Wandelen en logeren in het Van Gogh Nationaal Park is een blog over de 14 vennenroute in Oisterwijk en een instameet in Helvoirt en de Loonse en Drunense Duinen. Een Nationaal Park zonder grenzen en beperkingen. Het Nationaal Park nieuwe stijl!

Weekendje Noord-Brabant

Vorig jaar maakten we kennis met het Van Gogh National Park. Toen verbleven we in Zundert en ontdekten daar de Oude Buisse Heide, Etten-Leur en het natuurgebied de Pannehoef. Toen we uitgenodigd werden door Visit Brabant om via een instameet een ander deel van het Nationaal Park te ontdekken hoefden we er niet over na te denken en boekten een huisje in het mooie Oisterwijk.

Dat dat heel; slim van ons was, ontdekten we toen we op vrijdag vanwege de afgesloten A2 twee keer zo lang over de route deden dan normaal. Het lekkere broodje bij Restaurant De Huyskamer in Gilze maakte heel veel goed.

Opzoek naar Robèrt van Heel Holland Bakt

Na het verkennen van een leuke drone-locatie, die we bewaren voor een volgend blog, rijden we naar Oisterwijk. We zijn ondanks de vertraging nog wat te vroeg dus besluiten we een bezoekje te brengen aan de bakkerij van Robèrt Van Beckhoven. Wij willen de lekkere baksels van de Meester Patissier ook een keer proeven. De bakkerij zit op een prachtige locatie is een oude leer fabriek. Eerst wandel je langs de bakkerij om vervolgens uit te komen in een chique winkel met prachtige gebakjes. Het is jammer dat het al laat is, want als je vroeger komt kun je de bakkers aan het werk zien. We kopen twee overheerlijke gebakjes en rijden naar ons huisje.

We hebben wat moeite met de digitale sleutel op onze telefoons om de slagboom te bedienen en het huisje open te maken, maar als we eenmaal binnen zijn en de heerlijke gebakjes verorberen zijn we zielsgelukkig en het weekend moet nog beginnen.

Instameet Van Gogh Nationaal Park deel II

Koffiemiep

De volgende dag hoeven we niet vroeg op te staan, want het is maar een kwartiertje rijden naar Koffiemiep, waar we verzamelen. Bij deze locatie kun je terecht voor versgebrande koffie, latte art, overheerlijke taart én een lekkere lunch. Koffiemiep is net als Bij Robèrt gevestigd is in de Oude leer fabriek KVL. De thee smaakt heerlijk en we vinden het allemaal erg leuk om elkaar weer te zien. We zijn nu met een aanzienlijk kleinere groep dan de vorige keer, maar het is evengoed hartstikke gezellig.

De KVL fabriek is een heel groot complex waar meerdere bedrijven gevestigd zijn. De verlaten fabriek is veranderd in een unieke hotspot waar je niet alleen lekker kunt lunchen of taart eten. Je kunt er dansen, er is een hotel en het EKWC (Europese Keramisch Werkcentrum) is er gevestigd. Hier komen kunstenaars, designers en architecten, van over de hele wereld, om te experimenteren met klei.

Van Gogh NP wandelroute Helvoirt

Vandaag gaan we delen van de Van Gogh wandeling in Helvoirt lopen. Deze wandeling van 15 kilometer start bij de Heilige Nicolaaskerk in Helvoirt. Je komt dan o.a. langs het kasteel Zwijnsbergen, waar wij later op de dag ook langslopen. Maar om echt iets over de wandeling te vertellen hebben we besloten binnenkort de route helemaal te gaan doen. Daarover komt een apart blog.

Vincent was here

Als eerste rijden we naar de Protestantse kerk in Helvoirt, waar we worden ontvangen door Els Knoope. Zij vertelt honderduit over de vader van Vincent, die dominee was van deze kerk. Als Els vertelt dat de familie van Gogh met een koets het dorp in kwam rijden zie ik het voor me. Aan de overkant van de weg staat een wit huis. In deze pastorie woonde de familie van Gogh. Vincent woonde toendertijd op kamers, maar kwam wel vaak op visite.

Binnen in de kerk vertelt Els verder. Dominee van Gogh trof de kerk in zeer slechte staat aan, maar er was geen geld voor de verbouwing. Hij verkocht daarom het mooie en zeer zeldzame gotische doksaal uit 1500 aan het Rijksmuseum. Hij kreeg er 400 gulden voor. In de kerk ligt nog de Statenbijbel uit 1702, die van dominee van Gogh is geweest.

Hij vond wandelen in de natuur ook erg belangrijk. God vind je niet alleen in de kerk maar ook in de natuur, zijn kinderen moesten verplicht een uur in de natuur wandelen.

