Twee wandelroutes in Oost-Vlaanderen is een blog over de Steendorp route en de Kruibeekse Kreek route. Prachtige wandelingen waarbij we langs de Schelde lopen. Tijdens de eerste route komen we langs een steenfabriek, een fort, boomgaarden, vijvers en spotten we een ijsvogel. De tweede route begint en eindigt bij een kasteel en komt langs een polder en over een dijk. Prachtige vergezichten en tot onze grote vreugde zagen we een ree.

Het Waasland ontdekken

Vandaag rijden we naar België, want we zijn uitgenodigd om het Waasland te ontdekken. We zijn er nog nooit geweest en hebben er zelfs nog nooit van gehoord, maar daar komt dit weekend verandering in. Na 2½ uur rijden komen we aan op een parkeerterreintje dat Adriaan heeft uitgezocht ergens in het midden van de Steendorp wandelroute. Wij doen de wandeling van 13,2 kilometer in twee etappes, zodat we genoeg tijd hebben om te fotograferen en voor onze vele omweggetjes.

Steendorp wandelroute deel 1

Langs de Schelde

We wandelen vanaf het parkeerterrein naar links en slaan bij het fietspad rechtsaf. We kijken uit op het natuurgebied: “Het kijkverdriet”, zien achter ons de voormalige steenfabriek en aan de andere kant grazende schapen. Adriaan vermaakt zich prima en maakt overal foto’s van en ik ben ook blij. Dit deel van de wandeling gaat grotendeels over een verhard fietspad, maar dat is best prettig, want we zakken niet weg in de modder en er is ruimte genoeg voor fietsers en wandelaars.

Het valt ons op dat er overal bordjes staan over zwerfafval. Het mooiste bordje zagen we in het begin: “Afval zwerft niet vanzelf.” Er staat ook een bord: “Doe niet aan sluikstorten.” Ik denk dat het stiekem afval storten is, maar volgens Adriaan is sluik gewoon een soort afval. Het is nog niet zo makkelijk dat Vlaams, maar natuurlijk heb ik gelijk.

We wandelen langs de Schelde en natuurgebied Schouselbroek. Aan beide kanten is veel te zien. Langs het fietspad zien we allerlei vogeltjes en aan de overkant van de Schelde zitten heel veel ganzen en we spotten een mooi gebouw met een koepeldak: “paviljoen De Notelaer”.

Op zoek naar de herfst vinden we fazanten

We wandelen langs een paar gedichten, maar nemen niet echt de tijd om ze te lezen. Ik maak foto’s, dan lees ik ze thuis. Het zijn gedichten over Reinaert de Vos, blijkbaar is 2024 het jaar van Reinaert. Weer wat geleerd.

Verderop wandelen we langs een ietwat vervallen huisje, Adriaan heeft erg veel plezier in het fotograferen. Ten eerste is het prachtig weer met schitterende wolkenluchten.  Ten tweede is het net of hij drone-foto’s maakt, omdat we hoger wandelen dan het natuurgebied.

We komen langs een sluisje, passeren heel veel bankjes en een klein kapelletje: “Onze Lieve Vrouw van de Schelde bid voor ons”. Je kunt daar even zitten om te bezinnen, of om een broodje te eten.

Terwijl we verder wandelen zoeken we naar besjes en verkleurde bladeren. Volgende week is het al herfstvakantie en in de straten verkleuren de bomen al flink, maar hier is alles nog vrij groen. Wel zien we een fazant lopen en later nog eentje.

Bij elk verkleurd blaadje wijs ik en zeg ik: “Kijk herfst.” Waarop Adriaan antwoordt: “Eén rood blaadje maakt nog geen herfst.” Zijn variatie op één zwaluw maakt nog geen zomer.

