In de lente is de Zaanse Schans nog leuker dan anders. Op de weilanden en in het natuurgebied dichtbij de Schans komen dan grutto’s voor. Leuke route, langs de Enge Wormer, de Amerikaanse Windmolen, de Braakdijk, Haaldersbroek en weer terug naar de Zaanse Schans.

Zomertijd – wintertijd

Ken je de uitleg van Peter Heerschop over de zomer- en wintertijd? Zo werkt het in mijn hoofd ook. De klok gaat in het voorjaar een uur vooruit, maar hoe laat het dan eigenlijk is, daar gaat het bij mij mis.

Het was de hele week al mooi weer, met mistige zonsopkomsten boven het veld, maar toen moesten we werken. Dus rekende ik me op zondagochtend 27 maart rijk en stonden we al om 5:50 uur naast ons bed. Dat het eigenlijk 4:50 uur was begreep ik pas toen ik in de badkamer naar het klokje keek dat niet automatisch wordt aanpast en natuurlijk voelde ik het ook wel aan mijn mega-slaperige hoofd.

Deze route hebben we al gedaan

Als de zon rond 7 uur opkomt, moet je natuurlijk niet te lang in de auto zitten en daarom gingen we naar de Zaanse Schans en deden daar een route, die we al een keer hebben gelopen. Er is zelfs een blog over, maar wat geeft het. Er is sinds oktober 2019 zoveel veranderd en de lente is natuurlijk een heel ander seizoen dan de herfst.

Voordat we op weg gaan kijk ik nog even naar buiten. Het ziet er heel anders uit dan de afgelopen week. Geen mistige zonsopkomst, maar lelijke donkere wolken. We gaan toch, we zijn nu al ons bed uit en we zien het wel als we daar zijn.

Geen toerist te bekennen

Als we op de Zaanse Schans komen is er nog geen kip. Adriaan begint gelijk overal foto’s van te maken en in plaats van dat we rechtdoor achter de pijlen aanlopen duikt hij steeds een zijstraatje in, om even een fotootje te nemen. Ik wacht er nog even mee, want mijn fototoestel heeft als voordeel dat hij een stuk goedkoper en een stuk lichter is, maar als het donker is lukt het niet om een fatsoenlijke foto te maken.

Gelukkig toch een zonnetje

We zijn toch niet voor niets vroeg opgestaan, want in de verte begint de lucht roze te kleuren en gelukkig komt er ook een beetje licht bij. De fototoestellen maken overuren en we komen weer niet vooruit.

Er zit een kat heel fotogeniek voor een deur, maar als Adriaan hem wil fotograferen, loopt de kat op hem af. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Hij heeft dat met katten, ze willen altijd door hem geaaid worden.

Als we verder lopen, langs de molens komen we weer een kat tegen. We hebben een nieuwe volger, want hij loopt een stukje met ons mee. Ergens bij Verfmolen de Kat, zou het aan de naam liggen, raken we hem weer kwijt.

De lente is nu echt begonnen

We lopen langs de molens met aan onze linkerhand de Zaan en aan de rechterhand weiland en natuur en dan hoor ik ze: “Grutto, grutto grutto”. Voor mij is de lente pas begonnen als ik dat geluid hoor.

We lopen langs het “nieuwe” molenmuseum. Het museum is nog dicht, maar is elke dag vanaf 10 uur open en met een museumkaart kun je gratis naar dit museum en een kijkje nemen bij meerdere molens.

Het museum is sinds september 2020 open op deze nieuwe locatie en ik schaam me dood, dat ik er nog steeds niet geweest ben.

Het Laarzenpad is nog steeds gesloten – maar nu weer open

Aan het einde van de Zaanse Schans is de ingang naar een laarzenpad. Deze is al sinds 2018 gesloten, omdat de bruggetjes gevaarlijk zouden zijn. Opknappen kost te veel geld. Wat heel jammer is, omdat je nu ook niet naar het vogelkijkscherm kan lopen. Inmiddels is het pad weer geopend (17 juli 2023).

