Het verkeerde weekend

Wij zijn dol op Zeeland, toch waren we er al een tijdje niet geweest. Dat komt door de eekhoorns in Twente, die winnen het altijd als we een huisje boeken. Maar afgelopen vakantie mocht ik van mezelf niet naar Overijssel en daarom gingen we een weekje naar België en een weekje naar Zeeland.

Het is zo fijn in Burg Haamstede, waar we de weg weten, de winkels dichtbij zijn en waar ze de mooiste vuurtoren van Nederland hebben.

We hadden alleen het verkeerde weekend gekozen. Ten eerste regende het bijna het hele weekend en was er een Kustmarathon, waardoor “ons” dorp druk was en voor een deel afgesloten. Toch hebben we genoten, want we hadden een fijn huisje, hebben leuke uitstapjes gemaakt en heerlijk gegeten.

Er is altijd een goede reden voor een bezoek aan Goedereede

Als je op Schouwen-Duiveland zit kun je veel kanten op. Wij zijn daarom ook vaak te vinden op het Zuid-Hollandse Goeree-Overflakkee. Dit keer brachten we een bezoek aan Goedereede.

Wat een gezellig leuk en fotogeniek stadje. We hebben daar een rondje gelopen en natuurlijk foto’s gemaakt. We zagen ook restaurantjes in de haven, maar wij hadden al andere plannen voor het diner.

Na een uurtje waren we uitgekeken, daarom reden we nog even door naar Vogelobservatorium ’t Tij.

Gedonder in de Scheelhoek

Niet omdat we er nog nooit geweest zijn, of om vogels te kijken, maar gewoon omdat het er zo mooi is. Bovendien was Ilse de vorige keer in de auto gebleven en nu gaat ze mee.

Vanaf de parkeerplaats is het ongeveer een kwartiertje lopen naar ‘t Tij. Ilse en ik zijn Adriaan, na 5 minuten al kwijt. Dus hij kan niet meelachen als wij rare gezichten trekken in de Scheelhoek. Ilse vindt het vooral heel grappig dat ik heel leuk met mijn ogen kan rollen, maar scheel kijken kan ik niet.

In het vogelobservatorium maken we heel veel foto’s en we kijken de andere mensen weg. Al is dat niet zo aardig van ons. Vervolgens heb ik op de terugweg weer een afspraakje met Ilse in de Scheelhoek en mist Adriaan weer alle lol.

Natuurlijk eten we die avond heerlijk in ’t Vingerling.

Damhertroute

De route is langer dan je denkt

Gelukkig hadden we ook af en toe mooi weer dus reden we naar Oranjezon om daar damherten te spotten. De route is 6,5 kilometer, maar met het lopen van de parkeerplaats naar het beginpunt wordt het 8 kilometer.

We zien als we aankomen al gelijk twee damherten staan en mensen die ze aan het fotograferen zijn. Wij gaan er vanuit dat we er straks nog veel meer te zien krijgen, want de route heet toch niet voor niets “damhertroute”, of zal het er maar één zijn?

Als we bij de ingang aankomen blijkt de automaat waar je een kaartje kunt kopen defect te zijn. Dat wordt weer een wandeling waarbij ik een beetje zenuwachtig zonder kaartje rondloop. We maken een foto van de defecte automaat, dan hebben we tenminste bewijs.

Ja, je komt damherten tegen op de damhertroute

We volgen de bordjes met een hertenkop. De route is goed aangegeven. Ik zeg net tegen Ilse en Adriaan: “Dit is vast weer zo’n wandeling waar we alleen maar poep tegen komen”. Maar nee een stukje verderop zien we de hertjes staan. Ze zijn wel wat schuwer als die van de Amsterdamse Waterleidingduinen, want ze sprinten weg als ze ons in de gaten krijgen.

Wanneer mogen we lunchen?

We komen heel veel bankjes tegen en bij ieder bankje zegt Adriaan: “Hé daar kan ik mijn broodjes opeten.” maar het is nog te vroeg. Dus bij de volgende bankjes vraagt hij: “Hoe laat is het, kan ik al mijn broodjes opeten? ” Soms is het net een klein kind.

Ik heb vanochtend brood gekocht bij de bakkerij waar ik eigenlijk niet heen wil omdat de andere bakker dicht was en nu hebben we grof volkoren en fijn volkoren. Ik vind het best te eten, maar Adriaan en Ilse vinden het niet lekker. “Het is net paprika” zegt hij , “ik moet er de hele tijd van boeren”. Eerst zeuren over wanneer hij eindelijk zijn brood mag opeten en vervolgens klagen over het “boerenbrood”.

Konik paarden

Het is een prachtige route door een duinlandschap, met veel water. We zien niet veel herten meer, maar wel een aantal konik paarden. Als we bijna aan het eind van de route zijn komen we langs een plas, waar veel konik paarden staan. Wat een prachtige plek, het water de lucht en de paarden net een schilderij.