Een ijsvogel

We komen langs een vijver waar een stel eendjes heel leuk op een boomstam zitten. Net als Adriaan een foto wil maken zien we iets blauws flitsen en ja hoor een ijsvogel. Geen foto van de eendjes en voor de foto is de ijsvogel te ver weg, maar we hebben er weer eentje gezien. We blijven nog even staan kijken, maar de ijsvogel blijft ver weg en op een gegeven moment zien we hem helemaal niet meer.

Verder maar weer naar de volgende vijver. Bij deze staat een prachtige boom of struik in herfstkleuren. We wandelen even naar beneden om de wilde wingerd, van dichtbij te bekijken. De plant is prachtig, maar er ligt allemaal troep onder (sluik afval?) dus lopen we weer terug de dijk op.

Terug op de dijk horen we het bekende geluid van een groene specht en een hoog gepiep in de bomen en struiken. De groene specht zien we niet, maar we spotten wel staartmeesjes.

Daarna komen we langs een vijver met wel hele kleine vakantiehuisjes. Het zijn hutten voor vissers. Ze staan rondom de vijver en spiegelen heel fotogeniek.

Is het nog ver langs de Schelde?

Na een heel stuk over de dijk gewandeld te hebben, gaat het fietspad rechtsaf. Adriaan maakt nog even een foto van de brug verderop en een torentje van een kerk in Temse, maar het maakt niet uit, want ik heb geduld. We wandelen nu achter huizen langs en toch nog door de natuur. Ondanks dat het geen boerderijen zijn staan er wel koeien in de weide. Dat hebben wij thuis niet in de achtertuin.

Het is hier echt mooi en erg rustig. Boven onze hoofden cirkelen twee buizerds en vliegt er eentje vlak voor ons langs. Deze roofvolgel verdwijnt ergens achter een struik. Hij heeft vast een muis te pakken. We wandelen langs allemaal fruitbomen, wat zal het hier mooi zijn in de lente als de bomen in bloei staan.

Het laatste stuk lopen we over een asfaltweg waar ook auto’s rijden, maar het is maar een kort stukje. Voordat we het weten zijn we terug bij de auto. Morgen weer verder met deze leuke route.

B&B Ceder10

Vanaf de parkeerplaats is het een kwartiertje rijden naar de B&B waar we verblijven. We zijn heel erg benieuwd naar onze kamer. De ontvangstruimte beloofd al veel goeds. Het is een prachtige moderne, maar toch knusse ruimte. Er is een gezamenlijke huiskamer en buiten is een vijver met kooikarpers en goudvissen. Vanaf de hele ruimte heb je uitzicht op de vijver. Heerlijk rustgevend naar vissen kijken.

We logeren in kamer 3. Ook hier is een leuk zitje, een zalig bed, een prachtige moderne badkamer met regendouche en een apart toilet. Het licht van het toilet en de badkamer gaan automatisch aan en uit. Wat een luxe en het is er heel schoon. Buiten hebben we ook een zitje waar we zicht hebben op de vijver. Ik ben als een kind zo blij met het kleine koelkastje, die ik ontdek in de kast. Kunnen we fijn onze frisdrank koel houden. Ook staat er een nespresso machine en een waterkoker.

We rusten even uit van de wandeling en Adriaan bewerkt gelijk de foto’s, die hij gemaakt heeft vandaag. Natuurlijk maak ik een filmpje van de kamer en post alvast een story over de wandeling van vandaag, maar pas als het blog af is ga ik helemaal los op social media.

Bistro Mille

Rond 19.00 uur rijden we richting Bazel om te gaan dineren bij Bistro Mille. Het is maar 7 minuten rijden, maar het is maar goed dat we vroeg zijn gegaan. Bazel is en heel mooi dorp waar je heerlijk kunt eten en dat weten meer mensen. Daarom kunnen we onze auto nergens parkeren. Na een paar rondjes vinden we eindelijk een plekje in de Kerkstraat en moeten we nog haasten om op tijd te zijn voor het diner.

