Start: Boezemweg, 3411 MN Lexmond. Je kunt als je vanaf Lexmond over de dijk rijdt rechts beneden de dijk parkeren (P2) of links de Boezemweg inrijden en dan is er een parkeerplaats aan je rechterhand.
Provincie: Zuid-Holland
Afstand: 9 km
Bewegwijzering: rode pijlen en knooppunten.
Link: https://www.zuidhollandslandschap.nl/routes/tussen-luistenbuul-en-zouweboezem
Een nieuwe poging
Op 14 maart waren wij al een keer naar Lexmond gereden om deze wandeling te doen, maar dat werd toen een wandeling ergens anders. Het water in de Lek stond erg hoog en daardoor konden we onze auto niet parkeren. De hele parkeerplaats stond onder water.
Op Bevrijdingsdag deden we een nieuwe poging en het werd weer een wandeling om over naar huis te schrijven.
Vooraf heb ik de route gedownload van de site en deze hebben we op onze telefoons gezet. Dit is vooral erg handig in het begin van de wandeling, omdat knooppunt 14 geheel ontbreekt en deze keer lag het niet aan ons.
Als we langs de Lek rijden zien we het al, geen hoog water meer en geen bomen in het water. Dat was wel een erg mooi gezicht, maar ook nu ziet het er aanlokkelijk uit. We parkeren onze auto op P2 en dat klinkt als een heel groot parkeerterrein, maar dat is het zeker niet.
Wanneer mogen we van de dijk af?
We lopen de dijk op en het nieuwe avontuur kan beginnen. Het eerste stuk moeten we over de dijk lopen en ondanks dat het uitzicht erg mooi is, is dat geen pretje. De auto’s rijden best hard en ze maken veel lawaai.
We zien een heel leuk bankje met een fiets, die dient als plantenbak. Waar hebben we dat eerder gezien? Natuurlijk maken we hier onze signatuur foto. We willen erg graag van de dijk af, maar zien wel trapleuningen maar geen trap.
Na 800 meter gaat er eindelijk een weggetje naar beneden. Volgens onze beschrijving zit hier de purperreiger. We kijken goed, maar we zien hem niet. Wel zien we een buizerd vliegen, kikkers in de sloot en we horen rietzangertjes. We lopen langs boerenland en komen een tractor en een waterpomp tegen.
Het is een mooi stukje zo beneden langs de dijk. Er staan prachtige bomen en de meidoorn bloeit uitbundig. Jammer genoeg moeten we na ongeveer 1200 meter omhoog de dijk weer op.
Is het alweer lunchtijd?
Als we een klein stukje gelopen hebben zien we een picknickbank bij een hek van het Zuid-Hollands Landschap. We zijn een beetje confuus, zijn we nu in Utrecht of in Zuid-Holland. We besluiten beneden ons broodje op te eten. Het is tenslotte alweer 12 uur en je weet nooit wanneer je weer een bankje tegenkomt.
Na de lunch lopen we de dijk op. Adriaan probeert foto’s te maken van de wielrenners zonder auto’s, maar het is bijna onmogelijk. Waar gaan al die mensen heen?
Eindelijk komen we wij de Polderweg uit waar we af mogen slaan. We hadden ook vanaf het parkeerterrein de bus kunnen nemen, maar dan hadden we het stukje beneden langs, met kans op een purperreiger, moeten missen.
Heel veel fruitbomen
Er staan enorm veel fruitbomen langs de dijk en langs de Polderweg. Jammer genoeg is alles alweer uitgebloeid. Volgend jaar maar wat vroeger deze wandeling doen, want dat zal een mooi gezicht zijn. Alleen niet te vroeg het luistert best nauw dat wandelen.
We zien een zwart lammetje en maken een praatje met de eigenaar over zijn boomgaard. Wat een aardige man en wat een lief lammetje. We lopen door langs de polderweg en daar zien we een putter boven in een fruitboompje en alles moet weer op de foto.
Een purperreiger
We lopen verder in de verte staan hele hoge statige bomen. Ik zie de Instagram-foto en de likes al voor me.
En dan zien we hem staan de purperreiger. We twijfelen nog of het een gewone blauwe is of een paarse, maar het is hem echt. We zijn helemaal door het dolle heen. Steeds als we ietsje dichterbij komen vliegt hij verder weg. Ze zijn veel schuwer dan de gewone blauwe reiger. Adriaan schroeft de telelens op de camera en weet nog net een foto te nemen voordat de reiger wegvliegt.
Gratis tip van de modepolitie
We lopen weer verder langs weilanden en slootjes en langs schapen met lammetjes. We worden ingehaald door een man en vrouw. De vrouw draagt een korte strakke legging. Van achteren is het al geen gezicht, dus zijn we blij dat we de voorkant niet zien. Tip van de modepolitie als je een legging draagt, draag er dan iets langs overheen.
Verderop is een klein parkeerterreintje en er staat een bord van het Zuid-Hollands Landschap, hier moeten we naar links. We gaan weer even zitten op een bankje om te genieten van het uitzicht.
Smalle paadjes en een smal bruggetje
Als we verder lopen komen we aan het einde van het pad bij een bruggetje. Het is eigenlijk meer een plank over het water. Er zitten mensen op, die hun broodje eten. Sommige mensen denken ook niet echt na. Hoe kun je nu afstand houden van mensen, die op een plank zitten van 1 meter breed? We gaan er maar langs, want ons motto is meer mensen hebben het niet dan wel, maar het voelt niet prettig.