Kasteel Zwijnsbergen

We nemen afscheid van Els en rijden naar Kasteel Zwijnsbergen. In de tijd dat familie van Gogh in Helvoirt woonde waren zij bevriend met de adellijke familie De Jonge van Zwijnsbergen.

Sinds 1914 wordt kasteel Zwijnsbergen bewoond door de familie Van Lanschot, daarom is de oprijlaan en de directe omgeving van het hoofdhuis niet opengesteld voor publiek. Dat geeft niet want het bos en een gedeelte van het park zijn vrij toegankelijk voor wandelaars. Tijdens de Van Gogh NP wandelroute Helvoirt kom je hier langs.

Wij worden rondgeleid door boswachter Frans, die ons van alles vertelt over de natuur rond het kasteel. Er wordt op het landgoed geen gebruik gemaakt van kunstmest en daarom kan de grote pimpernel daar groeien. Dit is de waardplant van het pimpernelblauwtje een bijna uitgestorven vlinder.

Ook legt Frans het verschil uit tussen een loop en een sloot. Een sloot is stilstaand water en een loop stromend, best logisch eigenlijk.

Natuurlijk zien we allemaal fotogenieke paadjes en spiegelende bruggetjes. Af en toe worden er foto’s van me gemaakt, omdat ik vandaag een rode lange jurk heb aangetrokken. Angelique wil graag een foto van mijn achterkant, wat ik helemaal snap, maar Frans niet. Hij zegt: “Ik vind jouw voorkant ook mooi hoor, waarop Tamara zegt: “Dat kun je tegenwoordig niet meer zeggen.” Ik vind het niet erg en we moeten er hard om lachen.

Picknicken bij boerderijwinkel Ons Jos

Het is tijd om te lunchen en daarom rijden we naar boerderijwinkel Ons Jos. Op het programma staat een picknick tussen de koeien. Ik zie mezelf al zitten op een picknickkleed tussen de koeienvelaaien en vliegen, maar gelukkig mogen we gewoon plaatsnemen aan een picknicktafel op het erf.

Maar eerst nemen we een kijkje in de winkel. Alles wat ze daar verkopen ziet er heerlijk en vers uit en dat komt niet alleen omdat ik trek heb. De jongste dochter Laura vertelt ons over het boerenbedrijf nieuwe stijl en alle plannen, die ze heeft voor de boerderij.

Na de toelichting van Laura kunnen we eindelijk van de goed gevulde picknickmanden genieten. Als je er langs loopt koop dan het heerlijke brood, de smakelijke tomaten, of de lekkere ham en kaas. Je kunt ook na de wandeling terugkomen om de wekelijkse boodschappen in te slaan.

De Loonse en Drunense duinen

Na de lunch rijden we naar de parkeerplaats van restaurant Bosch en Duin om vanaf daar  de Loonse en Drunense duinen te ontdekken. De Van Gogh NP wandelroute Helvoirt komt ook door de Loonse en Drunense duinen, maar alleen niet langs dit gedeelte.

Voordat we beginnen met wandelen vertelt boswachter Frans hoe de Loonse en Drunense duinen zijn ontstaan. Doordat de mensen de bomen kapten, kon het zand steeds meer gaan stuiven. De aantasting van het landschap werd versterkt doordat men de zandverstuiving gebruikte als zandmijn. Er zijn zelfs dorpen verdwenen onder het zand, waaronder het dorpje Efteling.

Wij zijn eerder in de Brabantse Sahara geweest, zoals de Loonse en Drunense duinen ook wel genoemd wordt. Toen was het er ook mooi, maar nu is het er nog mooier. Door de regen van de afgelopen tijd zijn er overal kleine vennetjes ontstaan. Een prachtig gezicht. Bij het beginpunt is het redelijk druk, maar als we even later door het zand ploegen komen we veel minder mensen tegen.

Boven in een boom

We wandelen een duin op en als we boven zijn zegt boswachter Frans. “We staan in de top van een boom”. De rest van de boom is niet te zien geheel verdwenen onder het stuivende zand. Frans weet hier goed de weg, het lijkt alsof we maar wat ronddwalen, maar iedere keer komen we bij een plek uit waar hij wat over te vertellen heeft. Zo komen we ook op een plek, waar een afgrond is ontstaan. Het zand is daar gestopt met stuiven.

Wat een prachtig gebied om doorheen te lopen, maar het is wel erg warm. Echt een Sahara! Op een warme dag kun je hier beter ’s ochtends wandelen.

Restaurant Bosch en Duin

Na de wandeling nemen we plaats op het terras van Bosch en Duin. Frans vertelt dat het restaurant vroeger een boerderij is geweest. De grond was zo onvruchtbaar, dat de oogst steeds mislukte. Het enige wat de boer met zijn oogst kon doen was alcohol brouwen. De mensen stonden ervoor in de rij en daarom is er op deze plek een restaurant ontstaan.

