Start: Noordereinde, 1243 JX ‘s-Graveland
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 12,25 km
Bewegwijzering: gele, rode, paarse en blauwe pijlen en knooppunten.
Link: https://wandelnetwerknoordholland.nl/nl/routes/205082 Zie verder Extra Info onderaan het blog.
Dauwtrappen op Hemelvaartsdag
Op Hemelvaartsdag wandelden we in het Gooi. We hebben twee routes, die we al vaker gelopen hebben aan elkaar geknoopt. Zie extra info, voor als je dit ook wil doen.
We zijn vroeg bij de parkeerplaats want wij weten uit ervaring dat het er erg druk kan zijn. Het is tenslotte Hemelvaartsdag en dan moet je dauwtrappen, alhoewel we ook weer niet zo vroeg zijn.
Adriaan is vandaag een echte wandelaar in een afritsbroek met zwiepend geluid. Afgelopen week heeft hij afscheid genomen van zijn fotobroek, die bijna uit elkaar viel van ellende. Het is vandaag een warme dag en dan is een dunne broek natuurlijk wel zo prettig, maar mooi is anders.
Het mysterie van de verdwenen knooppuntenpalen in ’t Gooi
We zien nergens knooppuntenpalen van Wandelnetwerk Noord-Holland, maar gelukkig weten we de weg en kunnen we grotendeels de gele route van Natuurmonumenten volgen. Wie haalt toch steeds die knooppuntenpalen weg in ’t Gooi? Tegenwoordig zijn de routepalen vervangen en kun je prima de wandeling doen zonder dat er palen ontbreken.
We zijn nog niet op pad of Adriaan staat alweer een ouwe schuur te fotograferen. En vervolgens het landhuis en de rododendrons. We gaan weer erg hard vandaag.
Adriaan noemt het rode-dendron, paarse-dendron, witte-dendron. Ze staan hier in alle soorten. We lopen als eerste langs Landhuis Boekesteyn. De route gaat rechtdoor, maar wij lopen het grindpad op. Wat is het hier toch prachtig en wat een mooie grote bomen. De wandeling is nog amper begonnen en wij hebben alweer een kaartje vol foto’s.
We hadden twee uur langer in ons bed kunnen blijven liggen
Daarna lopen we langs het volgende landhuis Schaep en Burgh. Aan de zijkant is een gracht en daar maken we natuurlijk een foto. Ik weet nog dat daar een trappetje is bij het water, waar je een spiegelende foto kan maken en zo tutten we wat af. Als we gewoon doorlopen kunnen we twee uur langer in ons bed blijven liggen.
Verder maar weer achter de gele pijlen aan en als we na Schaep en Burgh rechtsaf slaan. Komen we langs prachtige rododendrons en een fietsenstalling met een heel bijzonder dak.
Overdaad aan bankjes
Als ik denk nu kunnen we eindelijk doorlopen, zien we een bankje staan voor de signatuur foto. Dus daar gaan we weer! En oh wat spiegelen die rododendrons mooi in het water. Ondertussen hebben we 1 kilometer gelopen en er een half uur over gedaan.
Dan komen we bij het pad, waar we een keer een eekhoorntje hebben gezien, maar vandaag niet. Natuurlijk moet het pad ook op de foto. Het is niet druk, maar voor een pad zonder mensen moeten we even wachten. Gelukkig dat we zo vroeg zijn vertrokken en dat de zon wat later ondergaat in mei.
We komen over een bruggetje. Er gaat een pad naar rechts en links, wij nemen de rechter zoals altijd, want deze gaat langs het water. Verderop zien we een koe in het water staan. Ze wil zich echter niet omkeren hoe we ook naar haar roepen, ze blijft gewoon staan. Dan maar een foto van een koeienkont met uiers. Deze doen we niet op Instagram.
We komen om de haverklap bankjes tegen, maar het is nog lang geen lunchtijd. Dan maar even zitten voor de foto en wat drinken. Er zijn hier wel heel veel signatuur bankjes soms kom je niks tegen en een andere keer heb je er wel een stuk of twintig.
De plek met de liggende bomen
We herkennen veel plekjes van de andere keren dat we hier gelopen hebben. Er ligt ook een boom om op het pad. Deze hebben ze gewoon laten liggen en er een trapje overheen gemaakt. Wij moeten hier echter rechtsaf, langs een ander boom die hier ook al een tijdje ligt.
We vervolgen onze weg over het landgoed en komen langs een nog mooiere plek, met nog meer rododendrons die spiegelen in het water. Deze tijd van het jaar is het hier toch wel het mooist.
Wordt er nog verhuisd deze week?
Dan komen we langs het huisje met de mooie luiken. Het lijkt een mooie plek om te wonen, maar het huis staat vlak langs een drukke weg. Deze week hebben we geen verhuisplannen, want naast zo’n weg willen we niet wonen.
Als we het pad vervolgen komen we langs een yogaklasje, oh ja we mogen nu buiten sporten. Ik vind het wel een hele mooie plek voor een yogales.
Verderop komen we weer langs een huisje, deze staat op een betere plek, maar ik vind het te klein. We lopen langs een konijnenhok en het konijn krijgt bijna een hartaanval als Adriaan hem wil aaien.
Het Spanderswoud
Dan komen we op het punt, waar we links afslaan om het Spanderswoud in te gaan. Hier zagen we vorig jaar in juni een heel veld met ooievaars, maar deze keer is er geen één ooievaar te bekennen.