Dan maar vanaf de andere kant naar de vogels kijken. We zien ganzen, kievieten en grutto’s. Het lijken er veel minder dan voorgaande jaren. Adriaan wisselt even van fototoestel en ik kijk door mijn verrekijker.

We lopen verder en komen aan het eind uit bij een kruising, waar we rechtsaf moeten slaan. Aan onze linkerhand zijn nieuwe huizen gebouwd. Ik vind ze best mooi en ze spiegelen prachtig in de sloot. Bovendien ontnemen ze het uitzicht op de fabrieken aan de Zaan. Ik vind dat een pluspunt, maar ik vraag me wel af wat de bewoners van het groene huisje er van vinden.

Aan de andere kant ontdekken we koolzaad en schapen, het is nog steeds heerlijk rustig en we genieten enorm. Misschien toch vaker zo vroeg opstaan.

Vogels tellen

Nu volgt er een stuk langs de weg. Gelukkig rijden er nog niet zoveel auto’s. Aan onze linkerhand zien we Natuurgebied de Enge Wormer en rechts de Kalverpolder met in de verte de molens en de fabrieken aan de Zaan.

We zien enorm veel fazanten. Iedere keer denken we dat we een haas zien, maar dan is het weer een vrouwtjes fazant.

We lopen langs mensen met een telescoop. Ze zijn broedparen aan het tellen. Ik zeg trots: “Wij zagen net vijf fazantenvrouwtjes.” Maar die tellen ze niet. De vrouw vertelt dat het fazanten zijn van Piet Groot, de goede man is al 30 jaar dood, maar de nakomelingen van zijn fazanten lopen nog steeds rond. Lekker voor bij de zuurkool, al moet ik er zelf niet aan denken.

Ik vraag me af hoe ze dat doen dat tellen en er ook nog bij kletsen. We proberen het, maar we hebben geen talent. Die vogels bewegen te veel.

We tellen nog even verder

Het is geweldig om deze route in de lente te lopen er vliegen steeds grutto’s over. We hebben er al heel wat geteld, maar zijn het dezelfde of zijn het nieuwe? We zullen het nooit weten.

Ik kijk door mijn verrekijker naar iets bruins in het gras. Ik vraag me af of het een steen, of een haas is. Als de steen begint te bewegen is het weer een vrouwtjes fazant, die Piet toch.

Ondertussen staan we weer heel vaak stil en ik zeg tegen Adriaan: “Ik had al lang weer thuis kunnen zijn.” Waarop hij antwoordt: “Mag ik ook een keer een fotootje nemen?”

Het fietspad naar de Amerikaanse Windmolen

Na anderhalve kilometer mogen we afslaan naar rechts het fietspad op. In de verte zien we de Amerikaanse windmolen al. Dit loopt toch even lekkerder. Vooral omdat de wielrenners nog niet wakker zijn. We hebben het hele fietspad voor ons alleen.

Bij de windmolen nemen we even iets te drinken en een tussendoortje. Er hangen drie zakken met afval aan het gebouwtje. Het is natuurlijk een mooie afgelegen plek om een buitenfeestje te houden bij de picknicktafel. Ik vraag me af waarom ze hun afval niet mee naar huis nemen. Of moeten we blij zijn dat het niet ligt te slingeren en dat ze het “netjes” in plastic tassen hebben gestopt?

De Braakdijk

We steken de Leeghwaterweg over en vervolgen onze weg aan de overkant langs de woonboten en de tuintjes aan de Braakdijk.

Als je niet zo vroeg bent en je hebt zin in een lunch of diner dan is “Cafe Brasserie Het Heerenhuis” een aanrader. Dan moet je echter voordat je oversteekt, aan het einde van het fietspad naar links en dan oversteken richting de Zuiderweg. Het restaurant is dan aan je linkerhand. Loop daarna wel terug naar de Braakdijk, want dit stuk wil je niet missen.

