Eekhoorn oppas
Als je in Twente zit, dan is de achterhoek dichterbij dan de rest van Overijssel en daarom reden we in de herfstvakantie naar Barchem. Ilse ging niet mee, want een route van meer dan 10 kilometer in ons tempo houdt ze gewoon niet vol. Ze bleef bij het huisje om op onze eekhoorns te passen.
Ik heb wat met kuilen vandaag
Na een half uurtje rijden parkeren we de auto naast hotel Bonaparte. Schoenen aan, eten en drinken in de tas en gaan! Om na 1 minuut er achter te komen dat mijn fototoestel nog op de achterbank ligt. Ik slaap ook niet zo goed in het Landal huisje. Er is in elk huisje wel een bed met een kuil en dit keer mag ik in de kuil slapen. Gelukkig zijn we nog niet bovenop de berg en hoeven we niet zo ver terug te lopen.
De Spechtinktzwam
De app. van wandelnet stuurt ons vlak na het hotel linksaf richting de Lochemse Berg. We zijn het pad nog niet ingelopen of we zien gelijk bijzondere paddenstoelen staan. Ik ben tegenwoordig een echte paddenstoelenkenner, want er komen er veel langs op Instagram. Ik herken de paddenstoelen meteen: De spechtinktzwam. Adriaan maakt een foto en doet heel voorzichtig om de paddenstoelen niet om te gooien. Er komen mensen aan met een jonge hond en de hond wil gelijk met Adriaan spelen. Bijna de mooie bijzondere en vooral zeldzame paddenstoelen stuk. Zegt de man, die een opvallend gele jas aan heeft, ook nog heel leuk: “Als hij ze stuk maakt zijn ze niet weg hoor, want paddenstoelen maken sporen en die zitten in de grond.” Ik zeg niks en denk er het mijne van.
Hotel de Lochemse Berg een locatie om te onthouden
We kijken braaf bij iedere splitsing op de app., want we willen vandaag niet verkeerd lopen. We komen langs hotel de Lochemse Berg. Wat ziet dat hotel er verzorgt uit en wat een mooie tuin. Weer een plekje waar we best een keer willen logeren. Er blijft gewoon geen tijd over om te werken. Als we verder gaan is het net of we niet verder kunnen, maar de app geeft aan dat het kan en het kan ook.
We lopen de “berg” op en zien een boerderij van het Geldersch Landschap & Kasteelen. Dat zie we aan de leuke luiken. Even verderop komen we langs een bankje voor Westphil-zitten, maar het is niet geschikt. Wie heeft er in hemelsnaam al dat mos op dat bankje gegooid?
Yoga op een plastic zak
We komen alweer heel veel paddenstoelen tegen. Dus de plastic zakken worden uit de tas gehaald zodat we op onze knietjes kunnen zitten zonder nat te worden. Fotograferen is geen luie hobby, soms moet je je in allerlei bochten wringen. Een yogales is er niets bij.
We komen tijdens deze wandeling niet veel mensen tegen, maar de mensen die we tegenkomen zien we twee of drie keer. Het lijkt wel of de man met de gele jas met zijn vrouw en de jonge hond ons volgen.
Alweer een kuil
Voordat we het bos uitgaan moet er nog even geplast worden. Ik kies daar een mooie kuil voor uit. Zit ik rustig in mijn kuil zegt Adriaan: “Daar komt die man met die gele jas alweer aan.” Gelukkig maakt hij een grapje, want ik zag het al helemaal voor me dat die malle hond mij om zal gooien.”
We lopen het bos uit naar het dorpje Zwiep. We zagen vanaf boven al een molen staan en nu zien we ook nog een leuk kerkje. Verder is het niet zoveel Zwiep en voordat we er zijn moeten we een saai stuk langs de weg lopen.
Een Normaal bordje
Er staat een bankje voor het kerkje, dat helemaal geen kerkje is. Daar gaan we lunchen, maar eerst zetten we de molen op de foto. We lopen langs een bordje waarop staat: “langzaam rijden”. Op zich een normaal bordje, maar als je in de Achterhoek bent krijg je gelijk de nijging om te gaan zingen: “Langzaam rijen dat deeen zie nooit. Dat vonden zie toch maar tied verknooid “ Een normaal bordje dus.
Als we op het bankje voor het kerkje een broodje zitten te eten, denk ik dat het maar goed is dat Ilse niet mee is. Want het stinkt hier naar koe.
De Heest
Als de lunch op is kijken we op de app en vinden we de juiste weg. Er volgen een aantal vreemde paadjes. We moeten schrikdraad los maken met zo’n handvat. We lopen langs weilanden over hele smalle paadjes om uiteindelijk bij Havezate de Heest uit te komen. Dat natuurlijk op de foto moet.
