Geen tijd voor de sunshower

We hebben zonder het te weten een huisje geboekt met een sauna en een sunshower bij Landal de Vers in Overloon. Er waren zeker geen andere huisjes meer, want daar hebben we natuurlijk helemaal geen tijd voor en ik hou helemaal niet van de sauna.

Ook vandaag komen we er niet aan toe, want de Groote Peel staat op het programma. In 2015 deden we daar een geweldige wandeling van 10 kilometer. We kwamen toen allemaal Shetlandpony’s tegen, die ondanks dat we afstand probeerde te bewaren gewoon naar je toe kwamen en zich lieten aaien.

TomTom doet raar

Als we in de auto stappen en het adres invoeren in TomTom geeft hij aan dat hij de route niet kan plannen. Zoiets raars hebben we nog nooit meegemaakt. Dus rijden we eerst naar Ospel om daar de borden te volgen naar de Groote Peel. Er zijn werkzaamheden aan de Moostdijk, maar natuurlijk kun je er wel via een omleiding komen. Maar niet met de navigatie, want ook Googlemaps weet de weg niet.

Paaltjesroute

We hadden vooraf even moeten kijken welke route we in 2015 hebben gedaan, want de pony’s kom je niet tegen als je één van de paaltjesroutes loopt. Deze routes zijn wel het hele jaar toegankelijk en niet gesloten in het broedseizoen en tijdens de vogeltrek. De rest van het gebied is dan niet of deels toegankelijk. We komen nog wel een keer terug om een langere route te wandelen door dit mooie gebied. Adriaan had wel een theorie over de pony’s. Volgens hem waren ze zo klein dat je ze in je rugzak kan stoppen en dat hebben heel veel mensen gedaan en daarom komen wij ze niet tegen.

We beginnen bij bezoekerscentrum waar we even naar het toilet gaan. Je kunt er ook van alles kopen en iets eten of iets drinken.

Het is heerlijk rustig op de paden, dat was de vorige keer wel anders, want toen was het Pasen en iedereen moest de chocolade eieren er af wandelen. Al snel komen we uit bij de Meerbaansblaak. Het water is als een spiegel en er steken stukken hout van eeuwenoude bomen boven het water uit. Een prachtig gezicht! We zien wat eenden en verderop een paar lepelaars.

We lopen langs een vlonder waar we het geheel nog beter kunnen bekijken en fotograferen. Ook zien we een vervallen hut. Er staat een bordje bij dat er een vleermuizenverblijf wordt gebouwd. Ik denk dat het bordje erg oud is, zou toch handig zijn als er een jaartal op zou staan.

Staatsbosbeheer moet beter snoeien

We vervolgen onze weg en komen langs een Vogel observatiepost. We hopen dat we daar de lepelaars van dichtbij kunnen bekijken, maar als we naar rechts kijken zien we alleen maar bosjes. Het zou toch fijn zijn dat je vanuit de vogelkijkhut meer zou kunnen zien van de Meerbaansblaak. Even met de snoeischaar aan de slag en het uitzicht is veel mooier.

We lopen verder en komen langs het Landart van Dirk Verberne. Wij klimmen op het vlonderplateau dat er staat. Dit plateau geeft de oorspronkelijke hoogte van het veen weer.

Verderop staat er ook nog een veenhuisje, waar vroeger de turfstekers in sliepen.

De uitkijktoren en een knuppelpad

We lopen van de ene bezienswaardigheid naar de andere. Naast de prachtige natuur, die er wel een beetje droog uitziet voor een veengebied, is er van alles te zien. We komen langs veel punten waar het waterpeil gemeten wordt en overal staat het ontzettend laag. Hopelijk is het wat gestegen door de regen van de laatste dagen.

We komen langs de rolstoelvriendelijke uitkijktoren. Er wordt gewerkt aan het pad dat toch nog een beetje te steil blijkt te zijn voor de rolstoel. Adriaan vraagt zich af waar dat voor nodig is, want je kunt toch niet met een rolstoel de trap op. Dat klopt natuurlijk alleen het eerste platform is met de rolstoel te bereiken. Wij lopen naar boven om de Groote Peel van boven te bekijken. Vanaf daar hebben we ook een mooi uitzicht op het knuppelpad.

