Wandelen in Drenthe over het Balloërveld en door Oudemolen is een blog over meerdere fantastische wandelingen. We liepen over een vlonderpad en door het prachtige heidegebied van het Balloërveld, maar we deden ook een rondje om het blauwe meer en brachten een bezoek aan landgoed de Braak. Als laatste wandelden we door de Gasterse duinen en langs het Oudemolense diep.
Route 1: Wandelen over het Balloërveld
Wat voor dag is het vandaag
Vandaag gaan we wandelen in het Balloërveld, wat voor dag het vandaag is weet ik niet meer. Dat krijg je als je lekker relaxt vakantie aan het vieren bent. Wel lastig voor Adriaan, die steeds moet zeggen dat het zondag is op mijn zin: “Als we vanmiddag thuiskomen moeten we even naar de bakker” Iedere keer zegt hij geduldig: “Het is zondag de bakker is niet open.” Gelukkig heb ik er niet elke dag last van, maar vandaag wel.
Een vlonderpad
Er staat vandaag een paaltjesroute op het programma, maar toch mag mevrouw Komoot mee. We starten bij de parkeerplaats “de Galgenriet”, omdat je dan over een vlonderpaadje komt. Het vlonderpad is langs de weg, maar toch leuk om overheen te lopen. We moeten wel een beetje opschieten met de foto’s, want er loopt een man met drie kinderen achter ons. Opschieten kunnen we natuurlijk niet, maar gelukkig zijn het treuzel kinderen.
We komen langs een bord van Staatsbosbeheer met informatie over de omgeving. Tot mijn schrik staat er ook iets op over “werk in uitvoering”. “Hebben wij weer.” denk ik, maar als ik verder lees blijkt het over werkzaamheden te gaan die van 2012 tot 2014 uitgevoerd zijn. Van mij mogen ze dat bord zo langzamerhand wel weghalen.
Overal heide
Het is vanochtend koud geweest en de spinnen hebben hard gewerkt. Er hangen allemaal spinnenwebben tussen de heide met druppels erin van dauw of mist. Ik heb spijt dat we niet eerder opgestaan zijn, want een vleugje mist boven het Balloërveld is natuurlijk een prachtig gezicht.
De paden bestaan uit mul zand, ik had gehoopt dat we door de regen wat minder zouden wegzakken, maar het is gewoon ploeteren op deze ochtend. Gelukkig zijn er vaak aan de zijkanten verharde paadjes, die wat beter lopen.
Over het algemeen is de heide uitgebroeid en oogt het net als in de winter een beetje bruin, maar op sommige plaatsen staan er nog een paar paarse plantjes. Paarse heide of niet, ik hou heel erg van dit soort wandelingen door een open gebied. Maar als je eind augustus hier in de buurt bent, dan is deze route nog een grotere aanrader.
Verdwalen is bijna onmogelijk
Na een stukje gelopen te hebben komen we uit bij een hele grote wegwijzer. Hier kun je kiezen om de langere route te vervolgen, of je kiest voor een verkorte route. Handig als het ploeteren door het mulle zand echt tegenvalt. Ik moet er een beetje om lachen, want ik had een recensie gelezen van iemand, die een paaltje had gemist. Ik zeg tegen Adriaan: “Hoe kun je deze paal nu missen?”
We komen uit bij een brede zandweg en daar komen we heel veel mountainbikers tegen. Ik vind dat nooit zo prettig, maar gelukkig is de weg breed genoeg en mogen wij afslaan. We wandelen een klein kronkelig paadje in tussen de heide door. Langs het pad zien we heel veel paddenstoelen en dat zullen er inmiddels wel nog meer geworden zijn.
Na het prachtig paadje volgen we de paarse paaltjes richting een brede modderige weg. We moeten wat moeite doen om niet al te modderige schoenen te krijgen, of natte voeten, maar gelukkig lukt dat. Dit is het enige wat minder fraaie stuk van deze wandeling.
Een vreemd hunebed
We zijn blij als we mogen afslaan en weer op de heide belanden.
