Wandelroute: Derperpad van Wandelnetwerk Noord-Holland
Start: Weg naar de Bleek 8a, 1934 PG Egmond aan Zee
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 7 km
Bewegwijzering: Rode haakjes
Entree: Duinkaartje PWN 1,80 € per persoon
Link: https://www.wandelnetwerknoordholland.nl/startpunten/route/derperpad-rode-haakjes/31711/
Tip vooraf
Op 1e kerstdag zijn we met z’n drieën op pad geweest naar het voor ons overbekende Egmond aan Zee. Dit keer liepen we het Derperpad van Wandelnetwerk Noord-Holland. Er ontbreken paaltjes bij deze wandeling en soms wijzen de haakjes de verkeerde kant op. Neem daarom vooral je smartphone mee zodat je niet verdwaald. Met de app van Wandelnetwerk Noord-Holland lukt het altijd om het pad terug te vinden.
We starten bij de Bleek en alhoewel we heel vaak in Egmond komen, dit parkeerterrein hebben we nog nooit gezien.
Het begint alweer goed, want Ilse heeft thuis in de poep gestaan. De parkeervakken bij ons thuis worden afgewisseld met kattenbakken met boompjes. Er is daarom te weinig ruimte om in en uit de auto te stappen. Wie bedenkt toch dat soort dingen?
Het eerste uitkijkpunt
Het is even zoeken waar de wandeling nu precies begint, maar je moet via de trap naar boven. Bovengekomen lopen we langs een uitkijkpunt en natuurlijk gaan we verder de trap op om te kijken en te fotograferen. Je ziet de zee, de boulevard en de lelijke hotels en tussen de lelijke hotels de prachtige vuurtoren J.C.J. van Speijk.
Wat zal Egmond aan Zee opknappen als ze dezelfde architect inhuren, die er voor heeft gezorgd dat in Zaandam alle nieuwbouw wordt uitgevoerd in “Zaanse-stijl. Zaanshout noemen ze dat. Mijn collega noemt het gekscherend Plasticbouw….. maar eerlijk is eerlijk het centrum van Zaandam is niet meer zo lelijk en grijs.
Alle tinten blauw lijkt ons wel wat voor Egmond aan Zee.
Weerpraatje
Het weer staren thuis pakt vandaag alweer niet goed uit. De app gaf een wolkje en een zonnetje aan geen regen. Toch begint het, als we nog maar 1 kilometer gelopen hebben, te spetteren. Het regent gelukkig niet hard, maar we zien wel een regenboog. Daar worden wij dan weer blij van.
Het waait vandaag heel hard, de lange haren waaien alle kanten op, maar niet die van Ilse. Zij heeft een heel lelijk staartje in haar nek gemaakt. We maken vaak foto’s met ruggen er op voor het blog. Zo’n lelijk staartje kan daarom echt niet. Als oplossing maakt Ilse een staartje aan de voorkant. Dat is natuurlijk helemaal geen gezicht. We liggen in een deuk.
Veel te snel naar mijn zin zijn we aangekomen bij het poortje, waar we het natuurgebied verlaten. Na het poortje gaan we naar rechts, er staan een paar oude boten en tractoren. Zo knap dat Adriaan van dat ouwe schroot een prachtig nautisch plaatje kan maken.
Door het dorp
We lopen langs het “Torensdoin” een hoge duin waar vroeger een vuurtoren op heeft gestaan. We lopen naar boven, want we willen alles zien wat deze route te bieden heeft.
Dit deel van de wandeling is een beetje saai, maar we lopen wel langs plekken waar we nog nooit geweest zijn. Zo komen we langs het Egmond Museum. We wisten niet eens dat het bestond, we maken wat foto’s en lopen verder.
We komen door de winkelstraat. Er zijn zelfs een paar winkels open op 1e kerstdag. We lopen langs een winkel waar teddy truien buiten hangen. Ik zeg tegen Ilse, die dol is op zachte warme kleren: “Kijk leuke trui voor jou”, waarop Adriaan zegt “dat is geen trui, dat is een vakantiewoning.”