Naast de kaart is er ook een suggestiebord. We besluiten alleen een hoofdgerecht te bestellen, want we moeten de volgende dag ook al uit eten. Alles smaakt heerlijk en het is een gezellig restaurant.

De eigenaresse maakt met iedereen een praatje, ook met ons. Ze geeft onze allemaal tips over wandelingen en vertelt ons over de waterbus waarmee we naar Antwerpen kunnen. Ik had het wel gelezen, maar had bedacht dat we daar geen tijd voor zouden hebben.

Ontbijt bij Ceder 10

Het ontbijt bij Ceder 10 is echt zalig. We krijgen een mandje vol met broodjes, er is vers geperste jus d’orange, een bakje fruit, yoghurt, een heerlijke noten en zadenmix, zoet en hartig beleg en als je wil bakken ze ook nog een eitje voor je. Het is ook erg fijn om bediend te worden.

Tijdens het eten kijken we naar de vissen. Er staat ook gerookte zalm op tafel. Adriaan vindt het nog wat te vroeg voor zalm, maar ik eet het gewoon op. “Het is wel een beetje apart zalm eten terwijl ze langs zwemmen.” zeg ik tegen Adriaan. Natuurlijk zwemt er geen zalm in de vijver, maar goudvissen en kooikarpers. Eén van de vissen is zwart en noem ik Black Molly naar de kleine vissen, die vroeger thuis in het aquarium zwommen. “Deze Black Molly heeft wel erg veel gegeten.” zeg ik en de volgende dag weer, omdat we het zo grappig vinden.

Steendorp wandelroute deel 2

Fort Steendorp

Vandaag doen we deel twee van de wandelroute, die je ook makkelijk in één keer kan wandelen. We beginnen weer waar we gisteren geëindigd zijn. Het begint al weer goed, want ik heb mijn pet en verrekijker in de auto laten liggen. Gelukkig hebben we nog maar een paar stappen gelopen als ik het door heb. Ik geef aan dat het komt omdat Adriaan voor de deur van de achterbank stond. Hij vindt het heel raar, dat ik wat vergeet en hij de schuld krijgt. Hij heeft gelijk natuurlijk. Al lachend gaan we voor de tweede keer op weg.

De wandeling begint met een rondje, of een sterretje, om het fort van Steendorp. We wandelen omhoog, want het fort ligt hoger dan de rest van het landschap. Zo konden ze vanuit het fort goed de omgeving overzien. Er staan heel veel informatieborden met leuke weetjes over het fort en de natuur er omheen.

Wij vinden het prachtig al is het wat moeilijk fotograferen. Er is een wirwar van omgewaaide bomen, de gracht is geheel groen van het kroos en het is donker in het bos. Je kunt je houden aan de route, of je kiest ervoor om de kleine omweggetjes te nemen zodat je wat dichterbij het fort kan komen. Natuurlijk doen wij het laatste.

We zien mooie paddenstoelen en onze vriend de Roodborst is ook weer van de partij.

We passeren een punt van de stervorm, die we zo mooi mogelijk op de foto proberen te zetten. Ik zeg tegen Adriaan: “Hier moet je staan, daar heb je de punt het mooiste op de foto.” waarop hij antwoordt: ”Daar heb je een punt.”

Het enige nadeel van deze wandeling is het geluid van het verkeer dat verderop over een weg raast, maar als we een plek vinden waar je naar beneden kan wandelen naar het fort, is het opeens muisstil. De muren van het fort laten de geluiden niet door.

Bij het volgende trappetje gaan we vol verwachtingen weer naar beneden, maar daar hebben we haast geen uitzicht. Wel treffen we er heel veel mooie paddenstoelen.

Daar gaat de groene specht

We komen uit bij een hekje dat uitkomt bij een kasseien pad. We zien weer van alles. Rechts van ons staan bijenkasten in een boomgaard. Er is ook een opstapje om erin te komen dus zijn wij zo brutaal om alles van dichterbij te bekijken, maar niet te dichtbij natuurlijk. We willen de bijen niet verstoren.

