Met uitstapje naar Bourtange en de Kiekkaaste
Wandelen in Odoorn met uitstapje naar Boutange en de Kiekkaaste is een blog over een wandeling met een fantastische uitkijktoren “de Poolshoogte”, door het Drentse landschap van bos en heidevelden. Ook lopen we een rondje in en rond Bourtange en brengen we een bezoek aan de enige buitendijkse vogelkijkhut de Kiekkaaste. We verbleven op de grens tussen Drenthe en Groningen in een prachtig huisje op Landal de Bloemert.
Dakloos voor een paar uur
Eigenlijk zou ik willen dat Landal wat verzint op de tijden van het in- en uitchecken als je achter elkaar twee parken bezoekt. Dat je bij het ene park langer mag blijven en bij het andere park eerder in het huisje kan. Ik heb het nog steeds niet voor elkaar gekregen en daarom checken we om 10.30 uur uit bij Landal de Elsgraven en zijn we even dakloos totdat we om 16.00 uur mogen inchecken bij Landal de Bloemert in Midlaren.
We besluiten naar Bourtange te gaan, want ik ben er nog nooit geweest en Adriaan zijn laatste keer was op een schoolreisje. We zijn er zo, want we rijden een stuk door Duitsland waar je overdag gewoon 130 km per uur mag. Het scheelt ook ze deze keer niet met wegwerkzaamheden bezig zijn.
Bourtange is super
De parkeerplaats is snel gevonden. Bourtange is echt heel klein en er is verder niets te beleven, maar echt het mooiste vestingdorp dat ik gezien heb. We besluiten onze gewone schoenen aan te houden, want we gaan niet echt wandelen. Later hebben we daar wel een beetje spijt van, want die kinderkopjes lopen heel ongemakkelijk.
Buiten het dorp hebben we al lol, want er staan van die wachtershuisjes waar ik natuurlijk even in wil staan. Vervolgens doen we er een uur over om een foto te maken van mij in de toegangspoort zonder dat er andere mensen opstaan. Het is niet druk, maar de mensen die er zijn staan in de weg. We lopen door de leuke straatjes en ondanks dat we van elke centimeter een foto maken lopen we zo het dorp weer uit.
Dronen en een wandeling over de vestingwallen
Het is ook Adriaans bedoeling om het dorp uit te lopen, want je mag op één plek de drone laten vliegen. Het is wel een laagvliegzone, maar iets is beter dan niets. Zo’n vestingdorp is prachtig als je er doorheen loopt, maar de stervorm zie je pas vanuit de lucht. Daarna besluiten we een rondje te lopen over de vestingwallen. Wij vinden het een echte aanrader om Bourtange een keer te bezoeken.
Er zijn ook een paar winkels, er is een restaurant, een museum en we zagen ook nog een B&B.
Zuidlaren
Natuurlijk zijn we nog steeds te vroeg als we willen inchecken bij Landal de Bloemert. De huizen zijn daar zo groot, dat de schoonmakers ruim 5 uur nodig hebben om ze schoon te maken. Als ik vertel dat we vanaf een ander Landal park komen zegt de receptioniste: “Konden jullie daar dan niet langer blijven?” Ik rol nog net niet met mijn ogen, Wat een rare vraag. We mogen hier toch ook niet eerder inchecken.
We zetten de auto op het parkeerterrein en gaan met de fiets naar Zuidlaren. Je leest het goed Westphilwandelt op de fiets. We weten de weg nog, want dit is de derde keer dat we hier verblijven en ik kwam als kind al vaak in Zuidlaren. Het is daar niets veranderd, alleen een beetje drukker geworden.
We lopen een rondje en eten iets lekkers Bij Cosineros en daarna is het toch echt tijd om in te checken. De rest van de week zijn we veel in Zuidlaren te vinden, voor de boodschappen, maar zeker ook bij Patisserie Hovius, waar ze heerlijke taarten en gebakjes verkopen. We komen er zo vaak, dat de winkeljuffrouw ons herkend.