Tot overmaat van ramp komen we ook nog op een heel smal pad uit, maar we moeten door terug naar de auto en er valt nog zoveel te zien. Iedere keer als er iemand aankomt, dan kruipen we zowat in een boom om de mensen te laten passeren.
Het is wel een heel mooi paadje er staan bomen aan weerskanten en het fluitenkruid bloeit welig langs het pad. Aan de overkant staan witte koeien zichzelf te spiegelen in het water. Alles moet weer op de foto, het pad, de koeien een zwaan. We schieten weer aardig op.
Gevaarlijke stieren of makke kalfjes?
Verderop staan donker bruine koeien of zijn het kalfjes, ik denk dat het mannetjes zijn. We komen bij een wandelknooppunt ons pad gaat rechtdoor, maar er gaat ook een pad rechtsaf langs de stieren. Een vrouw die ons net heeft ingehaald, loopt heel stoer rechtsaf zo het weiland met stieren in. Die durft! Later als we een heel stuk gelopen hebben komen we haar weer tegen. Ze is nog heel, dan waren het zeker groot uitgevallen kalfjes. Ik heb er ook geen verstand van, maar ze hadden in ieder geval geen uiers.
Nog meer 1,5 meter geneuzel
We komen langs een gemaal waar het pad wat breder is, daar kunnen we even wat leuke fotootjes maken. Het is best druk op het smalle pad en je wil de mensen niet al te veel in de weg lopen.
We zien een groep van vijf mensen aankomen, dus wij blijven even wachten op een klein steigertje bij het water. Het blijken twee groepen te zijn, de voorste twee passeren en groeten ons. De drie vrouwen die er achter lopen hebben geen idee dat wij op ze wachten en vinden het nodig om in hun tas te gaan grutten. Na een tijdje gewacht te hebben, gaan we toch maar weer verder. De vrouwen gaan opzij één aan de ene kant en twee aan de andere kant en wij moeten er tussendoor. Soms is het zo moeilijk dat afstand houden, vooral als mensen niet meewerken.
Aan het eind van het pad staat een huis, dat lijkt op een onderkant van een molen. Wat een leuke plek om te wonen. Natuurlijk moet het huis op de foto en de molen met vlaggetjes, die er achter staat ook.
We komen nu weer uit op een wat breder pad, aan de overkant van het water zien we een weiland dat volstaat met wilde orchideeën. Wat een mooi gezicht.
De Zouweboezem daar wil ik best een keer een beschuitje eten
We komen langs een vakantiehuisje. Het huisje ziet er leuk uit en wij maken alweer plannen om het te boeken en dan heel vroeg zo’n mooie wandeling te doen. Dit gaan we onthouden kijk zelf maar op: http://Huisjedekikker.nl.
Verderop lopen we langs een vlonderpad, we moeten eigenlijk rechtdoor, maar een vlonderpad naar een kijkscherm dat kunnen we natuurlijk niet overslaan. We hopen nog steeds op een kans om nog een keer een purperreiger te fotograferen. We hebben er al een paar keer één over zien vliegen, maar een vissende reiger is toch makkelijker op de foto te zetten. Het vlonderpad moet natuurlijk ook op de foto, want je hebt nooit genoeg foto’s. Daarna lopen we naar het kijkscherm, waar natuurlijk niet veel te zien is. Waarom zetten ze die schermen altijd op plekken waar je niets ziet? Of komt het omdat het middag is?
We zien wel een mega grote kikker, dan maar een kikkerfoto. Het is wel erg mooi in de Zouweboezem, maar naar ons idee is het vandaag iets te druk. We komen langs een plek waar nestplankjes in het water liggen voor de zwarte stern. We zien geen zwarte stern, maar wel veel rietzangertjes.
P1, P2 we zijn hier toch niet bij de Arena?
Bijna aan het einde van de wandeling, zien we een parkeerplaats, dit moet dan P1 zijn (ook geen grote parkeerplaats) met een bankje. Er staat een paal die een verhaaltje vertelt over de Zouweboezem, maar je moet wel eerst pompen en een taal kiezen. Je zal er toch tegenover wonen, de hele dag datzelfde verhaal.
In het begin zagen we witte duiven vliegen en hier is hun duiventil. Ik ga even op het bankje zitten en Adriaan maakt foto’s van de duiven. We vervolgen onze weg en binnen een paar minuten zijn we terug bij de auto
Morgen is het weer een gewone werkdag en zitten we weer vastgekleefd aan onze bureaustoel, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Wandelingen in het Groene Hart
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Wandelingen in de buurt
Deze routes zijn 23 t/m 27 minuten rijden: Een prachtige route van 10 kilometer in Bunnik: Rhijnauwen, Amelisweerd en het Jaagpad, nog een wandeling van 10 kilometer bij Schalkwijk: Lint- en Liniepad, de Bloesemroute Mariënwaardt van 8,5 kilometer, of Wandelen langs de Vecht bij Slot Zuylen van 10 of 13 kilometer.
Deze zie ik nu pas, dankjewel Karen!
ja een bekend stukje al parkeren wij altijd bij P1
Dankjewel Karen, erg leuk dat je het blog leest.
Wederom schittrrend
Gr karen Nipperus
KFNhobbyfotografie
Ja, mooi hè Kaatje.
mooi mooi mooi en een purperreiger!!!