We moeten eigenlijk linksaf het bos weer in, maar we ontdekken een B&B waar ze honing van de imker verkopen en de ingang van het fort. Je kunt het fort ook bezoeken. Informatie daarover vind je onderaan het blog.

We komen uit bij natuurhuis de Roomkouter. Dit is een oude kleigroeve, die is omgebouwd tot een natuurgebied en een deel doet dienst als buurtpark en of recreatiegebied. Wat mij opvalt is het bord bij de parkeerplaats voor invaliden. Zo’n bord heb ik in Nederland nog nooit gezien: “Als u mijn plaats neemt, neemt u dan ook mijn handicap?”

We wandelen over een leuk paadje met vlinderstruiken en heel veel bankjes voor als je wil picknicken. Voor me vliegt een geel/groene vogel op. Ik herken meteen de groene specht. Adriaan baalt, want hij keek net de andere kant op.

De drie putten

Dit deel van de wandelroute gaat het meest over onverharde paden. Alleen langs de Schelde en door Rupelmonde wandel je over verharde paden. Ik vind beide leuk, alhoewel we hier wel af en toe moeten slalommen om de modder heen.

We wandelen weer verder en zijn benieuwd wat er nog meer gaat komen. Als snel wandelen we langs drie meertjes met steigers en een huis zonder dak, waar je niet kunt schuilen voor de regen. Er zit wel een dak op, maar het dak is niet dicht.

Natuurlijk moet er weer veel gefotografeerd worden, want ook dit is weer een prachtige plek. Aansluitend komen we door het Gelaagpark waar we onze broodjes opeten, die we meegenomen hebben van het ontbijt. Je komt tijdens deze route wel wat horeca tegen, maar wij vinden dat dat altijd zoveel tijd kost om te lunchen tijdens een wandeling. En als je vol zit van de lunch wandelt dat ook niet lekker.

Jammer genoeg begint het te regenen net als we een klein stukje door Steendorp moeten lopen. Wat mij opvalt is dat er zo weinig bomen op straat staan, maar in de natuur staan gelukkig bomen genoeg.

Het is maar een klein stukje door het dorp, want vervolgens wandelen we langs een bietenveld. Rechts van ons is een grote plas: natuurgebied de Vuurkouter. We kunnen er niet heel veel van zien, want er staan bomen en struiken voor en bij de doorgangetjes staan borden Privaat. Wij hebben hele andere associaties bij het woord privaat, maar hier bedoelen ze gewoon privé. Toch is er verderop een plek waar je uit kunt kijken over het natuurgebied. We zien een aantal verdronken bomen en daarin zitten aalscholvers.

Rupelmonde

Daarna wandelen we weer een stukje door de bebouwde kom. Er is veel bedrijvigheid met paarden, die uit trailers worden geladen. We komen uit bij de markt van Rupelmonde, de plaats waar de wandeling officieel start.

Wij zijn blij dat we hier niet hebben geprobeerd om te parkeren, want er is kermis op het plein en er staan marktkraampjes. Het blijkt een jaarmarkt te zijn, dus normaal kun je er gerust parkeren. Achter de marktkramen is een kerk en de deur staat open. Natuurlijk gaan we even binnenkijken in de: “Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk.” De kerk is prachtig van binnen en van buiten

Maar er is meer te zien in Rupelmonde. De cartograaf Mercator is er geboren, maar heeft er ook opgesloten gezeten in  in de kerker van de Graventoren. Een kaart van de wereld tekenen werd gezien als ketterij. Vlak bij de Graventoren staat de Spaanse Molen. Dit is de enige getijdenmolen op het Europese vasteland die maalvaardig is.

