OV-chipkaart vergeten

We doen vandaag een keer wat anders in plaats van een rondje lopen we ergens heen en gaan terug met de bus. Thuis vraag ik vier keer aan Adriaan, of hij zijn mondkapje wel bij zich heeft en natuurlijk heeft hij die bij zich.

Als we in Monnickendam uit de auto stappen om op weg te gaan vraag ik voor de lol: “Heb je je buskaart wel bij je?”. Nee natuurlijk niet, vier mondkapjes maar geen OV-chipkaart. Het is ook altijd wat met ons en die kaarten. De vorige keer dat we geen rondje deden ben ik onderweg mijn kaart verloren en moest ik telefonisch een nieuwe regelen.

Toch gaan we op pad. We bestellen wel een über, of kopen een kaartje in de bus als dat nog kan tegenwoordig.

Monnickendam is zo leuk

Wij vinden Monnickendam veel leuker dan Volendam en snappen niet zo heel goed wat al die toeristen daar doen. Het enige leuke aan Volendam is de boot naar Marken. Dat is natuurlijk niet helemaal waar, daar over later meer.

We zijn al vaker in Monnickendam geweest en lopen er daarom geen rondje. We willen de route niet al te lang maken. Daarom lopen we rechtdoor en nemen af en toe een zijstraatje om wat foto’s te maken. Het grappige is dat we nu zelfs door een straat lopen waar we nog nooit geweest zijn.

Op weg naar Katwoude

Al snel verlaten we het gezellige stadje om uit te komen bij een drukke weg waar ze ook nog eens aan het werk zijn aan het gemaal. Ik moet even slikken, wat heb ik nu weer bedacht. Maar gelukkig mogen we na ongeveer 400 meter fietspad rechts afslaan richting Katwoude.

Bij de Irene hoeve kan je rechts af de Grasdijk op, natuurlijk doen we dat want als je beneden over het asfalt loopt zie je niets. De modder valt mee, maar onze schoenzolen worden wel heel vies.

De Irene Hoeve

Maar eerst lopen we naar de Irene hoeve. Wat een leuke plek met een rek met klompen buiten en een oude bus. Er lopen kippen en een pauw te scharrelen over het erf. De aardige eigenaresse komt naar buiten om ons binnen te vragen. Ze heeft appelgebak, tosti’s en kaas. We geven beide hetzelfde antwoord: We zijn eigenlijk aan het wandelen. Later heb ik spijt dat we niet naar binnen zijn gegaan, maar als ik pas ben begonnen met wandelen wil ik door.

Opzoek naar theetuin Katwoude

Vorig jaar reageerde de eigenaresse van theetuin Katwoude op een Instagram bericht van ons, of we een keer langs wilden komen bij haar theetuin. Thuis had ik de menukaart al opgezocht en Adriaan scones beloofd. We zien nergens een bord waarop de theetuin staat aangegeven en zonder dat we het door hebben zijn we er voorbij gelopen. Ach we waren toch te vroeg de theetuin gaat pas om 10 uur open.

Langs het IJsselmeer

Voor wie er niet van houdt om een heel stuk langs het water te lopen is dit geen leuke route. Wij houden er wel van, alleen hadden we het anders voorgesteld. Wij dachten aan: een strakke waterspiegel zonder golven en een lucht met wolken. Vandaag is de lucht echter strakblauw en het water golft flink, omdat er een fikse wind staat. Ik had uitgezocht dat we wind mee zouden hebben, maar we lopen een bocht en dan is Zuidoost ook een heel stuk tegen.

We hebben in ieder geval een fris hoofd. Adriaan is het daar niet mee eens: “Een koud hoofd zal je bedoelen”.

Na 2,5 kilometer gaat de bocht naar links en dan hebben we eindelijk wind mee. Omdat we de theetuin gemist hebben en niet naar binnen zijn gegaan bij de Irene Hoeve, moet ik ergens tussen het riet plassen. De afdaling naar het water is best steil en ik val bijna van de van de dijk af. Adriaan vindt het maar onzin en wandelt heel gemakkelijk naar beneden naar het water.

Had ik al gezegd dat ik zo’n spijt heb dat ik niet bij de Irene Hoeve naar binnen ben gegaan.

Over eendjes en een vicieuze cirkel

Het stikt in het IJsselmeer van de smienten, aalscholvers en ganzen. Ze zitten vandaag heel ver weg zonder verrekijker zien we alleen stipjes op het water. Gelukkig valt er aan de andere kant ook nog van alles te zien. Zoals een huppelende haas.

Blijkbaar zitten de ganzen ook weleens op de dijk waar wij lopen, want het er ligt heel wat ganzenpoep. Adriaan zegt: “Als je niet oplet dan glij je zo uit over de ganzenpoep en lig je met je neus in een molshoop.”

Ondertussen lopen we lekker door. We hebben al zicht op Volendam en met wind mee is het zelfs lekker warm. Waardoor ik weer dorst krijg en we moeten stoppen om even wat te drinken. Adriaan vindt mij een vicieuze cirkel, omdat als ik geplast heb ook weer moet drinken. Volgens mij is dat heel gewoon voor mensen met een normale spijsvertering.

