Trage tocht Blaricum is een blog over een mooie afwisselende wandelroute van 10 kilometer over de heide bij Blaricum, door naald- en loofbossen en langs bloemrijke akkerranden.
Te vroeg voor een heidewandeling
De heidekoorts lijkt elk jaar wel vroeger te beginnen. Twee jaar geleden waren we op 6 augustus op de Posbank en toen was het daar al prachtig. Dus besluiten we op 3 augustus een wandeling te doen over de Blaricumse heide. Hier en daar bloeit de heide, maar het is nog lang niet op het hoogtepunt. Dat zal pas rond 17 augustus zijn.
Waar is het parkeerterrein
Meestal kijk ik vooraf waar we moeten parkeren en Whatsapp ik het adres, zodat ik het kan invoeren in ons navigatiesysteem. Dit keer had ik geen tijd en had Adriaan het adres van het startpunt opgezocht. TomTom zegt heel vaak: “Ik luister”, maar deze keer luistert hij helemaal niet. Eerst stuurt hij ons naar de Lage Laarderweg in Huizen in plaats van Blaricum en later als ik de bestemming handmatig invoer komen we op een doodlopend zandpad uit. We hebben dit eerder meegemaakt, maar toen was het nog erger toen reden we zo een bos in en kwamen we er niet zo makkelijk weer uit.
Als ik het adres opzoek via de wandelzoekpagina komen we een paar minuten later uit op een voor ons bekende parkeerplaats. We zijn er vaker geweest en hebben ook weleens geluncht bij Restaurant de Tafelberg, die nu de Eendracht heet.
Uitzichtpunt de Tafelberg
Als we beginnen aan de wandeling zien we een trap omhoog de Tafelberg op. Eigenlijk hoort dit niet bij de Trage Tocht, maar wij zijn dol op uitzichtpunten en nu we nog fris zijn maken we graag een omweg.
Boven heb je een prachtig uitzicht en sta je op het hoogste punt van ’t Gooi 39,2 meter boven NAP. Ik ga er even opstaan en voel me “on top of the world”. Als je in het midden gaat staan sta je met één been in Huizen en het andere in Blaricum.
Ik heb vandaag een lange jurk aan met daaronder een hele lelijke onderbroek met pijpjes. Daar zie je niks van, maar als we de trap aflopen waait mijn jurk omhoog. Gelukkig heeft niemand het gezien, want het is nog rustig op de hei. Ik moet er niet aan denken dat iemand de bangmaker, zoals wij de onderbroek noemen, te zien krijgt.
Een leemkuil
Na het oponthoud op de Tafelberg kunnen we kunnen eindelijk aan de wandeling beginnen. We genieten van de zandpaden en de bloeiende heide. Voor ons vliegen er vogeltjes op. Het blijken leeuweriken te zijn. We komen langs een leemkuil, meestal zien we niet zo’n verschil tussen de kuil en de natuur eromheen. Dit keer staat er van alles in bloei in de kuil. Het is wel moeilijk om er een foto van te maken, omdat er hekken omheen staan.
Rupsje nooit genoeg
Als we verder lopen zien we op de heide een bordje staan. Er staat op: “Herstel heide niet betreden.” Verderop zien we rupsen lopen op de zandweg. Adriaan zegt: “Kijk een rups, daar kun je een mooie foto van maken met je macrolens.” Waarop ik antwoord: “Ik vind dat niet zo’n mooi een foto van een rups op het zand.” “Dan zet je hem toch op de heide” oppert hij. “Zeker op de heide, die moet herstellen dan eet die rups alles op en heb ik het gedaan.” Zeg ik lachend. Ik zie het helemaal voor me een hele dikke boerende rups op een kaal stuk heide.
We komen heel veel pijlen en wandelkeuzepunten van Wandelnetwerk Noord-Holland tegen. Soms lijkt het of de trage tocht gewoon de pijlen volgt, maar vervolgens wisselen we van kleur en komen we ook op plekken waar geen pijlen staan.
Ik verval in herhalingen
Inmiddels heb ik 181 blogs en 45 verslagen van ommetjes geschreven en daarom verval ik soms in herhalingen. Zo heb ik al eerder geschreven over de irritante steentjes, die in je schoenen zitten. Ik zeg tegen Adriaan: “Straks als we een bankje zien moet ik even m’n schoenen leegschudden, want volgens mij heb ik een schelp in mijn schoen.” Als we even later op een bankje zitten, schudt hij als eerst zijn schoenen leeg. Ik heb hem zeker op een idee gebracht.
Als we doorlopen hoor ik het knakken van takken. Ik hoop op een ree, maar het zijn de witte koeien die hier de heide begrazen. Adriaan is weer erg complimenteus vandaag. Hij vindt het net grote witte varkens.
Dronen
We komen langs een mooi plek met uitzicht over de heide, waar twee bankjes naast elkaar staan. Een prachtige plek om de drone te laten vliegen. Vanuit de lucht zijn de vele paadjes over de heide goed te zien. Het is jammer dat de heide nog niet paars genoeg is, maar dat zal aankomend weekend wel anders zijn.