Na een stukje lopen horen we heel veel kabaal. Van een afstand zien we dat er een statieportret wordt gemaakt van een familie voor een soort hunebed. Gelukkig vertrekken ze net als we bij de hoop stenen aankomen. Het blijkt helemaal geen hunebed te zijn, maar een monument voor Pieterpad-wandelaars.
We wandelen langs een heel mooi veldje met wilde bloemen. Zo’n veldje om insecten te lokken, die vervolgens weer opgegeten worden door de vogels.
Adriaan zegt: “We schieten weer geen meter op, of ligt het aan mij?” Natuurlijk ligt het aan hem. Ik antwoord: “We schieten inderdaad niet op, maar dat geeft niet want we hebben geen tijd meegekregen Nou ja ik moet wel straks nog naar de bakker.” Adriaan zucht en zegt voor de zoveelste keer: “De bakker is dicht op zondag.”
Schaapskooi Balloërveld
We komen langs het andere parkeerterrein waar je ook de wandeling kunt starten bij de Schaapskooi Balloërveld. Als je hier start kom je echter niet langs het vlonderpad en vlonderpaden slaan wij nooit over.
Adriaan zit weer op zijn stokpaardje dat als we hier geparkeerd hadden we er al geweest waren. Ik doe net of ik het niet hoor, want ik heb al een miljoen keer uitgelegd dat dat natuurlijk niet zo is.
We gluren even naar binnen in de schaapskooi, maar de schapen zijn niet thuis, die lopen ergens de heide op te eten. Ik had me zo verheugd de leuke Drentse heideschapen tegen te komen, maar ze lopen ergens waar de route niet langs gaat. Bij de schaapskooi is een terrasje waar je wat kunt drinken en er is een klein informatiecentrum.
Op zoek naar een bankje
Wij lopen door en bedenken kort daarna dat we toch wel trek hebben om wat te eten. We vinden al snel een bankje maar daar zitten fietsers op. We grappen tegen elkaar een Westphil wandelt klassieker: “Waarom zitten die fietsers op ons bankje, ze hebben toch een zadel?” Verderop vinden we een provisorische bankje dat gemaakt is van een afgezaagde boom. Terwijl we zitten te eten zien we een valkje in een roofvogelboom. Zo noemen wij kale dode bomen zonder bladeren. Meestal luisteren de roofvogels niet en nemen ze plaats in een gewone boom, maar deze keer hebben we mazzel en kunnen we het valkje goed bekijken met de verrekijker.
Terug naar het parkeerterrein
Na de lunch lopen we verder over het oh zo mooie Balloërveld. Inmiddels is het een stuk drukker geworden, maar dat is logisch het is zondagmiddag en prachtig weer. We genieten volop van de heidevelden en de zandverstuiving.
We lopen langs de voormalige tankgracht en ik vraag me af of dit de Pingoruïne is waar we langs zouden lopen. Maar dat was zeker een andere wandeling waar ik over gelezen heb. In de gracht staat geen water en is waarschijnlijk ook niet in de ijstijd ontstaan. Hele vakantie over een Pingoruïne gebabbeld en er geen één gevonden.
We komen langs een keuzepunt. Je kunt hier gewoon het pad blijven volgen, of je kunt kiezen voor een meer avontuurlijk pad tussen de bomen door. Er staat een waarschuwingsbord bij van Staatsbosbeheer dat de houtwal vol water kan staan Wij kiezen voor het mooie avontuurlijke paadje.
Voordat we het weten zijn we bij de wegwijzer en lopen we door het mulle zand over het vlonderpad terug naar het parkeerterrein.