De vissers
Als we terugkomen op het park krijgen we de sleutel en kunnen we eindelijk huisje nummer 260 verkennen. Wat een prachtig huisje, erg luxe met twee badkamers, een ruime woonkamer, een prachtige keuken en een bijkeuken met wasmachine en droger. Daar word ik erg blij van, want na een week in een huisje zonder wasmachine hebben we heel wat was opgespaard.
De huisjes liggen aan het water en daarom worden we omringd door vissers. Het enige minpunt is dat je buiten totaal geen privacy hebt. Er zitten de hele dag mannen naar hun dobber te kijken en vrouwen naar hun telefoon. Ik grap nog tegen Adriaan: “Dat is wel een hobby voor jou, kan ik tenminste de hele dag ongegeneerd op mijn telefoon kijken” Af en toe doet de vrouw enthousiast als iemand een vis gevangen heeft, maar verder staart ze naar haar telefoon. Wij denken dat er maar één visje is, die iedere keer weer teruggegooid wordt en eigenlijk vinden we dat een beetje zielig.
We denken de hele tijd dat er mooie vogels over het water vliegen, maar iedere keer is het een dobber. Gelukkig houden wij van wandelen en zijn we veel weg.
De Kiekkaaste
Als je in Midlaren in een huisje verblijft en je rijdt naar het noorden kom je uit in Groningen. Handig zo’n centrale ligging. We zwaaien naar de vissers en vertrekken op weg naar de Kiekkaaste de enige buitendijkse vogelkijkhut in Nederland. Het is best ver rijden, maar dat vinden we niet erg. Wat wel erg is, is dat ik mijn brood vergeten ben. Net nu we naar een plek gaan waar geen restaurants in de buurt zijn.
We komen aan beneden bij de dijk. Vodafone stuurt alvast een SMS dat we welkom zijn in Duitsland, maar gelukkig zitten we nog in Nederland, want de paspoorten bevinden zich ook in een andere tas. Soms ben ik een ramp, voor mezelf en mijn omgeving.
Vanaf de dijk ziet het er niet zo indrukwekkend uit als dat ik had verwacht, maar als we eenmaal over het vlonderpad tussen het riet lopen, genieten we vol op. Vlak voor ons landen een paar baardmannetjes op het pad. Adriaan probeert ze te fotograferen, maar ze zijn toch nog best ver en ze zijn erg bewegelijk. Als de baardman en vrouw weggevlogen zijn vervolgen we de weg naar de vogelkijkhut. Op de plekken waar geen riet is kun je zien dat dit vlonderpad op hoge palen staat. Een Duitse vrouw, die we op de terugweg tegenkomen durft er bijna niet langs te lopen.
Als we aan het einde zijn hebben we een prachtig uitzicht op de Dollard. We zien allerlei mooie vogels zoals kluten, lepelaars, een wulp en nog veel meer. Natuurlijk lopen we ook even de kiekkaaste in om daar hetzelfde te zien als dat we beneden al zagen.
Adriaan wilde graag zijn drone laten vliegen, maar het is windkracht 6 en dat vindt de drone niet prettig.
De ontbrekende zeehondenwand
Vanaf de Kiekkaaste rijden we over hobbelige weggetjes richting het bezoekerscentrum Dollard. Vanaf daar lopen we richting de zeehondenkijkwand. Natuurlijk zijn we te laat, want de zeehonden komen begin juni en blijven tot in augustus, maar het wandelingetje van ongeveer 10 minuten door Polder Breebaart is sowieso genieten. Er valt daar altijd iets te verrekijken, dit keer staan er heel veel lepelaars.
Als we bij de Punt van Reide zijn, zien we heel in de verte zeehonden liggen. Volgend jaar in de lente toch maar een keer terugkomen. De vorige keer dat we er waren was de wand niet geplaatst vanwege corona en nu zijn we te laat. De derde keer moet het lukken, want drie keer is scheepsrecht.