Volgens onze komoot mevrouw en ook volgens de route-bordjes moet je rechts langs de watermolen wandelen, maar je kunt er ook aan de linkerkant langs en komt dan op dezelfde plek uit. Dat loopt een stuk rustiger en mooier, maar wij hebben natuurlijk braaf de route gevolgd.

Het laatste stuk langs de Schelde

We wandelen langs Scaldiana een restaurant met een prachtig uitzicht op de Schelde. Wij wandelen nog even door, want wij willen straks nog een bliksembezoek brengen aan Antwerpen.

Net als gisteren turen we uit over de rivier, maar we maken niet veel foto’s meer. Door het weer is het water grijzig en de lucht ook. Dat levert meestal geen mooie foto’s op. Geeft niet, want we hebben er toch altijd te veel.

We moeten ook een stukje langs de weg lopen, want er staat een bedrijf in de weg. Gelukkig is het maar een klein stukje en komen we daarna weer op het jaagpad langs de Schelde uit. Zoals gewoonlijk heb ik een liedje in mijn hoofd. Ik zing: “En langs het jaagpad van mijn vader. Zag ik de hoge bomen staan ….”

We wandelen verder lang de natuur van het Kijkverdriet en komen nu ook echt langs de oude steenfabriek. Voordat we het weten zijn we terug bij de auto. Het was een fantastische wandeling.

Met de waterbus naar Antwerpen

Terug in de B&B frissen we ons een beetje op en wandelen naar de overkant van de weg richting de Schelde. Het is ongeveer 10 minuten wandelen, maar er lijkt geen eind aan te komen. De dienstregeling kun je opzoeken op internet en daar moet je ook je vervoersbewijs kopen. In een half uurtje varen we naar het Steenplein in Antwerpen

Vanaf daar ben je binnen 6 minuten op de Grote Markt. We hebben maar een paar uurtjes, dus lopen we als een kip zonder kop door de stad.

We hadden beter vooraf een plan kunnen bedenken, want nu lopen we op zaterdagmiddag door de drukke winkelstraten de Meir en de Keyserlei, maar we hebben wel prachtige foto’s van de Grote Markt en het station kunnen maken.

Het hoogtepunt van die uitstapje is de waterbus zelf. We gaan een keertje terug als we meer tijd hebben.

Restaurant Somnium

’s Avonds dineren we bij Somnium. Dit keer hoeven we niet ver, want het restaurant is aan de overkant van de weg. Ook hier kunnen we kiezen van de kaart en van het suggestiebord. We nemen dit keer ook een voorafje, omdat we wel heel veel energie opgebruikt hebben vandaag. De specialiteit van de kok is allerlei soorten zelfgemaakte kroketten.

Heel veel mensen bestellen er meerdere als voorgerecht, maar ik ben eigenwijs en ik bestel het enige voorgerecht dat geen kroket is. Het is allemaal erg lekker en het is erg fijn dat we na het eten binnen een paar minuten weer terug zijn in onze kamer. We hadden nog dichterbij kunnen eten bij restaurant De Ceder, maar dat was misschien net iets boven het budget.

Kruibeekse Kreek wandelroute

Het mooie Bazel

Na alweer een heerlijk ontbijtje pakken we onze tassen in en verlaten we de B&B. Adriaan controleert nog even alle kastruimte en de badkamer, of we niets vergeten zijn. Later blijkt dat ik twee pakjes chocomelk in de koelkast heb laten liggen. De enige plek waar hij niet gekeken heeft.

De wandeling begint in het centrum van Bazel en gelukkig kunnen we er nu makkelijk parkeren. Ze hebben hier van die verboden te parkeren palen en daar wordt dan met krijt opgeschreven wanneer je er niet parkeren mag, maar gelukkig geldt dat vandaag niet.

We wandelen langs Kasteel Wissekerke, maar zetten eerst de kerk en het pleintje voor het kasteel op de foto. Het kost ons veel geduld, want auto’s rijden af en aan. We lopen ook even het terrein van het kasteel op, maar dat is eigenlijk voor de terugweg.