De witte molen van Glimmen
In het vorige blog schreef ik al dat als je vanaf Landal de Bloemert in Midlaren naar het noorden rijdt dat je dan in Groningen bent. Eén van de eerst dorpjes, die je dan tegenkomt is Glimmen. Ik zeg tegen Adriaan: “Hier is ergens een witte molen, die zie ik vaak langskomen op Instagram.” We zoeken de locatie op en rijden erheen om te kijken of we hier een mooie foto kunnen maken tijdens zonsopkomst. We rijden over hele smalle paadjes onder een nog smaller viaductje door en komen uit aan de overkant van het water waar de molen zich bevindt. Het is een prachtige molen, maar bij daglicht kun je heel goed zien dat de molen vlakbij een snelweg staat. Een gevalletje realiteit versus Instagram.
Toch gaat Adriaan de volgende dag, terwijl ik me nog een keertje omdraai, vroeg het bed uit om een foto te maken. Natuurlijk heb ik nu spijt dat ik niet ben meegegaan.
Route 2: Het Blauwe meer
Een paar dagen later bezoeken we nog een aantal hoogtepunten van onze Drenthe lijst. Als eerste rijden we naar Het Blauwe meer. Ik ben lid van de Facebook groep “Ik wandel graag”. Er was een tijd dat er vijftig keer op een dag een post langskwam van Het Blauwe meer. Ik hoef dan gelijk niet meer naar zo’n locatie, maar de laatste tijd is het Müllerthal erg in en weet niemand wat Het Blauwe meer is.
Eigenlijk zouden we niet wandelen, maar eenmaal bij het meer besluiten we toch een rondje te lopen. Als je steeds zo dicht mogelijk langs het meer blijft lopen dan is de wandeling maar 2,5 kilometer. We genieten volop van het blauw/groene water en de mooie doorkijkjes. Adriaan laat de drone nog even vliegen en we schieten een heel rolletje vol van dit mooie gebied.
De Koloniën van Weldadigheid in Frederiksoord
Daarna rijden we naar Frederiksoord om een bezoekje te brengen aan een oude tuinbouwschool van de Koloniën van Weldadigheid. Niet mijn keuze, maar Adriaan mag ook soms een ideetje aandragen. Hij vindt het fotograferen van die oude meuk leuk en ikzelf raak steeds meer geïnteresseerd in de plek en waarom dit zo achtergelaten is. Onderstaande heb ik gevonden op de site van Drenthe.nl:
200 jaar geleden, in 1818, richt Johannes van den Bosch de Maatschappij van Weldadigheid op. Arme gezinnen, bedelaars en zwervers kunnen gaan werken in één van de Koloniën van Weldadigheid. Ze krijgen een eigen woning en een stukje grond om te bewerken. Een hard bestaan. Door middel van arbeid en scholing wordt de Kolonisten discipline bijgebracht, zodat ze na verloop van tijd in hun eigen onderhoud kunnen voorzien.
Route 3: Landgoed de Braak
Verder maar weer we rijden naar Paterswolde waarvan wij beide dachten dat het in Groningen ligt, maar ook gewoon Drenthe blijkt te zijn. Ik vond het al zo gek dat een Gronings dorp een onderdeel is van de Drentse gemeente Tynaarlo.
Ik ben dol op landgoederen dus wil ik heel graag wandelen over Landgoed den Braak van Natuurmonumenten. Deze wandeling is ook maar 2,5 kilometer dus makkelijk te combineren met de rest van ons uitje. Het is een prachtig landgoed met schitterend vijvers, leuke slingerende paadjes en een prachtig berceau. Ooit moesten deze met elkaar vergroeide heggen ervoor zorgen dat de gegoede burgerij niet bruin werd. Nu is het een prachtig landschapselement op het landgoed.
Route 4: Gasterse duinen & Oudemolense diep
Een rustig begin
Als we aan komen rijden op het parkeerterrein is nog helemaal niemand Adriaan zegt: “Zal ik de auto andersom zetten anders komen we niet meer weg.“ Dit is iets wat we de hele week in Drenthe tegen elkaar zeggen, want het is hier heerlijk rustig. Het scheelt natuurlijk dat het doordeweeks is en er geen schoolvakanties zijn.
Als eerste lopen we richting de molen en ondanks dat we ver voor de molen moeten afslaan lopen we er natuurlijk even naartoe.