Maar goed ook kunnen we een beetje doorlopen, het is een gewoon bos en daar hebben we al zoveel foto’s van. Het is een beetje moeilijk om de weg te vinden, want de knooppunten ontbreken totaal en de rode genummerde pijlen staan maar één richting op. Laten wij nu net tegen die richting in lopen.
We komen langs de hei, die nu erg kaal en droog is. Wat zou het toch mooi zijn als de rododendrons en de hei tegelijkertijd bloeien. Dan was dit echt een top wandeling. Ik heb eigenlijk een beetje spijt dat ik dit stuk er bij heb verzonnen, want het is inmiddels erg warm.
We zien wel heel veel spechten. Er zijn er veel in het Spanderswoud en dat is natuurlijk geweldig. Dan komen we uit bij het vlonder pad. We hebben hier meermalen een ijsvogel gezien, maar vandaag is hij niet thuis. Het kan ook komen, dat het er best druk is met recreërende mensen.
Lunchen in het gras
Wij gaan een stukje verderop zitten dichtbij de ijsvogelwand om onze lunch te eten. Hier zijn weer geen bankjes te vinden.
We zien meerkoeten met een klein en een groot jong. Het is een gek gezicht en volgens mij klopt het niet. Volgens Adriaan is het een samengesteld gezin.
Er zijn ook veel parende libellen. We zitten lekker rustig en we genieten van het uitzicht. Als Adriaan zijn brood op heeft schroeft hij de telelens op de camera om wat foto’s van de libellen te maken. Ze werken niet erg mee, maar het is toch gelukt.
Na de lunch wandelen we weer verder en komen langs een plek waar mensen hun honden laten zwemmen in heel vies water. Langs het water staan rododendrons, maar als je eerst over een landgoed hebt gelopen met prachtige rododendrons wordt je niet meer blij van een miezerig rododendronnetje in het bos.
We lopen nu stevig door en natuurlijk zien we nu geen spechten meer nu Adriaan met de telelens loopt te sjouwen. Hij moet van mij toch nog een fototootje maken van het bos, dus de lens wordt weer gewisseld.
Waarom zitten fietsers altijd op een bankje?
We willen wel weer ergens zitten, maar de bankjes van dit gedeelte van de wandeling zijn op de bon. Natuurlijk komen we weer bij een bankje waarop andere mensen zitten en altijd zijn het fietsers. Ze hebben toch een zadel, waar ze op kunnen zitten? Wat doen ze toch op mijn bankje? Natuurlijk zeg ik dat niet en het blijken ook nog aardige mensen. De vrouw heeft fietstassen met het logo van reclame bureau Heldergroen uit Haarlem erop en daar heeft onze dochter stage gelopen. Wat een grappige toevalligheid.
We lopen door, want er komt vast wel een ander bankje. Af en toe komen we vrouwen tegen, die zich op een warme dag als deze zich niet al te mooi hebben aangekleed. Bijvoorbeeld geen BH, terwijl ze die toch echt wel nodig hebben. Ik zeg dan tegen Adriaan “zag je dat?” Waarop Adriaan antwoordt: “Nee hoor, ik had net op tijd mijn oogkleppen op gedaan.”
Van alles te fotograferen, maar de verkeerde lens op de camera
Eindelijk komen we weer op de wandelroute van de ‘s-Gravelandse Buitenplaatsen uit. Nu zullen we wel snel een bankje tegenkomen, om iets te drinken en koekjes te eten.
Maar eerst zien we een prachtige witte buizerd vliegen. Adriaan baalt dat de telelens in de tas zit, maar er is niets aan te doen.
We vervolgen onze tocht en horen geritsel, het is niet Adriaans broek en ook geen grote hond. We staan oog in oog met een ree. Wat een prachtig gezicht. De ree besluit na een korte aarzeling toch maar hard weg te rennen.
Wat een belevenissen weer. We lopen een paadje in, om te kijken of de ree die kant is opgegaan, maar we zien geen ree wel een veldje met mensen en een bankje. We drinken en eten en vervolgen daarna weer onze weg terug naar de auto.
De wandeling is weer voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Extra info:
Wij hebben de gele route iets verlengd en de volgende route gemaakt met de routeplanner van wandelnetwerk Noord-Holland: https://wandelnetwerknoordholland.nl/nl/routes/205082
Zorg er wel voor dat je de route download op je telefoon. Alleen de gele route doen is ook een optie.
De wandeling start bij wandelkeuzepunt 82, volg de gele pijlen naar: 81, 83, 48, 18. volg dan de paarse pijl naar 72 en vervolgens de rode pijlen naar 39 en 38. Dan volg je de paarse pijlen 30, 34, 32, 33, 16 en 18 en tot slot de blauwe pijlen naar 19 en weer terug naar 82
Wandelingen in ’t Gooi
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Dankjewel Karen, Leuk dat je mijn verhalen en Adriaans foto’s zo waardeert.
Ja, zeker doen. Ik denk dat het dit weekend ook nog mooi is. Wij hadden een stukje Spanderswoud er bij gedaan, maar dat is niet echt nodig.
Leuk … ik heb inderdaad hetzelfde gelopen, en was ervan overtuigd dat het hier later in het jaar ook prachtig zou zijn … volgend jaar dus maar in mei
Schitterende foto’s en wandeling
Weer van genoten
Dankjewel Valentina, het is inderdaad veel werk maar wel erg leuk om te doen.
Leuk! Wat een werk om zo’n verhaal te maken