Na onze beroemde poortenfoto, beginnen we aan de route. We wandelen al snel het dorp uit een dijk op. We willen een foto maken op de trap, maar eerst komt er een mountainbike naar beneden fietsen en vervolgens probeert een vrouw haar hond op te voeden. Terwijl haar vriendinnen en wij op haar staan te wachten.

Maar dan kunnen we eindelijk aan de route beginnen. Op de dijk zien we rechts het kunstwerk Arcade van kunstenaarsduo Gijs Van Vaerenbergh al staan. Ook dat bewaren we voor de terugweg.

Polder van Kruibeke Bazel en Rupelmonde

Gelukkig gaat bijna iedereen de andere kant op en kunnen wij tot rust komen in de polder. Alleen wij en de vogels. Normaal vertrekken we natuurlijk ook veel vroeger en komen we helemaal niemand tegen, maar we willen natuurlijk niet het lekkere ontbijt overslaan.

Het barst hier van de Cetti’s zangers en verder horen we spechten, meesjes en roodborstjes. Ook deze wandeling is weer afwisselend. We wandelen langs water met riet, over paadjes tussen de bomen en langs de bramenstruiken. Af en toe zien we een teken van de herfst en maken daar foto’s van. Ook zien we de afdruk van een reeënpoot in de modder.

We dwalen achter de bordjes aan richting de Scheldedijk. Adriaan vindt het landschap een beetje op Texel lijken. Ik twijfel tussen de IJsselmeerdijk en Zeeland.

Over de Scheldedijk

We wandelen de Scheldedijk op. Aan de overkant zien we industrie en af en toe een klein gehuchtje rechts is een soort kwelder landschap. Het waait wat harder vandaag dan gisteren en eergisteren. Mijn broek wappert om me heen.

Op de Schelde zien we de waterbus gaan. Als we gisteren goed hadden opgelet hadden we de halve wandeling al met de boot gedaan, maar vanaf de dijk zie je natuurlijk nog veel meer als vanaf het water.

Boven de dijk staat er een torenvalkje te bidden, ook altijd een prachtig gezicht.

Af en toe staan we stil om te kijken naar de dieren in en op het water. We ontdekken ganzen, maar ook wintertalingen. Wat zal het hier in de lente vol zitten met vogels.

Een ree

Als we verder wandelen, zien we een beschut bankje. We hebben weer broodjes meegenomen, die over zijn van het ontbijt en die eten we op bij deze bushalte zoals wij dit soort overdekte bankjes altijd noemen.

Natuurlijk blijft Adriaan niet lang zitten, want hij wil de waterbus op de foto zetten. Er rijdt een man en vrouw langs op de fiets. De man zegt tegen Adriaan: “Daar staat een ree, daar kun jij vast wel met je telelens een foto van maken.” Daarvoor kom ik ook van mijn knusse bankje en verhip er staat echt een ree in de wei. Wel echt ver weg, dus Adriaan moet zelfs een tussenring op zijn camera schroeven, maar met de verrekijker is zij goed te zien. Wat zijn het toch mooie gracieuze dieren.

Na dit hoogtepunt huppelen, ik bedoel wandelen we verder. We genieten echt van deze route, maar zo’n polder is fotografisch wat minder interessant en dan is een ree helemaal een cadeautje.

Duitse ligbanken

Als we bijna rechtsaf mogen slaan zien we aan de overkant een dorpje: Hemiksem. Je kunt er met de veerboot heenvaren, maar wij slaan dat even over voor vandaag. Ook staat er een vervallen huisje. Dit gebied heeft welvarendere tijden gekend, want ook het Gasthof Kalbeek is sinds 2011 gesloten.

As je moet wachten op het veer kun je plaatsnemen op ligbanken, die wij alleen nog maar in Duisland hebben gezien.