Er is van alles te zien, zo lopen we langs een prachtige bloeiende boom. Het huis dat we de vorige keer al op de foto hadden gezet staat nu weer te spiegelen in het water en verderop lopen we langs een huisje met een verzameling paspoppen en ander etalagemateriaal. Echt te grappig.

Haaldersbroek

Aan het einde van de Braakdijk kun je naar links een brug over en naar rechts naar Haaldersbroek. Wij gaan naar rechts en genieten van het rustige buurtje met de mooie tuintjes en de prachtige huizen. Er moet weer van lens gewisseld worden, want er staat een prachtige magnolia te bloeien. De pijlen geven aan dat we naar links moeten, maar ik wil Adriaan heel Haaldersbroek laten zien en daarom lopen we rechtdoor en rechtsaf tot we niet meer verder kunnen.

We zien nog meer magnolia’s, een prachtig rijtje kievietsbloemen en nog meer schattige mooie huizen en bruggetjes. Later in het jaar staan hier klaprozen en liggen er waterlelies in de sloten. Adriaan is laaiend enthousiast over dit stukje Haaldersbroek.

Terug naar de Zaanse Schans

We lopen weer terug naar de route en pakken de pijlen weer op. Bij knooppunt 47 volgen we de oranje pijl. Dan kom je uit op het parkeerterrein van de Zaanse Schans. Inmiddels is het een stuk drukker geworden.

We merken het vooral als we een foto willen maken bij de klompenmaker. Er zijn Italiaanse mensen, die in alle klompen willen staan en zitten. Eigenlijk wil ik er wat van zeggen in het Nederlands, maar ik slik mijn woorden in. Maar goed ook, want degene die het groepje begeleidt spreekt naast vloeiend Italiaans gewoon Nederlands.

We maken snel nog wat foto’s en lopen via de brug weer naar de auto. Goed dat de toeristen er weer zijn, maar moeten ze nu echt het hele voetpad in beslag nemen?

Het voordeel van het vroege opstaan is, dat we al om 10:30 uur thuis zijn en dat we een keer niet het gevoel hebben dat ons een uur weekend is ontnomen.

Het was weer fijn ondanks de tegenvallende zonsopkomst, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Extra info

Wij starten op het kleine parkeerterreintje achter de Spar. Als daar geen plek is kun je ook gratis parkeren in de stationsstraat in Koog aan de Zaan. Loop richting de Zaanse Schans en volg bij knooppunt 43, de gele pijl naar knooppunt 42, daarna volg je de groene pijlen: 41, 40, 33, 35, 34, 28, tot knooppunt 47 volg hier de oranje pijl naar 24. Je bent dan weer terug op de Zaanse Schans.

Je kunt daar een rondje lopen om vervolgens weer uit te komen bij knooppunt 42. Wij liepen vervolgens via knooppunt 43 terug naar het parkeerterrein. Het is handig als je geen GPX gebruikt, de gratis app van Wandelnetwerk Noord-Holland te downloaden en vooraf via de link onze route in te scannen.

Meer over ons en informatie over de wandeling

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Start: Bredenhofstraat 2, 1544 RA Zaandijk

Provincie: Noord-Holland

Afstand: 8 kilometer

Bewegwijzering: Pijlen en knooppunten. Zie voor meer informatie: Extra Info

Link naar ons komoot bestand

Link:https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/nl/routes/192722

Wandelingen in de buurt:

De routes die wij liepen in Uitgeest, en Spaarndam zijn tussen de 20 en 25 minuten rijden vanaf de Zaanse Schans.

Nog niet uitgekeken in de Zaanstreek? In dit blog staan allemaal tips, niet alleen over wandelen, maar ook over leuke winkels, restaurants en voor de borrel.

Nog meer wandelingen in de Zaanstreek en Laag Holland