File wandelen
Vandaag rijden we naar de Veluwezoom, om daar een heidewandeling te doen over de glooiende heide. Jaren geleden liepen we deze wandeling een keer op een middag. We vonden het fantastisch, maar wel vreselijk druk. Ook waren we er een keer in de voorjaarsvakantie. We konden onze auto niet kwijt en de mensen liepen in rijtjes achter elkaar op de wandelpaden.
Vandaar dat ik een beetje sceptisch was, of we deze wandeling wel moesten doen. We hebben geen spijt gehad, het was prachtig, fotogeniek en hartstikke rustig. Het scheelt als je ’s ochtends vroeg gaat.
Hier ben ik nog nooit geweest of toch wel
We komen aan bij het parkeerterrein en er staan nog maar twee auto’s geparkeerd. Ongelofelijk, zo vroeg is het nu ook weer niet. Ik herken helemaal niets aan dit parkeerterrein en zeg tegen Adriaan dat ik er nog nooit geweest ben. Maar als we een paar stappen hebben gelopen herken ik het. Het bezoekerscentrum van natuurmonumenten, de speeltuin en de picknicktafels. Oh ja hier kwamen we vroeger vaker.
Het nadeel van zo vroeg op pad is dat het bezoekerscentrum nog niet open is. Ze gaan pas om 10 uur open en ik kan dus niet even naar het toilet.
Paddenstoelen in augustus
Adriaan heeft de route van natuurmonumenten aangepast, omdat we 5 kilometer net te kort vinden. Het begin van de route volgen we de paarse pijlen en aan het eind maken we een extra lus. We komen langs een huis, met een schattig kippenhok in de tuin. Ik wil doorlopen, want ik wil naar de heide voordat het er stikt van de mensen, maar Adriaan doet zoals gewoonlijk rustig aan en maakt overal foto’s van.
We komen langs een gigantische paddenstoel en dat met deze droogte. Het is een zwavelzwam, die zie je vaker in augustus. We horen goudhaantjes hoog in de bomen, maar we zien niks, want ik ben mijn verrekijker vergeten.
Verderop zien we nog zo’n paddenstoel. Deze zit wat hoger in de boom, dat is meer wat voor mij hoef ik niet te bukken om een foto te maken.
Eindelijk de heide
Na een kilometer wandelen komen we eindelijk uit bij de heide en gelukkig is het nog steeds rustig en kunnen we foto’s maken zonder mensen. De heide is prachtig paars ondanks dat het nog maar 6 augustus is. We klimmen, dalen en fotograferen. Het is echt prachtig hier. We komen uit bij een rondje met twee bankjes en een bijzondere trap. “Ha een rotonde” zegt Adriaan. Overal om ons heen bloeit de heide en ik blijf me verbazen dat het nog zo stil is.
We wandelen richting de Posbank, heel veel mensen noemen het de Postbank en daarom heb ik vandaag een oranje shirt aangetrokken. Wat eigenlijk niet z’n goed idee is, want ik vloek bij de heide. Dan maar wat minder voor de camera springen.
Hebben jullie ook zo’n dochter?
Toen ik vanochtend mijn tas wilde pakken en naar de druivensuiker zocht, die ik echt klaar had gelegd op tafel kon ik deze niet vinden. Wat blijkt, onze dochter Ilse dacht “Ha druivensuiker” toen ze gisteren haar tas inpakte om samen met Adriaan naar Avifauna te gaan. Dus ik pak mis en de giller is dat Adriaan helemaal geen druivensuiker heeft gehad tijdens hun vader en dochter uitje. Ik wed dat het pakje nog steeds ongeopend in haar tas zit.
We horen hard gezoem en denken dat het een drone is. Dronen in een natuurgebied van Natuurmonumenten, die durft. Hoe we ook kijken, we zien niets. Het blijken de vliegen te zijn, ze hebben het zeker erg naar hun zin zo hard zoemen ze.
Over harde geluiden gesproken, het geluid draagt hier erg ver. Van verre horen we hardlopers aankomen, pas later zien we ze achter elkaar aan lekker rennen in deze hitte. Zonder camelbag, Adriaan denkt dat ik een cameltoe bedoel, maar dat is heel wat anders.
Een salamander of een hagedis
Ik zeg altijd Salamander tegen een hagedis. Het zal mijn Groningse opvoeding wel zijn. Zo zegt mijn moeder neef tegen een mug en mug tegen een vlieg. Dus Adriaan zegt: “Kijk daar een salamander” ik zeg: “Oh ja daar, maar dat is toch een hagedis?” Adriaan komt niet meer bij, zegt hij het een keer op z’n Laura’s ga ik hem verbeteren.