We drinken iets en eten bitterballen, de schoenen gaan zelfs uit. Het was een fantastische dag. We hebben genoten!

14 vennen wandelroute in Oisterwijk

Maak je niet te veel foto’s?

Een paar jaar geleden waren we in de winter in Oisterwijk en deden de Wandelroute van natuurmonumenten “Goorven door de Oisterwijkse bossen”. Deze wandeling smaakte naar meer en daarom doen we de volgende dag de 14 vennen wandelroute. Als je na het lezen van dit blog nog tijd hebt moet je het oude blog ook nog even lezen. Ik moet er zelf iedere keer weer om lachen.

We starten de wandeling vanaf het bezoekerscentrum van natuurmonumenten. Het is nog lekker rustig. Net als altijd ziet Adriaan weer van alles en maakt overal foto’s van. Ik roep dan: “Maak je niet te veel foto’s? Ik plak er toch maar eentje in.” Hij trekt zich er niets van aan en daarom wacht ik geduldig. Even later beginnen we met de wandeling en ben ik van plan om te tellen, of het echt veertien vennen zijn.

De tel kwijt

Als eerst komen we langs het Speijckven. Een dichtbegroeid ven vol waterlelies. We volgen de blauwe pijlen door het bos naar het volgende ven: het Diaconieven. Ondertussen praten we over de instameet van gisteren en nemen de weetjes van boswachter Frans door. Wist jij bijvoorbeeld dat hars van een dennenboom deels uit terpentijnolie bestaat?

We zien aan alles dat de herfst in aantocht is. Sommige bomen hebben al gele bladeren en ook zien we poef-paddenstoelen (bovisten) langs het pad staan. Al kletsend wandelen we naar het volgende ven: Het Brandven. Na een klein stukje wandelen komen we bij het Kolkven uit en ben ik de tel al kwijt. Dat komt ook dat dit een groot ven is waar we een half rondje omheen lopen. Dus die telt voor drie.

Natuurmonumenten verhuurt dit ven aan de plaatselijke visvereniging en we zien dan ook veel vissers langs de kant van het ven zitten.

De klotsende mannen

We worden ingehaald door twee hardlopers met waterzakken op hun rug. Ik zeg tegen Adriaan: “Moet je geen foto’s maken van die hardlopers?” “Nee hoor” zegt hij “Ik hoef geen foto’s van klotsende mannen met klotsende oksels.”

Ondertussen zijn we bij de Lammervennen aanbeland. We zijn blij dat het vandaag niet waait en dat de vennen mooi spiegelen. We wandelen langs Boshuis Venkraai en twijfelen of we iets zullen eten en drinken. Ondanks dat het er aanlokkelijk uitziet besluiten we toch verder te wandelen, omdat het nog zo heerlijk rustig is op de route.

Ik zeg tegen Adriaan: “Straks komen we langs een boom die in de knoop zit net als de vorige keer.” Adriaan heeft geen idee waar ik het over heb. Zeker het oude blog niet gelezen.

Het Voorste Goorven

Dit stuk van de wandeling herkennen we van de vorige keer en we komen daarom naast de blauwe pijlen ook veel gele pijlen tegen. Kort na de ingewikkelde boom wandelen we langs het Voorste Goorven. Net als de vorige keer zoeken we naar het eilandje met de bomen, die we heel vaak op Instagram tegenkomen. We komen langs hele mooie plekken en zien ook eilandjes, maar niet de plek. Gelukkig hebben we nog heel wat vennen te gaan.

Iedere keer als we voor een foto dichtbij het water komen, springt er een kikker weg. Er zitten heel veel kleine schattige kikkers en niet zo schattige muggen. Heel veel vennen treden ook buiten hun oevers, maar gelukkig zijn de wandelpaden zo goed als droog.

Na het Voorste Goorven wandelen we langs het Achterste Goorven. Waar de Voorste eindigt en het achterste begint is niet helemaal duidelijk. Een stukje verderop wandelen we langs het Witven. We hebben acht vennen gehad, nog zes te gaan.

De overkant van de weg

We wandelen naar de overkant van de weg. Hier is het een stuk drukker, want het is hondenuitlaat tijd. We komen erg veel mensen tegen met honden. Sommige laten de honden zwemmen in de vennen. Ik ben altijd bang dat zo’n natte hond tegen me op wil springen, maar gelukkig hebben ze daar vandaag geen zin in.

Als we langs het Klein Aderven wandelen worden we ingehaald door twee oudere vrouwen. De ene, die voorop loopt heeft het hoogste woord en ze houdt geen moment haar mond. Ik zeg tegen Adriaan dat ik het zielig vind dat de achterste vrouw haar verhaal niet kwijt kan en dat ze er geen woord tussen krijgt. Waarop Adriaan zegt: “Die achterste had oordopjes in. Ze luistert naar een mooi muziekje, of kabbelende beekjes.” Ik lig in een deuk en ik hoop het van harte voor de dame.