Het eerste stuk van de wandeling gaat over een fietspad. Ik zeg tegen Adriaan: “Wel goed uitkijken hoor voor al die fietsers.” Er zijn geen fietsers te bekennen. We hebben al een stuk gelopen en vragen ons af waar het leuk wordt. Op zich lopen we lekker, maar er is nog niet veel te zien en te fotograferen.
Geritsel langs het pad
Terwijl we langs het fietspad lopen hoor ik geritsel in het gras. Natuurlijk kijken we even wat het is, meestal zien we dan een muis of een merel. Maar dit keer is het wat anders: Een wezel! Het lukt Adriaan zelfs een foto te maken. Hij zat een beetje verstopt, dus het is geen wereld foto, maar toch willen we hem hier delen, want een wezel zie je niet elke dag.
Verderop mogen we eindelijk het weiland in en lopen we langs het water van de Oudemolensche Diep. We steken een leuk bruggetje over en vervolgens wandelen we een stukje door het bos. Als we de weg vervolgen komen we over leuke vlonderpaden, maar ook langs een saai veld, waar niet veel te zien is.
Eindelijk de Gasterse duinen
Maar dan komen we bij de Gasterse duinen en volgen een stukje van het Pieterpad. Een prachtig paadje over een glooiend landschap met heide en eindelijk ook Drentse Heideschapen.
We worden achtervolgd door luid pratende Pieterpad wandelaars, dus besluiten we even op een bankje te zitten om ze voor te laten gaan. Ze lopen wel erg langzaam, want als we later doorlopen staan ze de hele tijd in de weg als we een foto willen nemen.
Zullen we ook het Pieterpad gaan lopen?
We komen ook wandelaars tegen, die wel gewoon doorlopen, maar deze drie mensen hebben net te veel bagage mee om goed door te stappen. Tijdens het wandelen verzin ik dan hoe ik dat zal doen. Sport kleding aan dat snel droogt en een flesje Biotex om het uit te wassen. Dan moet je natuurlijk wel in een hotel slapen, want anders moet je ook nog handdoeken meeslepen. Ik zie het helemaal zitten, maar Adriaan niet.
We beklimmen het hoogste duin en hebben daar een goed uitzicht op de schaapskudde, de herder en de hond. Zo leuk om de hond in actie te zien bij zo’n grote kudde. Ik hoopte op een close-up van een Drents heideschaap met van die mooie hoorns, maar ik vergeet weleens dat ik mijn wensen ook moet uitspreken, want Adriaan maakt soms andere foto’s dan ik bedenk.
Verderop staat een bankje met de tekst: “U zit goed bij het Drentse landschap” Nou dat bankje zit helemaal niet goed echt voor geen meter, maar het is wel een leuke zin voor op een bankje.
We wandelen langs Hunebed D10, ik heb nog nooit zo’n klein hunebed gezien. Als kind speelde ik altijd op en onder D8 bij Anloo en die was toch echt veel groter.
Door Gasteren
We verlaten de mooie Gasterse duinen en lopen na een tijdje door het brinkdorp Gasteren. Alle Pieterpad lopers komen we daar weer tegen. Het leukste in Gasteren is een houten uil op een houten paal: “De informatie (Z)uil”. Ik vind dat leuk, want ik hou van woordgrapjes.
Wij lopen door, want we hebben al geluncht, heel snel het dorp weer uit. Voor ons lopen nog steeds twee Pietenpadders, maar ze blijken de verkeerde afslag genomen te hebben. De vrouw moppert over hoe slecht het is aangegeven en wij zijn blij met onze mevrouw komoot, die ons dit keer de goede kant opstuurt.
Ik had verwacht dat we tijdens alle wandelingen in Drenthe schapen en hooglanders tegen zouden komen, maar alleen tijdens deze wandeling zien we beide. In de verte zien we alle kleuren Schotse Hooglanders staan op een omheind grasveld. Wat een mooi gezicht runderen van beige tot donkerbruin en alle kleurschakeringen ertussen.
