Het is altijd mooi in het Buurserzand is een blog over een prachtige route van 9 kilometer in het Buurserzand. Een gebied met vele vlonderpaden, poeltjes en meertjes. Over smalle onverharde paden en af en toe een fietspad.
Over paarden en koeien
Wat een heerlijk weekend hadden wij in Overijssel. Op zaterdag deden we een rondje om Den Aalshorst en op zondag reden we naar Haaksbergen.
De vrijdag dat we aankwamen hadden we heel veel regen en had er ook nog een hele grote vogel heel smerig op onze auto gepoept. Als ik zondag in de auto wil stappen, zie ik dat de vieze poep veranderd is in stro. Het was volgens mij geen vogel maar een paard. Als paardenpoep wegspoelt en opdroogt blijft er ook stro over.
Onderweg in de auto rijden we langs een veldje vol met boterbloemen. Er staan koeien in de wei, die zich te goed doen aan het gras en de bloemen. Het roept bij mij vragen op als wat was er eerder boter of de boterbloem? Een gek idee toch? Van de koeienmelk maken we boter en zij eten boterbloemen.
Het water is op de bon
Als we aankomen bij het parkeerterrein ontdek ik dat ik het flesje water dat ik wilde meenemen in de koelkast heb gezet en in plaats daarvan een half flesje water heb meegenomen. Dat is natuurlijk niet zo handig, gelukkig heb ik wel een heel flesje spa pis mee, dus we komen niet om van de dorst.
We lopen nog maar net het parkeerterrein af en we spotten een eekhoorn. Zo leuk, dit is nu al een leuke wandeling.
De vorige wandeling was bijna geheel over verharde wegen en bij deze is het andersom. We lopen over bospaden langs akkers en af en toe over een fietspad.
Alweer een koekoek
We zien heel veel kleine vogeltjes en we horen een koekoek. Op een gegeven moment vliegt er een duif over onze hoofden, die achternagezeten wordt door een kraai. Pas als we het gekoekoek van een andere kant horen beseffen we dat het geen duif is, maar de koekoek. Die kraai kon ook niet langer tegen dat gekoekoek aan zijn hoofd.
Wel vlonderpaden geen zand
Onze vaste lezers weten het wel, wij houden van vlonderpaden en daarom doen we deze route. Het is een nat natuurgebied en daarom zijn hier veel vlonderpaden.
Als we bij het eerste vlonderpad aankomen komt er een hardloper aanstampen en daardoor schikt een kikkertje. We zien er nog veel meer in het poeltje en natuurlijk ook andere kleine beestjes zoals de viervlek. Ook staat het er vol met veenpluis.
Wij genieten en schieten zoals gewoonlijk weer niet op.
Steenhaarplassen
Na meerdere kleine vlonderpaden komen we uit bij de Steenhaarplassen. Hier is een nog mooier en groter vlonderpad. We laten eerst alle mensen, die er langs willen passeren en dan hebben we de catwalk voor ons alleen. Ook hier zien we kikkers en libellen. Het weer werkt ook fijn mee, het water is als een spiegel en de lucht mooi blauw met witte wolkjes. We kunnen er geen genoeg van krijgen, maar we moeten nog een heel eind.
Bright Eyes
In 2017 deden we hier ook al eens een wandeling en we beginnen nu stukken te herkennen. Altijd leuk!
We komen aan bij een grasveld en zien in de verte bruine uitgerekte figuurtjes. Even denken we dat het reeën zijn, maar het zijn haasjes. Er zitten ook nog drie kievieten. We hopen dat de hazen dichterbij komen en zingen daarom “Bright eyes” van Art Garfunkel. Het haasje komt wel een stukje naar ons toe, maar als hij ons hoort lijkt het alsof hij een poging doet om zijn pootjes in zijn oren te stoppen.
Eerder kwamen we langs een plek waar een bord stond met de tekst: “Hier wordt kostbare landbouwgrond vernietigd.” De plek waar de hazen zitten is vast zo’n project. Het gras wordt afgegraven en het lijkt er op dat ze een nieuw natuurgebiedje aan het maken zijn. Wij zeggen tegen elkaar: “Hier wordt kostbare landbouwgrond vernietigd.” Nou ja als het natuur wordt heb ik er vrede mee.
Bankje zoeken
Het is weer tijd om te lunchen en gelukkig is hier geen bankjes probleem. Het eerst bankje dat we echter uitzoeken zit vol met rode mieren. Binnen no time zit Adriaan’s rugzak vol met rode mieren. Hij schreeuwt nog net niet dat ik ze er af moet slaan.