Het foto’s maken van al die vennen verveelt echt niet. Vooral het Klein Aderven is erg mooi met heel veel waterlelies. Na het Klein Aderven  komt er natuurlijk een Groot Aderven. Dat ook weer prachtig is.

Het Staalbergven

Het Staalbergven is weer een heel ander verhaal. We herkennen het van de vorige keer toen we ’s avonds nog een rondje gingen wandelen langs de vennen achter hotel Boschoord. Het wordt gebruikt als openlucht zwembad. Waardoor een stuk van het ven wat minder natuurlijk overkomt. Dit jaar is het zwembad niet open geweest vanwege het hoge water.

Ook hier is weer horeca in het bos: “Boscafé De Rode Lelie”, maar hiervoor moet je wel een stukje van de route af. We volgen de blauwe pijlen over een weggetje door het bos met schuine bomen, die natuurlijk op de foto moeten. Vervolgens wandelen we over het parkeerterrein van hotel Boschoord. Wij hebben er twee keer geslapen, omdat de ligging van het hotel geweldig is.

We steken de weg weer over om bij het mooie Van Esschenven uit te komen. Hier is het echt heel druk, want iedereen is wakker en heel veel mensen doen een rondje om dit ven. Maar als we de blauwe pijlen volgen en nu aan de overkant van het Witven en het Voorste Goorven uitkomen, hebben we de meeste wandelaars alweer afgeschud.

De Instagram plek

Bij het Voorste Goorven, ontdekken we eindelijk de plek waar de Instagram foto gemaakt wordt en maken we plannen voor de volgende ochtend. Al sinds we in Oisterwijk zijn hopen we elke ochtend op een mooie zonsopkomst, maar het is ons nog niet gegund.

Bij het Voorste Goorven zitten twee fietsers op een bankje. De vrouw vraagt aan de man: “Wil je eerst een broodje, of een boterham?” Ik moet er erg om lachen, want bij ons in Noord-Holland is dat precies hetzelfde.

We wandelen ook nog langs de twee laatste vennen het Heiven en de Brouwkuip, maar we maken niet veel foto’s meer. Voordat we het weten wandelen we over bekend terrein langs het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten terug naar het parkeerterrein.

Zonsopgang bij het Voorste Goorven

De volgende dag moeten we eigenlijk onze spullen inpakken, maar in plaats daarvan zitten we al om 5.45 uur op de fiets op weg naar het Voorste Goorven. De omstandigheden zijn ideaal. Het is koud en er hangt een vleugje mist op het land en het water. Bij het ven aangekomen zetten we de statieven neer en wachten we totdat de zon opkomt. De kleuren kunnen uitbundiger, maar wij zijn blij met het resultaat.

Na een hele tijd fietsen we weer terug naar het huisje. Onderweg stoppen we bij een heideveld met grazende schapen in de mist. We maken filmpjes en zijn door het dolle heen. Wat een weekend en wat is Noord-Brabant mooi.

Het weekend is al lang voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Adressen en handige links:

Kijk ook eens op de Instagram accounts van: Angelique ourneverendingwanderlust, Marlies van Geel, Boswachter Frans en Visit Brabant

Wij verbleven in een prachtig modern huisje bij Landal Klein Oisterwijk Oirschotsebaan 6, 5062 TE Oisterwijk.

We kochten taartjes: Bij Robèrt, Almijstraat 14, 5061 PA Oisterwijk

Dronken koffie en thee bij Koffie Miep, Almystraat 10, 5061 PA Oisterwijk

Op 20 September is er een informatieve en culturele avond in en rond de kerk van Helvoirt Vincent was here

Nieuwsgierig geworden naar de Van Gogh NP wandelroute Helvoirt? Hier vind je alle informatie.

Meer weten over Vincent van Gogh en zijn familie, breng een  bezoek aan de site van Els Knoope

Breng ook vooral een bezoek aan de boerderijwinkel Ons Jos Nieuwkuikseweg 38, 5268 LH, Helvoirt

Wandelen in de Loonse en Drunense duinen:vanaf de parkeerplaats bij restaurant Bosch en Duin: Hier zou de je de groene route van 4,4 kilometer kunnen doen.

Meer over ons en informatie over de 14 vennen route

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Start: Parkeerplaats Bezoekerscentrum Oisterwijkse bossen en vennen, Van Tienhovenlaan 4, 5062 SK Oisterwijk (NB)

Provincie: Noord-Brabant

Afstand: 9,4 km

Link naar het GPX-bestand of Komoot

De route kun je vinden op de site van natuurmonumenten

Bewegwijzering: blauwe pijlen

Nog meer wandelingen in het Van Gogh Nationaal Park