alles, woonboten, schapen vogels en molens en natuurlijk moet weer alles op de foto. Ook zien we een skelet van een knaagdier, waar we dan weer geen foto van maken.
We lopen als enige over de dijk en natuurlijk is er weer nergens een toilet te bekennen. Dan maar weer met de billen bloot in de natuur. We lopen wel even de dijk af naar beneden, want anders zien de mensen in de woonboot ons misschien.
Als we een tijdje hebben gelopen komen we de schapen tegen het zijn er een stuk of acht, maar wat kunnen die beesten schijten. Onze schoenzolen zijn minstens 3 cm dikker geworden. Natuurlijk willen de schapen weer niet poseren, deze zijn echt geen mensen gewend.
We zien weer een heel stel roodborst tapuiten, zo leuk. Verder maar weer, verderop zien we een vogelkijkhut en ondanks dat we een prima uitzicht hebben vanaf de dijk gaan we toch even in de hut kijken, want je weet maar nooit.
Een goed gesprek met schapen
Bij knooppunt 24 moeten we de dijk af, de weg op. Er volgt een stuk langs de weg, waar wij ons prima vermaken met de schapen van Staatsbosbeheer. Ik noem het moeflons omdat ze gedraaide hoorns hebben, maar volgens Adriaan zijn het geen moeflons. Natuurlijk hebben we even een goed gesprek met de dieren en daarna vervolgen we onze weg.
We komen twee Nordic Walkers tegen. Ze lopen richting de dijk al zwaaiend met hun stokken. Ik kan heel beeldend denken en ik stel me die twee bovenop de dijk voor. Prikkend met hun stokken in de modder en schapenpoep waardoor ze elkaar helemaal vies maken, met de rondvliegende troep dat van hun stokken af komt. We hebben weer lol, die arme mensen die moesten eens weten.
Camping de Watersnip
Ondertussen zijn wij op het saaie stuk langs de weg beland. We lopen langs een fietspad naast een grote weg. Er zijn wel mooie spreeuwenwolken te zien, maar verder is het niet veel aan. Ook komen we langs camping de Watersnip, waar we ooit toen Ilse klein was een weekendje hebben gekampeerd. Als ik terug denk aan dat fijne weekend op deze camping heb ik nog altijd liedjes van K3 in mijn hoofd.
Net als ik denk dat het stuk langs de weg wel erg lang is komen we bij knooppunt 2 uit. Daar lopen we weer een soort grasdijk op. Ook nog wel langs de weg, maar wel groen. Als we nog verder lopen komen we zelfs in een soort duingebied uit. Bij knooppunt 72 moeten we naar links over een smal bruggetje de woonwijk weer in. Er staan twee andere wandelaars bij het bruggetje dus wachten wij even om ze de ruimte te geven. Ze blijken dezelfde route andersom te doen en twijfelen waar ze heen moeten. Ze hebben niet helemaal door dat wij wachten totdat we over het bruggetje kunnen. Gelukkig begrijpen ze het na onze uitleg wel. Anders stonden we er nu nog.
Nog een keer naar het Palendorp
Vanaf daar is het niet ver meer en zijn we zo weer terug bij de auto. We houden de schoenen nog even aan, want we willen nog even het strand op voor zonsondergang foto’s en vloed bij het Palendorp. We hadden thuis al gekeken naar de getijdentabel en jammer genoeg heeft de tabel gelijk. Het wordt wel vloed, maar de zee is nog lang niet bij de palen en bij het beetje water dat er al wel is staan al drie statieven.
We wachten even op het moment dat de zon ondergaat, maar het is niet spectaculair vandaag. Je kunt niet altijd alles hebben en na een poosje hebben we er genoeg van en keren we terug naar de auto.
Een toevallige ontmoeting
Als we met de auto langs de trap rijden, zie ik een bekende muts en een bekende jas. Het is Eliane Roest van https://instagrambloggers.nl/, die ik alleen ken van Instagram, maar toch meteen herken. Zo grappig dat ik haar herken en dat ze het echt is (blijkt later als ik haar een berichtje stuur). We besluiten toch door te rijden, want waar laat je de auto zo midden op de weg. We komen elkaar vast een andere keer tegen.
Voor de zonsondergangfoto moeten we nog een keer naar Petten, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Hoi Maria, is ook een fantastische wandeling. Alleen het stuk langs de weg is iets minder, maar je moet toch een keer terug hè 😀
Groetjes Laura
Lijkt Peter en mij een hele mooie wandeltocht. Het is volgens ons alweer 10 jaar geleden dat we daar waren. We bewaren deze tocht voor het betere weer. Maar jullie hebben prachtige foto’s gemaakt met geweldig mooie wolkentaferelen.
Bedankt voor de tip! liefs en groetjes van Peter en Maria