Bij het volgende bankje hebben we meer geluk en er is ook nog wat om naar te kijken. Er wordt een familie op de foto gezet door een Duitse fotografe. Adriaan mompelt dat tegenwoordig iedereen zichzelf fotograaf noemt. Ze fotografeert zonder zonnekap, die er niet voor niets opzit. Duh! Dat weet ik zelfs.
Buursermeertje
Als we het bankje verlaten komen we op een drukkere plek. Het is hier sowieso drukker dan onze vorige route. Het weer is mooier en het is een gebied van Natuurmonumenten. Bij het Buursermeertje staan ook bankjes met uitzicht op het meer, maar die zijn allemaal bezet en wij hebben al gezeten. Het is een prachtig meertje en natuurlijk gaan wij weer even los met het fototoestel.
We zien op de kaart dat we ook een rondje om het meer kunnen lopen en dan weer op de route uitkomen. Toch doen wij braaf de route die we gedownload hebben. Er zal wel een reden voor zijn. Ik denk dat route een andere weg kiest omdat je dan langs een RUST plek komt waar je koffie thee en ijs kan kopen.
Grazende koeien en een kleine rups
Er komt een klein rupsje aan een draadje van de rand van mijn hoed voor mijn gezicht naar beneden. “Kijk” zeg ik “een rups.” Adriaan vraagt gelijk of het een parochie processierups is. Die bestaat natuurlijk helemaal niet, maar ik antwoord droog: “Ik weet niet wat voor geloof deze rups heeft.”
De rest van de route is ook prachtig. Het is een mooi en open gebied, waar je ver kunt kijken. Na een tijdje komen we de koeien tegen, die dit gebied zo mooi open houden. Ze zijn erg ver weg, maar inmiddels hebben wij het te warm en hebben we geen zin om er naartoe te lopen.
We komen langs een prachtig oude boerderij: “De Bommelas” deze is rond 1850 gebouwd en op sommige dagen kun je de boerderij van binnen bekijken. Aan het einde van de wandeling komen we langs infocentrum de Wakel. Daar kun je iets eten en drinken en gebruik maken van het toilet.
Op het parkeerterrein zie ik een vrouw in de bosjes plassen en dat terwijl er zo dichtbij een toilet is, maar eerlijk gezegd had ik op de heenweg ook niet het idee dat de parkeerplaats zo dichtbij het infocentrum is.
Fotobiënnale Haaksbergen
We rijden niet meteen terug naar het huisje, maar maken nog een tussenstop in Haaksbergen. Daar is in het centrum de “Fotobiënnale Haaksbergen”. Een hele leuke fototentoonstelling, die twee jaarlijks wordt gehouden. Er hangen prachtige foto’s bij, maar ook een paar die wij niet mooi vinden. De buitenexpositie wordt in 2024 voor de vijfde keer georganiseerd van 26 mei – 3 november. De foto’s zijn te bewonderen in het Volkspark Groot Scholtenhagen.
Je kunt het beste bij de Jumbo parkeren en de voetjes op straat volgen. Bezoek voor meer info de website van de biënnale. De link staat onderaan het blog.
Jammer dat we na zo’n geweldig weekend weer naar huis moeten, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Zijn jullie van Westphilwandelt?
Een paar dagen later rijden we naar Kamera Express, om een nieuwe camera sling te kopen. Dat is een draagband voor je camera, die je schuin over je schouder kan dragen. Ik was aan een nieuwe toe, omdat mijn camera er zo vanaf stuiterde.
Ik heb een mooie draagband uitgezocht. Deze is veel steviger daar kan mijn camera niet zomaar vanaf vallen. Bij het afrekenen geeft Adriaan zijn mailadres door voor de bon. We spellen: “@westphil.nl”. “Oh” zegt de verkoper “Zijn jullie van dat wandelaccount op Instagram?” Hij blijkt guidograasphotography te zijn en heeft naar aanleiding van een tip van ons Haaldersbroek bezocht. Zo leuk om een volger te ontmoeten.
Wandelingen in de buurt
Meer over ons en informatie over de route
Op onze pagina kun je je abonneren. Dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram Facebook, of Pinterest?
Start: Stendermolenweg 9, 7481 PR Haaksbergen
Provincie: Overijssel
Afstand: 9 kilometer
Bewegwijzering: Wandelen via komoot (GPX). Deels blauwe paaltjes
Link naar ons GPX-bestand, of komoot.
Link: https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/buurserzand-steenhaarplassen/18895/
Hier vind je meer Informatie over de fotobiënnale.