De Liefkesboom

We wandelen langs de Lange Gaanweg en over de Verkortingsdijk weer terug naar Bazel. Als eerste komen we langs het kunstwerk de liefkesboom. Naast het kunstwerk staat een mooie lindeboom die zich op een kruising van de wegen naar Kruibeke, Rupelmonde het veer en Bazel bevindt. Geliefden uit alle windstreken vonden en vinden elkaar nog steeds onder deze boom. Aan de liefkesboom kunnen ze nu hun liefdesslotjes hangen.

We wandelen over een recht pad en ontdekken er pootafdrukken in het beton. Verderop staat een bord met info over de pootafdrukken. Er is ook nog een belevingspad uitgezet voor jonge kinderen.

Wij hebben echter alleen maar oog voor het kunstwerk Arcade, waar we nu onderdoor lopen. Dit kunstwerk kun je van veel kanten op de foto zetten en ziet er steeds anders uit.

Kasteel Wissekerke

Als we eindelijk klaar zijn met fotograferen wandelen we de een brug over richting het kasteel. Hier laten we de route even los, want wij willen een heel rondje door het kasteelpark wandelen. Natuurlijk maken we weer de ene na de andere foto, want kastelen daar zijn we dol op.

Het kasteel Wissekerke is een waterburcht. Het kasteel, het poortgebouw, de ijzeren hangbrug en de duiventoren werden tot monument geklasseerd in 1981. Het kasteelpark is publiek toegankelijk. Sinds 2023 is het kasteel na renovatie geopend, met een interactief belevingsparcours.

Wij hebben geen puf meer om het kasteel van binnen te bekijken en wandelen daarom terug naar de auto. Om vanuit daar terug te rijden naar huis.

Ons avontuur in Oost-Vlaanderen is alweer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Voor meer informatie over natuurbeleving in Vlaanderen ga je naar: https://www.visitflanders.com/nl/ontdek-vlaanderen/beleef-de-natuur-vlaanderen

Meer over ons en informatie over de wandelingen

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Steendorp wandelroute

Start: Mercatorplein, 9150 Kruibeke

Provincie: Oost-Vlaanderen België

Afstand: 13,2 km

De route kun je vinden op de pagina van toerisme Oost-Vlaanderen: Routen.be

Bewegwijzering: Zeshoekige bordjes op paaltjes met pijlen en de tekst Steendorp wandelroute.

Maar weten over Fort Steendorp klik dan hier. Je kunt het fort ook bezoeken, inschrijven is verplicht en kun je regelen via deze site.

Wij wandelden deze route in twee etappes.

Start: Scouselestraat 42, 9140 Temse, België

Afstand etappe 1: 6,55 km

Link naar het GPX-bestand, of komoot

Afstand etappe 2: 9,24 km

Link naar het GPX-bestand, of komoot

Kruibeekse Kreek wandelroute

Start: Koningin Astridplein, 9150 Bazel

Provincie: Oost-Vlaanderen België

Afstand: 7,3 km

Link naar het GPX-bestand, of komoot

De route kun je vinden op de pagina van toerisme Oost-Vlaanderen: Routen.be

Bewegwijzering: Zeshoekige bordjes op paaltjes met pijlen en de tekst Kruibeekse Kreek wandelroute.

Een bezoek brengen aan Kasteel Wissekerke check de openingstijden hier

Slapen eten en naar Antwerpen

We verbleven bij: B&B Ceder10, Burchtstraat 4, 9150 Kruibeke, waar je ook kunt dineren.

De eerste avond aten we bij: Bistro Mille, Dorpstraat 2, 9150 Bazel

De tweede avond bij Restaurant Somnium Langestraat 120, 9150 Kruibeke

Met de waterbus naar Antwerpen is ook een leuk idee. Aan boord kun je geen kaartje kopen. Doe dat vooraf online!

Meer wandelingen in België