Bloemrijke akkerranden
We komen uit bij een heel mooi bloemenveldje. Ondanks dat het een beetje waait schroef ik de macrolens op mijn fototoestel en maken we foto’s van de bloemen. De route gaat naar links, maar wij lopen een stukje naar rechts, want daar zijn nog mooiere bloemen.
Er komt een roofvogel aanvliegen, die plaats neemt in een boom. In de eerste instantie denken we dat het een gewone buizerd is, maar het is een wespendief. Wat een vondst, die hebben we nog nooit gezien. Het is maar goed dat Adriaan bloemen fotografeert met zijn telelens, daardoor kan hij de vogel op de foto zetten voordat hij wegvliegt.
De wolf komt eraan
We komen een vrouw tegen met twee leuke enthousiaste honden. Zodra ze ons ziet begint ze tegen ons te praten en laat ons een foto zien, die haar vriendin haar net stuurt. Het is een foto van een bordje: “wolvengebied” staat erop. Ze zegt, ze zijn er bijna, dit is aan de overkant van de snelweg bij Lage Vuursche (17 kilometer verderop). Wij weten niet zo goed wat we moeten zeggen. Wij wandelen best veel en zijn nog nooit een wolf tegengekomen.
De mevrouw beweert dat het in Drenthe al zo erg is dat de mensen niet meer naar de vakantieparken gaan. Ik heb daar nog nooit wat over gelezen en volgens mij zuigt deze mevrouw het allemaal uit haar duim. Binnenkort kunnen we voor een appel en een ei een huisje in Drenthe huren, met wolven in de tuin in plaats van eekhoorns.
Verderop komen we langs een camping waar het heel stil is. We zien geen kip. Daar heb je het al, allemaal op de vlucht voor de wolf.
Foto minderen
Er vliegen heel veel roofvogels in de lucht. We zien meerdere valkjes en buizerds vliegen. Daar krijgen we nooit genoeg van.
Adriaan heeft vandaag zijn dag niet. Hij vindt het te warm, de heide is niet paars genoeg en hij is aan het foto minderen. Ik vind dat hij dat maar in zijn vrije tijd moet doen dat foto minderen, niet tijdens een westphilwandelt wandeling.
De wandeling is fantastisch met stukken over de heide en door de bossen. We komen ook meerdere keren prachtige bloemenlinten tegen.
Deze wandeling kan elk seizoen, maar nu is de trage tocht op zijn mooist. Het valt me ook op hoeveel mooie oude bomen we passeren. Bij de Wersterheide heb je veel jonge bossen, maar hier in Blaricum komen we langs bomen met dikkere stammen.
Trapjesberg
We komen langs de Trapjesberg een heuveltje met een paar trappen, meer is het eigenlijk niet. Natuurlijk nemen we even een kijkje bovenop de berg. Het uitzicht valt een beetje tegen en er valt op de berg ook niet veel te zien. Wij vinden dat ze beter een vijver met waterlelies kunnen maken bovenop de berg. Dan loop je in ieder geval niet voor niets naar boven.
We hebben wel zin in een ijsje, of een frisje met ijsklontjes dus zijn we blij als we Restaurant de goeie Gooier passeren, maar het restaurant is dicht. Wegens vakantie gesloten staat er op de website. Inmiddels zijn ze wel weer open.
Lammetje ontdekt de Gooise heide
We wandelen verder over de heide en speuren naar reeën, maar volgens Adriaan vinden ze het te warm. Het laatste deel van de wandeling lopen we over het kleuterpad: “Lammetje ontdekt de Gooise heide.” Ook dit stuk is weer prachtig. Geen kleuter te bekennen trouwens.
We komen uit bij de schaapskooi. De schapen hebben de schaduw van de bomen opgezocht. Gelijk hebben ze. Vanaf daar is het nog maar een klein stukje naar het parkeerterrein. Even twijfelen we nog om plaats te nemen op het terras van Café Restaurant de Eendracht, maar het is hartstikke druk er is geen tafel meer vrij. Gelukkig ligt er een koeltasje met koud drinken in de auto.
Dit was met recht een trage tocht, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?
Start: Oude Naarderweg 2, 1261 DS Blaricum
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 10 km, maar wij maakten er 11,2 km van.
Link naar het GPX-bestand, of komoot
De route kun je vinden op de wandelzoekpagina
Bewegwijzering: geen, doe je liever een bewegwijzerde route? Dan is deze een aanrader.
Restaurant: aan het begin en einde van de route kom je langs Café Restaurant de Eendracht en onderweg: kom je langs Restaurant de goeie Gooier
Bij het Goois Natuurreservaat kun je een pakket bestellen voor het kleuterpad Lammetje ontdekt de Gooise heide
Leuk Karin, dat je weer meegenoten hebt. We vonden het zelf ook bijzonder een wespendief.
Dankjewel voor je leuke complimenten,
groetjes Adriaan en Laura
Prachtige wandeling! En wat leuk van die wespendief. Weer genoten van jullie verhaal en foto’s.