Langs de boulevard of het strand
We vervolgen onze weg. De route gaat over de boulevard, maar je zou ook een stukje over het strand kunnen lopen. Wij kiezen voor de boulevard, omdat we bij de vuurtoren naar boven willen. We maken wat foto’s van de vuurtoren, van het “derper vraauwtje” en van het beeld van de vissers. Dit is al het derde heuveltje met trappen, je moet wat over hebben voor het kerstdiner.
Verderop gaan we zitten even naar de zee kijken en van het uitzicht genieten. Het is erg druk op het strand. Mensen zijn net kudde dieren, met z’n allen uitwaaien op 1e kerstdag.
We lopen verder. Aan het einde van de boulevard zou een knooppuntenpaaltje moeten staan, maar wij zien hem niet. We kijken even op de handige app van wandelnetwerk Noord-Holland. We moeten niet rechtdoor, maar rechtsaf en dan verderop linksaf de duinen weer in.
De duinen aan de noordkant van Egmond aan Zee
We lopen langs een steen met Ben Weg er op, dat soort dingen vinden wij grappig. Wie zal deze gekke “straatnaam” bedacht hebben?
Daarna komen we langs het voormalige koloniehuis. Ik vertel aan Ilse, dat mijn zus vroeger naar de vakantiekolonie moest van de dokter, omdat ze te mager was. Ik vertel haar ook, dat mijn vader op latere leeftijd het daar heel moeilijk mee heeft gehad. We pinken allebei een traantje weg, omdat mijn vader en haar opa er niet meer is. Ze begrijpt het niet waarom Marga daarheen moest en eigenlijk begrijpen wij het ook niet. Dat was vroeger zo, als de dokter het zei luisterde je daar naar en vroeger was mager zijn ongezond.
We volgen de rode haakjes, maar op een gegeven moment ontbreken de pijltjes en begint het ook nog te regenen. Daarom schuilen we even onder twee bomen en proberen via de app onze weg te vinden. Als we onze weg vervolgen komen we langs volkstuintjes. Eén van de tuintjes ziet er wel heel erg modderig uit. Ilse zegt: “Hier verbouwen ze modder en dat brengen ze dan naar de Ardennen”. Door de werkweek van 3 Havo in de Ardennen heeft ze iets tegen modder.
De terugweg door het dorp en de duinen
We kunnen wel blijven dwalen in de duinen, maar we moeten natuurlijk weer terug richting de parkeerplaats. Daarom lopen we het dorp weer in en komen langs een lelijke sporthal. We lopen een rondje langs een kerkje en de Prins Hendrikstichting, een nationaal verzorgingshuis voor oud-zeelieden en voor Egmonders op leeftijd.
Daarna komen we langs het Vissersmonument, dit monument staat op een heuveltje. We zijn hier wel honderd keer langsgelopen of gefietst, maar we zijn nog nooit de heuvel opgelopen. Dit is trouwens het vierde heuveltje met trappen, dat we vandaag beklimmen. Eigenlijk best mooi zo’n monument. We nemen weer wat foto’s en lopen de andere kant de heuvel weer af om een onnodige hekje heen.
Volgens de route, moeten we nu een heel stuk langs de Voorstraat, omdat wij deze weg veel te druk vinden nemen we een alternatieve route. Wij lopen tot aan knooppunt 19 en steken daar de weg over de natuur weer in. Als je daar een stukje rechtdoor loopt en bij het tweede weggetje linksaf slaat. Kom je zo bij knooppunt 40. Dan is het nog een klein stukje naar het parkeerterrein. Er staan hertjes op een omheind veldje bij het parkeerterrein. Ze zijn heel schattig en vragen er gewoon om, om gefotografeerd te worden.
Er zijn mooiere wandelingen in de buurt van Egmond aan Zee, maar het was wel een verrassend ommetje. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