Als we weer teruglopen naar de auto zien we op een veldje weer damherten staan. Het is jammer dat we daar niet mochten komen, maar we hebben toch genoten van deze wandeling.

Zeepeduinen en Slot Haamstede

Openmonumentendag valt laat dit jaar

De volgende dag doen we een korte wandeling. Het regent weer de hele ochtend, maar in de middag klaart het op. Heerlijk een wandeling in de buurt in ’t Zeepe.

De wandeling begint bij Slot Haamstede. Tot onze verrassing staan de hekken open. Dat hebben we nog nooit meegemaakt. De hekken blijken open te staan, omdat er geklust wordt aan het kasteel, er staat een steiger voor. We maken stiekem wat foto’s, want zo’n kans krijg je niet vaak. De poort is alleen open bij speciale gelegenheden.

Gelukkig hebben we navigatie op de telefoon

De route is echt slecht aangegeven we kunnen nergens een pijltje vinden. Met behulp van de app. van Natuurmonumenten komen we er wel uit. Als je eenmaal in de natuur loopt kun je gewoon de rode palen volgen, maar voordat je er bent moet je het navigeren aan een app overlaten.

We lopen langs weggetjes en fietspaden, inmiddels zullen de bomen meer hun herfstkleuren laten zien, maar een maand geleden was het er nog heel erg groen en geen paddenstoel te bekennen.

We komen uit bij een lange steile trap waar we omhoog moeten. Boven aangekomen zien we een hele grote bunker en een uitzichtpunt. Het is heerlijk weer geworden en vanaf het uitzichtpunt kun je heel ver kijken. We zien de vuurtoren “West Schouwen” in de verte en we hebben een mooi uitzicht op ’t Zeepe.

Tip van Westphilwandelt

Vanaf het uitkijkpunt moet je gewoon rechtdoor lopen. Steek de zandvlakte over totdat je bij een hekje uitkomt, daarna wijst het voor zich en kun je de paaltjes met rood geverfde koppen volgen.

Ook hier heb je kans om damherten te zien, maar we twijfelen of dat vandaag gaat gebeuren. Het is best druk en er is een man die staat te vergaderen in de duinen. Hij praat hard in zijn telefoon terwijl hij driftig met zijn armen zwaait. We zijn blij als we voorbij hem zijn.

Volgende keer telelens mee

Gelukkig wordt het een stuk rustiger als we verder lopen. We zien van alles van hertjes tot en met tapuiten, maar Adriaan heeft zijn telelens in het huisje laten liggen. We zijn naar het startpunt gegaan op de fiets en dan kun je niet alles meenemen.

Je kunt deze route ook verlengen door de witte route erbij aan te knopen. Wij doen dat niet, want we willen voordat het weer gaat regenen bij het huisje zijn.

Een heel bijzondere vogel

Het is prachtig in ’t Zeepe, al lopen sommige stukken wel wat zwaar door het mulle zand.

We lopen langs een vogelkijkhut, waar natuurlijk weer niks te zien is. Op een paar aalscholvers na. Heel gewoon in Nederland, maar in Bretagne heel bijzonder. We deden een keer een boottrip naar Les Sept-Iles waar we Jan van Genten, papegaaiduikers, aalscholvers en zeehonden hebben gespot. Het leek wel of onze gids het enthousiasts was over de aalscholvers, maar we kunnen het natuurlijk verkeerd begrepen hebben.

Waar is het paaltje nou?

We komen langs kleine vennetjes, waar Adriaan  natuurlijk foto’s van moet nemen. Verderop zien we één man zitten en de andere is aan het ijsberen. Toch niet weer die vent, die aan het vergaderen is. “Nee” zegt Adriaan “Dit zijn anderen, die ene zoekt naar de paaltjes en de andere zit er op.”

Na de heerlijke wandeling door ’t Zeepe komen we weer terug in Burg Haamstede en lopen we langs de pannenkoekenmolen. Het is een prachtige witte molen, de hortensia’s bloeien nog en er ligt een grote regenplas voor. Er hangt ook iets raars aan de schutting. Is het kunst?

We fotograferen de molen aan alle kanten en overwegen een pannenkoek te gaan eten met ijs, aardbeien en mascarpone, maar vinden dat te zielig voor Ilse die niet mee is.

We lopen terug naar het beginpunt langs nog een paar mooie pandjes. Bij het bloemenwinkeltje koop ik beeldige drinkbakjes voor de vogeltjes thuis en Adriaan zet nog een laatste keer het kasteel op de foto.

Vuurtorens spotten

De volgende dag stormt en regent het alweer, daarom doen we een rondje met de auto langs een aantal vuurtorens. Vooral het “Noorderhoofd” staat op een prachtige plek als het stormt.