Parkeren bij de Posbank
We komen uit bij de Posbank, daar wordt het al wat drukker. Op het terras van Paviloen de Posbank zitten al wat mensen en er janken ook alweer een paar kinderen. Ook het parkeerterrein is hier drukker. Ik heb het idee dat het parkeerterrein veel groter is geworden en dat er van alles is veranderd. Zo lang zijn we hier al niet meer geweest. Er zijn ook een paar dingen hetzelfde gebleven, zoals de mooie ANWB wegwijzer.
We lopen naar het uitkijkpunt en lopen langs een beeld van Bea op een fiets. Op en top Nederlands een (voormalige) koningin op de fiets. Bij het uitkijkpunt zien we veel mensen, die van het uitzicht genieten en weer verder rijden. Zo kan het ook veel efficiënter dan wandelen.
We worden opgejaagd
We vervolgen de route. Er lopen inmiddels mensen achter ons, die steeds dichterbij komen. We willen niet achter een groep luid pratende mensen lopen, dus proberen we op te schieten op onze manier dan hè, want iedere keer als het pad een kronkeltje maakt, of als we bovenop een heuvel staan maken we foto’s. We zijn blij als de paarse pijl rechtsaf aangeeft en wij rechtdoor moeten. Alleen blijven de mensen ons volgen. Er zit niets anders op om even uit te rusten op een bankje en de mensen voor te laten gaan. Ook niet verkeerd, want het uitzicht is zo mooi.
Wel zien we in de verte al een heuvel met bruine uitgedroogde heide. Echt zonde, de heide heeft veel zon nodig, maar zeker ook water.
We komen uit bij “Koepel de Kaap” en mogen daar langs een lange trap weer naar beneden.
Nog meer heide
Na een klein stukje door een bos komen we weer uit bij de heide. We genieten van de prachtige paden, de zoemende hommels en af en toe spotten we een tapuit. Ook horen we een groene specht en zien we een boomklever, koolmeesjes en pimpelmeesjes.
Iedere keer als we een bij zien roepen we verheugd: “Hé kijk een heidebij.”
Als we bijna terug zijn bij de auto, doen wij nog een leuk stukje door het bos. Daar komen we langs een heel mooi bruggetje en omdat er nergens bankjes te bekennen zijn nemen we naast de brug plaats op een trappetje. Waar we onze broodjes opeten. Sinds de restaurants dicht zijn geweest blijven we dat doen. Het scheelt zoveel tijd, die we liever wandelend en fotograferend besteden.
Water en een tuin
Adriaan heeft de route zo getekend, dat we ook langs water lopen. Alleen zien we bijna geen water, want het vennetje is bedekt met kroos. Als we dichterbij komen schieten de kikkers voor onze voeten het water in. We hadden ze niet gezien tussen al dat groen. Als we het water goed bestuderen zien we overal kikkers zitten. Zo leuk!
We vervolgen onze weg en merken dat we dichtbij het eindpunt zijn. Het is nu echt al een stuk drukker. We lopen langs restaurant De Ruif & De Deel waar we hadden kunnen lunchen als we niet al gegeten hadden en als we niet naar een feestje moesten vanmiddag.
Naast het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten ligt een educatieve IVN-heemtuin. We hebben nog wat tijd over dus lopen we een rondje door de leuke tuin. Daarna is het toch echt tijd om terug te lopen naar de auto.
Het parkeerterrein is helemaal vol. Er is zelfs een auto, die blijft wachten tot wij onze schoenen hebben gewisseld en wegrijden. Blij met onze parkeerplek.
Voordat je het weet is de heide weer uitgebloeid, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?
Start: Heuvenseweg 5a, 6991 JE Rheden
Provincie: Gelderland
Afstand: 7,6 kilometer
Bewegwijzering: Paarse pijlen (5 km), of via knooppunten (7,7 km) zie onderin bij meer info.
Link naar het GPX-bestand of komoot
Als je geen GPX-wandelaar bent kun je toch onze route lopen via het wandelnetwerk Veluwe Starten bij knooppunt 31, 20,12, 35, 16, 04, 86, 75, 70, 01, 54, 93, 27, 14, 06, 10, 38, 37, 02, 33, 57 en weer terug bij 31.
De Posbank is vanaf juli 2024 in de maanden juli en augustus minder toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. Hier lees je er alles over.
Nog meer routes
De onderstaande routes zijn 19 en 23 minuten rijden vanaf Rheden: Het mooie Planken Wambuis en een wandeling in het Deelerwoud.
Hoi Ineke, wat leuk om te lezen. Ja het was zeker de moeite waard en wij vinden het leuk dat je ons volgt. Daar doen we het voor!
Groetjes Laura
Wat een prachtige wandeling hebben jullie weer gemaakt en dan de foto’s erbij zo prachtig bewerkt.
Echt geweldig om je site te volgen.
Dankjewel Jan, dat is natuurlijk helemaal de bedoeling.
groetjes Laura
Mooi beschreven, je hebt gelijk zin om te gaan wandelen.