De Cloese
Na deze highlite moeten we weer terug lopen naar de weg en vervolgens naar de rivier de Berkel. Daarna lopen we langs de Berkel richting een kasteeltje de Cloese. Er is eigenlijk niet zoveel te zien en het loopt wat zwaar over het graspad, maar we klagen niet. Aan de overkant vliegt een groene specht, er vaart een kano en een boot langs en verder gebeurt er helemaal niks. De Cloese is prachtig maar er staat wat te veel wind, waardoor hij niet zo mooi in het water spiegelt. Nu kunnen we niet dezelfde foto maken als die in het Roots magazine. Soms zit het mee en soms niet.
Als we onze weg weer vervolgen is het weer even zoeken waar we langs moeten, want het paadje is zo smal dat we hem bijna over het hoofd zien. Het is een heel leuk paadje langs mooie tuinen. Er staat zelfs nog een klaproos in bloei.
Het bejaardentehuis
Na het leuke paadje moeten we weer een heel stuk rechtdoor langs een maïsveld, waar een hond in verdwijnt en niet meer terugkomt. Aan het eind van de weg is een bejaardentehuis. Waar we even op een bankje gaan zitten. Wij zijn tenslotte ook de jongste niet meer.
We vervolgen onze weg en komen langs hele mooie grote en vast dure huizen. De vaste lezer weet inmiddels wel waar wij van dromen en deze huizen zijn zeker groot genoeg voor een fotostudio, een atelier en er is genoeg parkeerruimte.
Wat stinkt het hier
Verderop lopen we langs een boerderij waar nog een bos zonnebloemen staan te bloeien. Het ruikt er een beetje eigenaardig. Als we naar beneden kijken zien we hoe dat komt er staat een spruitenstruik.
Als we uit gefotografeerd zijn lopen we verder en zien we weer een groene specht. Deze is dichterbij en hij landt op een boom. Wat een mooie vogel, we kunnen hem goed zien door onze verrekijker. Inmiddels lopen we langs een heel smal paadje en er komt een vrouw ons tegemoet. Ze ziet ons en in plaats van dat ze een stapje opzij doet pakt ze haar telefoon en gaat staan twitteren of zal ze op Instagram kijken of wij het werkelijk zijn? We zullen het nooit weten.
Hé daar heb je dat bejaardentehuis weer
We lopen en lopen er komt geen eind aan deze wandeling, maar het is wel afwisselend en mooi. Als we een heel stuk gelopen hebben komen weer bij de weg uit. We zien dat we niet echt zijn opgeschoten. Als we naar links kijken is het bejaardentehuis waar we net op een bankje hebben gezeten zo’n 400 meter verderop. Je zal er toch de slappe lach van krijgen.
De tempel en de toren
Dan beginnen we aan het laatste stuk van de wandeling naar het hoogste punt van de Lochemse berg. Ik verwacht dat er op de berg een tempel staat, want ik heb het de hele weg al over het tempeltje. Zoals gewoonlijk heb ik het artikel niet goed gelezen en heb ik alleen plaatjes gekeken. Als we boven komen staat er een toren en een picknicktafel. We komen helemaal niet langs de tempel, want dat stuk hebben we afgesneden.
Toch nog bijna verdwaald
Er komen wel vijf weggetjes uit bij deze toren. Nadat we de toren van alle kanten op de foto hebben gezet, weten we niet eens meer uit welk paadje we gekomen zijn. Zal je net zien dat we op het einde nog verdwalen, maar het lukt ons met de app de juiste weg te vinden.
Voordat we het weten zijn we weer bij de bijzondere paddenstoelen. Nu kan Adriaan in alle rust een foto nemen zonder springende hond om zich heen.
Jammer dat we de tempel niet gezien hebben, maar gelukkig hebben we de foto’s nog
Meer over ons en informatie over de route
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram of Facebook?
Start: TOP Bon‘Aparte, Lochemseweg 37, Barchem.
Provincie: Gelderland
Afstand: De hele route is 14 km, maar wij hebben 12 km gelopen. Zie extra info:
Bewegwijzering: Via deze link, kun je een GPX bestand downloaden, of je kunt de app. van wandelnet gebruiken.
Link naar onze komoot.
Extra info
De route komt uit de roots van oktober 2020 van 14 kilometer. Wij hebben de route verkort door te beginnen bij de oranje stippellijn op de kaart. We hebben het onderste stuk van de route overgeslagen.
Voor deze wandeling moet je echt de app van Wandelnet gebruiken. Zoek op “Rond de Lochemse Berg.” De route komt wel langs knooppunten en we zijn meerde keren zwarte en paarse pijlen tegengekomen, maar je loopt soms ook langs stukken zonder pijlen.
Wandeling in de buurt
Waterpark het Lankheet is 24 minuten rijden vanaf het startpunt van deze wandeling en daar hebben wij fantastisch gewandeld. klik hier voor deze route. Ook in Haaksbergen, maar wel 34 minuten rijden vanaf het startpunt van deze wandeling is het Buurszerzand.
Ha ha ha, ja mooie plant eigenlijk hè? maar stinken ongelofelijk. Leuk dat je weer genoten hebt, daar doen we het voor.
Wat een prachtige omgeving en wat een mooie foto’s weer, ik heb genoten. Zelfs van de spreutenstreuk haha.