Er wordt ook nog gewandeld want het parkeerterrein van Dishoek is een heel stuk verderop. Hier komen we nog een keer terug, want we zien wel allemaal wandelmogelijkheden.

Nog een vuurtoren

Op onze laatste dag geen we wandelen in de verdronken zwarte polder. Eerst rijden we naar Breskens waar we de vuurtoren “Nieuwe Sluis” nog even op de foto zetten. Er staat een picknickbank voor de toren en natuurlijk zitten er mensen op, die het beeld niet versterken. Soms is het leuk mensen op de foto, maar deze zijn niet erg fotogeniek. Wie zet er ook een picknickbank voor zo’n mooie vuurtoren, dat is vragen om problemen.

Daarna rijden we naar Loods Tien waar we lunchen. Het is een gezellige strandtent en het broodje smaakt heerlijk. Gelukkig hoeven we er niet van te boeren. We hadden ook daar de auto kunnen neerzetten en dan via het strand naar de vuurtoren kunnen lopen. Dan weten we dat voor de volgende keer, want een volgende keer komt er zeker.

Verdronken zwarte polder

De verdronken zwarte polder is fantastisch mooi, dat zie je al als je vanaf het parkeerterrein komt aanlopen. Het is echter geen duidelijke wandeling om over te bloggen en eigenlijk is alleen het beginstuk echt heel bijzonder. Een soort slufter met een mooi vlonderpad.

Verderop lopen we langs hoge bramenstruiken en dan zie je niet zoveel. Adriaan vraagt aan Ilse of ze bramen wil en ik reageer zoals altijd: “Nee dat is vies daar heeft vast een hond op gepiest.” Tot grote hilariteit van Ilse, die beeld heeft en mij uitlacht omdat geen enkele hond zo hoog kan piesen. Toch hoeft ze geen bramen.

Er komt geen eind aan de pijlen, die we volgen. Ik grap dat als we doorlopen, dat we dan weer in Breskens uitkomen. Gelukkig voor ons weet de Komoot mevrouw wel de weg en stuurt zij ons terug, over een mul paardenpad. Totdat we weer bij het vlonderpad zijn.

We willen langs het strand teruglopen naar het parkeerterrein, maar het is opeens vloed en nu is het echt een verdronken polder, daarom kiezen we voor dezelfde weg terug.

We parkeerden trouwens bij de Radar Toren “Zwarte Polder” in Cadzand.

’s Avonds gaan we nogmaals uiteten bij Grand café de Werf in Zierikzee, waar een geweldig groot gratis parkeerterrein in de buurt is. De volgende dag rijden we weer naar huis.

Nu is de vakantie echt voorbij, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Meer over ons en informatie over de routes

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Damhertroute

Start: Koningin Emmaweg 22, Vrouwenpolder

Afstand: 6,5 – 8 kilometer

Bewegwijzering: groen bordje met een hert er op.

Link naar het GPX-bestand, of Komoot

Website: https://www.hetzeeuwselandschap.nl/routes/damhertroute

Parkeren kost 2,40 € per uur (Van 1 april t/m 31 oktober). Entree voor het gebied 1 €

Honden niet toegestaan.

Zeepeduinen en Slot Haamstede

Start: Ring 2, 4328 AE Burgh-Haamstede

Afstand: 5,5 kilometer

Bewegwijzering: rode pijlen.

Link naar het GPX-bestand, of Komoot

Website: https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebieden/slot-haamstede/route/rode-wandelroute-zeepeduinen-en-slot-haamstede

Honden zijn toegestaan mits aangelijnd

Nog meer wandelingen waar wij herten of reeën hebben gespot

Het Weerterbos in Limburg, Amsterdamse Waterleidingduinen en in de buurt van Leyduin in Noord-Holland, Het Deelerwoud en Planken Wambuis in Gelderland.

Wandeling in de buurt

Voor drie leuke wandelingen in de buurt van Burgh-Haamstede kun je hier klikken. De Koploper op Goeree Overflakkee is een route van Natuurmonumenten op Goeree Overflakkee. Wij begonnen met deel 2 een rondje van 7,44 km. Deze route is 24 minuten rijden vanaf Burgh-Haamstede: Door de duinen van Goeree

Adressen

Landal Villapark Livingstone, Daleboutsweg 3, 4328 PN Burgh-Haamstede Niet het mooiste park, maar wel het fijnste. Lekker de auto bij de bungalow.

Grand café de Werf, Vissersdijk 2a, 4301 ND Zierikzee. Heerlijke lunch en zalig diner.

Brasserie ’t Vingerling, Vingerling 23, 3241 EB Middelharnis. Ik deelde dit adres al eerder. Altijd fantastisch om daar te dineren.

Loods Tien, Nieuwesluisweg 50, 4511 RE Breskens. Fijne strandtent waar je gewoon betaalbaar en lekker kunt lunchen.