Wandelen bij Uitkijktoren de Poolshoogte
Vanaf Midlaren crossen we heel Drenthe door. Vaak rijden we over de N34, waar we langs bordjes rijden met “hunebed highway” erop. Wij slaan vandaag de hunebedden over, want we hebben weer een mooie uitkijktoren ontdekt.
Als we op het parkeerterrein aankomen is er nog helemaal niemand. Het bosrestaurant, dat ook de Poolshoogte heet, is nog gesloten.
Voordat we de uitkijktoren beklimmen laat Adriaan even de drone vliegen. De uitkijktoren staat op een heuvel van 13 meter waar een spiraalvormig wandelpad is aangebracht, die naar de voet van de toren leidt. Op de dronebeelden zie je daar echter niets van. De bomen hebben nog te veel bladeren.
Als Adriaan eindelijk klaar is met de drone lopen we rond de heuvel naar de voet van de uitkijktoren. Ik verzamel al mijn moed en loop naar boven. Het uitzicht is hier fantastisch en omdat ik een selfie wil op de uitkijktoren laten we de drone nogmaals vliegen. Ik heb nu niet alleen hoogtevrees, maar ook plaatsvervangend hoogtevrees voor onze drone. Toch lukt het om te lachen naar de camera en ben ik echt trots dat ik durf te blijven staan. Ik heb alles over voor de foto en het blog.
Verslaafd aan obsidentify
Inmiddels is er al een uur verstreken en zijn we nog steeds op dezelfde plek, maar nu gaat de wandeling toch echt beginnen. Al gaat het nog steeds in een slakkengangetje, want Adriaan moet sterren halen in obsidentify. Hij maakt van elke paddenstoel een foto en zoekt ze op in de app.. Als hij een soort ontdekt, die hij nog niet eerder geregistreerd heeft krijgt hij sterren.
Hij lacht mij altijd uit, omdat ik een medaille obsessie heb van de bewegingsapp. op mijn Iphone en kijk hem nu zelf eens gaan.
We lopen door een prachtig stil bos, langs een schaapkooi en een mooi klein heideveldje. Het enige lawaai wat we horen is van een specht met heel veel praatjes. Af en toe wordt de rust verstoord door onze komoot-juffrouw die roept: “Kijk op de kaart, je gaat de verkeerde kant op.” Waarop Adriaan, die met zijn hoofd nog bij de paddenstoelen zit, tegen haar zegt: “We gaan goed. Je moet niet zo zwammen.“
Hardwerkende paarden
Na een heel stuk lopen door diverse landschappen over onverharde en verharde (fietspad) paden komen we bij een groot heidegebied. Normaal staan er schapen, maar die hebben vrij vandaag. Wel zien we drie paarden, die echt hun best doen om het hele gebied te begrazen.
We vinden een hele grote plas, waar we een herfstblad inleggen om een foto van te maken. De foto komt binnenkort op Instagram.
We gaan verderop op een bankje zitten om onze lunch op te eten. De paarden hebben dorst gekregen en lopen naar de plas toe om iets te drinken en dat hebben ze verdiend na al dat droge gras.
Water in het bos
De paaltjesroutes gaan niet langs de natuurschaatsbaan, maar deze route wel. We nemen alleen een afslag eerder om dichter langs het water te lopen en niet langs de weg. We hadden er iets meer van voorgesteld, maar het is toch een mooie plek in het bos. Op één van de lantaarnpalen langs de ijsbaan zit een hele grote witte roofvogel. Wel gezien, maar de foto is mislukt.
Hier in Odoorn houden ze van schaatsen en zwemmen, want verderop lopen we langs de zwemkoel. Een prachtig vennetje in het bos. De rust wordt een beetje verstoord door een telefonerende dame, maar verder is het een prachtige plek om even stil te staan of zitten en van de natuur te genieten.