Er fietsen twee fietsers beneden op de weg vanuit Volendam richting Katwoude. Ik hoor ze Volendams praten en zeg: “Die komen uit Volendam.” “Ja” zegt Adriaan droog “dat zie ik.” Ik hoorde het, maar dat begrijpt hij best.

Marinapark Volendam

We zien molen De Kathammer al van verre, maar als we er dichtbij zijn gaan de routepijlen rechtsaf en dit keer doen we geen D-tour. We lopen door de jachthaven van Volendam en bewonderen het Roompot park, of is het een Landal park.

Terwijl ik er rondloop voel ik me best een beetje thuis. Zal dit park ontworpen zijn door Soeters? De architect die Zaandam heeft verandert in één grote Zaanse Schans. Het is wel een leuk park en je kunt er zelfs een soort woonboot huren. Voor mij is het een beetje te dichtbij huis, maar ik kan me voorstellen dat mensen die verder weg wonen hier een huisje boeken.

Op Instagram hebben we weleens foto’s gezien van een rijtje huisjes met een molen op de achtergrond, maar hoe we ook rondkijken we zien het niet. Pas als we bijna het park verlaten zien we de huisjes met de molen. Het is weer even omlopen, maar voor deze foto doen we dat graag.

Er lopen scholeksters bij de huisjes en ik denk weer eens wat anders dan een eekhoorn. Na een hele lange tijd, er moet een lange sluitertijdfoto gemaakt worden, vervolgen we onze weg naar het centrum en de haven van Volendam.

Mooi Volendam

Onderweg loop ik de hele tijd te zingen: “Mooi Volendam”, maar kom niet verder omdat ik de tekst niet ken. Dat is Adriaans schuld, omdat er als er een Nederlands liedje op de radio is hij de radio op een andere zender zet. Ik geef toe dat ik dat helemaal niet erg vind, maar nu wel even want twee woorden is geen liedje.

Het is hartstikke druk in Volendam. De toeristen zijn terug en de kibbeling spreeuwen doen zich te goed aan alles wat de mensen weggooien. Wat een verschil met Monnickendam, dat heel gezellig is en waar je nog leuke authentieke winkeltjes hebt. Hier struikel je over de winkels met souvenirs en mega veel eettentjes.

Er is zelfs een pepernoten winkel. Hoeveel pepernoten moet je verkopen om daar je geld mee te verdienen? Toch heeft het wel wat het ruikt er lekker naar eten en het is er heel gezellig.

In de haven ligt een mooi schip “de Halve Maen” Het is een replica van een VOC schip en je kunt het bezoeken in het weekend.

Het onbekende Volendam

We lopen verder achter de paarse pijlen aan en komen langs gewone huizen, kerken en winkels. Toch lopen hier ook toeristen. Een Italiaans gezin dat graag met zijn allen op de foto wil vraagt aan ons een foto te maken. Natuurlijk doet Adriaan dat graag.

Er valt hier niet meer zoveel bijzonders te zien op de leuke ophaalbruggetjes na. Ik blijf maar zoeken naar het Doolhof: een vissersbuurtje met een wirwar van straatjes en groene, deels houten huisjes. Waarschijnlijk zijn we er wel doorheen gelopen, maar is het ons niet opgevallen.

Terug met de bus

We komen terug bij het Marinapark en lopen daar naar de bus. We nemen bus 316 richting Amsterdam. Als Adriaan instapt en vraagt of hij een kaartje kan kopen mag hij zo doorlopen. De kaartjesautomaat is stuk. De bus rijdt heel erg hard en volgens ons ook om. We worden een beetje zenuwachtig of we de halte wel zullen herkennen. Straks zitten we in Amsterdam en staat onze auto nog op het parkeerterrein. Natuurlijk herkennen we de jachthaven van Monnickendam een stukje verder stopt de bus bij de bushalte.

Adriaan merkt nog op: “Goed dat ik mijn OV-Chipkaart niet bij me had, nu was het gratis.” Het is ongeveer 300 meter teruglopen naar het parkeerterrein. Wat een eind!

Wat een avontuur was dit weer, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Meer over ons en meer over de wandeling

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?

Start: Parkeerplaats de Zarken in Monnickendam

Provincie: Noord-Holland

Afstand: 12 kilometer Let op het is geen rondje! Wij gingen terug met de bus.

Bewegwijzering: Rode en Paarse pijlen

Link naar ons GPX-bestand of komoot

Extra info

Naar de route op de site van Wandelnetwerk Noord-Holland. Let op dit is niet de hele route.

Vanaf het parkeerterrein in Monnickendam de rode pijlen volgen en de wandelkeuzepunten: 7, 30, 38, 25, 24, 8 Vanaf daar de paarse pijlen volgen naar knooppunt 25. Vervolgens loop je een trap af. Volg de paarse pijlen terug naar startpunt 8.

Loop daar naar de Bushalte Marinapark Volendam (de halte is op de Julianaweg) en rij met de bus terug naar Monnickendam, halte Bernhardbrug. Loop dan onder de weg door terug naar het parkeerterrein.

Nog meer wandelingen in de Zaanstreek en Laag Holland