Een modderig grasveldje en het Gastersche Diep
We wandelen over een bruggetje en door een modderig grasveld. Ook hier proberen we niet te ver weg te zakken in de modder. Je zal toch vandaag je nieuwe witte gympen hebben aangedaan.
Gelukkig hoeven we niet te lang over de grasveldjes door de nattigheid en de modderpoel. We slaan rechtsaf en lopen over een smal kronkelig paadje langs het water van het Gastersche Diep.
Adriaan moppert een beetje dat het geen fotogenieke route is en daar heeft hij wel een beetje gelijk in, maar het is wel een hele leuke wandeling om te doen.
Verboden toegang
Als we er bijna zijn moeten we volgens het GPX bestand rechtdoor lopen, maar daar staat een bord van Staatsbosbeheer dat het pad verboden toegang is. Gelukkig komen we toch uit waar we heen moeten door een stukje om te lopen. We lopen naar rechts, daarna de eerst links en weer de eerste links.
Aan het einde komen we nog over een leuk bruggetje en een vlonderpad. Al met al een leuke en afwisselende route, met soms wat saaie stukken.
Ik praat te veel
In de auto praten we nog even na over de wandeling en opeens zegt de TomTom: “Ik luister” Waarop ik antwoord: “Je hoeft niet te luisteren.” en tegen Adriaan: “Waarom doet hij dat toch altijd bij mij?” “ja” zegt Adriaan “Jij praat zoveel dat hij denkt laat ik maar even antwoord geven.” We moeten er allebei hard om lachen.
Nu valt er niets meer te schrijven over onze avonturen in Drenthe, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Alle onderstaande wandelingen zijn in de provincie Drenthe
Route 1: Wandelen over het Balloërveld
Start: Galgenriet aan de Gasterenseweg in Loon-Gasteren of Schaapskooi Balloërveld, Crabbeweg 2, 9458 TE Balloo
Afstand: 9 kilometer, maar vanaf het Galgenriet bijna 10 kilometer
Bewegwijzering: paarse markeringen
Link naar ons GPX-bestand, of rechtstreeks naar komoot.
Link naar de route: https://www.staatsbosbeheer.nl/uit-in-de-natuur/boswachterspad-ballooerveld
Route 2: Een rondje om Het Blauwe meer
Start: De Vorrelvenen 13 7991 TP Dwingeloo sla daar links af en gelijk weer rechts.
Toegang: Voor het strandje moet je toegang betalen, als je een rondje loopt om het meer niet.
Afstand: 2,5 kilometer
Bewegwijzering: Er is een route met gele markeringen. Wij hebben steeds het pad gekozen langs het meer.
Link naar ons GPX-bestand, of rechtstreeks naar komoot.
Route 3: Landgoed Den Braak
Start: Parkeerplaats Sportschool Sportrade, Hoofdweg 266, 9765 CM Paterswolde
Afstand: 2,52 kilometer
Bewegwijzering: blauwe markeringen
Link naar ons GPX-bestand, of rechtstreeks naar komoot
Link naar de route: https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/de-braak/route/parkbosroute-landgoed-de-braak-drenthe
Route 4: Gasterse duinen & Oudemolense diep
Start: Oudemolen, parkeerplaats Molensteeg
Afstand: 9 kilometer
Bewegwijzering: Geen! Wij liepen de route via komoot/GPX.
Link naar ons GPX-bestand, of rechtstreeks naar komoot
Link naar de route: https://www.tweevoeter.nl/wandelroute/gasterse-duinen-oudemolense-diep/
Liever een bewegwijzerde route je kunt ook het Boswachterspad Oudemolense Diep van 7 km kiezen vanaf dit startpunt.
Nog meer adressen:
Tuinbouwschool Frederiksoord: Majoor van Swietenlaan 15, 8382 GC Frederiksoord
De Witte Molen van Glimmen: Oosterbroekweg 9756, Glimmen. Wij navigeerden naar de Hooidijk in Haren: 53°08’42.2″N 6°36’06.1″E