Na de zwemkoel stuurt juffrouw-komoot ons het bos in en zijn we het pad even kwijt. Soms heeft ze het helemaal verkeerd en moet je niet altijd naar haar luisteren. Gelukkig komen we geen boswachter, of wild zwijn tegen en vinden we het wandelpad terug. We vervolgen onze weg door de bossen, die toen wij er waren nog erg groen waren, maar inmiddels zullen er wel wat bomen verkleurd zijn.
Hollands Next Topmodel
Als we terugkomen op het parkeerterrein staan er heel wat meer auto’s dan vanochtend. Blijkbaar is er een bijeenkomst in restaurant de Poolshoogte en wil net iedereen naar huis. Voor ons is het even omschakelen van de stille natuur naar de drukte op het parkeerterrein.
Er staat een prachtige oldtimer geparkeerd. Twee wat oudere vrouwen fotograferen elkaar naast en voor de auto. Terwijl ik mijn schoenen verwissel kijk ik er naar en mompel ik advies. “Door de knieën en hou die i-phone recht.” Adriaan en ik komen niet meer bij als de wat jongere vrouw zogenaamd doet of ze op de auto gaat zitten en de andere een foto laat maken. Jammer dat we het resultaat niet kunnen bewonderen, maar aan de vrouw haar gezicht te zien was het niet helemaal wat ze verwachtte.
Terug bij het huisje willen we op onze steiger zitten, maar de visser naast ons zit flink te roken. Op de radio is een reclame waarbij een vrouw die gestopt is met roken zegt: “Ik ruik veel beter en proef veel meer.” Waarop Adriaan zegt: “En ik vis niet meer.”
Het weekje Drenthe is al lang voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Start: Poolshoogte, Boswachter Meelkerlaan 5, 7873 TE Odoorn
Provincie: Drenthe
Afstand: 9,94 kilometer
Bewegwijzering: diverse, wij liepen de route via komoot/GPX.
Toch liever een paaltjesroute lopen: Vanaf de Poolshoogte start een geel gemarkeerde route van 7,5 km, een blauwe van 6,2 kilometer en een kabouterpad van 1,5 kilometer.
Link naar ons GPX bestand, of naar komoot
Link naar de route: https://drenthe-vakantie.eu/actief/wandelen-boswachterij-odoorn
Nog meer adressen:
Bourtange: Parkeren voor de vesting: Willem Lodewijkstraat 21, 9545 PA Bourtange
Kiekkaaste: 9688 Drieborg
Patisserie Hovius, De Millystraat 2, 9471 AH Zuidlaren
Bezoekerscentrum Dollard: Dallingeweersterweg 30, 9947 TB Termunten
Wandelingen in de buurt
We hebben nog niet zoveel blogs in de buurt van Odoorn. Deze wandelingen zijn ongeveer 45 minuten rijden. verrassend Beesterzwaag en Een wandeling in en om t Roegwold
Als je een bezoek wil brengen aan de zeehondenwand bij de Punt van Reide dan is dit blog een aanrader:
Hoi Maria,
Ja het was fantastisch en er komt nog een blogje, want we hebben zoveel gewandeld en rondgereden. Het was fantastisch! Leuk weer wat van je te horen.
Groetjes Adriaan en Laura
Hallo gezellige wandelaars,
Wat een heerlijke vakantie hebben jullie gehad in en rond Drenthe.
Mooie wandelingen, Bourtange gezien. Ja, Drenthe is prachtig en zijn omgeving ook. Echt lekker genieten!
Bedankt voor de wandelingen en foto’s!
liefs en groetjes van Maria
Dankjewel zo leuk om te lezen. Heel graag gedaan. Jij ook een hele fijne dag.
Adriaan en Laura
Heerlijk weer om jullie belevenissen via deze weg mee te mogen maken in zowel woord als in beeld!
Dank jullie voor het delen hiervan, maar ook voor de vele waardevolle tips.
Mooie dag gewenst,
Hans