Als we uitgekeken en uit gefotografeerd zijn vervolgen we onze wandeling. Er staat een schuilhut met een bankje, geen idee hoe die gebouwtjes heten. Wij noemen het altijd een bushalte. Vandaag is het niet nodig om te schuilen, dus lopen we verder het knuppelpad op. Ook valt hier de droogte op naast het pad.

Schotse Hooglanders

Heb je ons blog over de Stippelberg gelezen? Daar kwamen we ook langs heel wat koeienvlaaien, maar nergens was er een rund te bekennen. Ook dit keer is dat het geval. We komen wel langs hekken en veeroosters, maar nergens zo’n harig beest.

Wel zien we een libelle op zo’n hek zitten, dan maar een foto van een libelle. Als we echter doorlopen komen we langs een bordje: “Dood doet leven 100 meter”. Dat klinkt niet echt gezellig, maar toch nemen we een kijkje. Als we nog maar een paar stappen gelopen hebben richting het vogelkijkpunt durven we niet verder. De Schotse hooglanders staan hier met z’n allen tussen de bomen en afstand houden gaat niet lukken, Dan maar geen vogels kijken.

In ons Landal huisje hebben we toch onze eigen vogelkijkhut met regelmatig een specht op tafel.

Knuppelbrug weg

We komen uit bij een landelijk gebied en ook daar zien we Schotse Hooglanders staan, als je er één gezien hebt volgen er meer. We lopen langs een fietspad en een wat bredere weg. Dit stuk van de wandeling vinden we wat saai, maar gelukkig mogen we het wandelgebied weer in.

We komen uit bij een kade dat eerst een knuppelbrug was. De rode route van Staatsbosbeheer heet “Wandelroute Knuppelbrug” en nu is de hele brug vervangen door een saaie kade. Natuurlijk is deze oplossing beter te onderhouden en goedkoper, zoals op de bordjes staat, maar wij vinden de kade lelijk. Wij hebben liever een “Knuffelpad”

We vervolgen onze route, maar als we links van ons een knuppelpad zien pakken we de rode route op. Toch nog eentje gevonden.

Het kabouterpad

We doen toch maar niet de hele rode route, want dan moeten we nog een rondje. Als we een pijltje zien, die naar het Buitencentrum leidt lopen we rechtdoor via het kabouterpad. Er staan overal houtsnijwerken van dieren en natuurlijk kabouters en paddenstoelen. Zo zonder schreeuwende kinderen is het hartstikke leuk.

Belfort de Vossenberg

Al snel zijn we weer terug bij het bezoekerscentrum. Vanuit daar rijden we naar de uitkijktoren: “Belfort de Vossenberg”. Bij de uitkijktoren is niet echt een parkeerterrein, maar je kunt de auto gewoon naast de weg parkeren. Dat is ook de bedoeling voor de fietsers. Er is een fietsenstalling bij het hek en er staat een bordje verboden te fietsen, maar iedereen fietst gewoon naar de toren en parkeert de fiets tegen de toren aan. Weg mooie foto!

Als eerste beklimmen we de toren. Per verdieping is er een thema met informatieborden over: turfwinning, natuur, oorlog en kunst. Heel interessant natuurlijk, maar wij vinden de toren zelf het mooist en het uitzicht is fenomenaal. Je kunt hier ook een korte wandeling doen, maar wij hebben al gewandeld en willen terug naar ons huisje.

Beneden gekomen maken we wat foto’s van de kazematten en wachten we tot de fietsers weggaan. Als één van de vrouwen ook nog uitgebreid gaat staan bellen, vraag ik toch maar of ze even hun fiets weg kunnen halen zodat wij een foto kunnen maken.

Helaas zijn we geen Shetlandpony’s tegengekomen, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.

Kasteeltuinen Arcen

De volgende dag wandelen we niet, anders krijg ik blogstress en iets anders doen dan wandelen is ook wel eens leuk. Dus bezoeken we de kasteeltuinen van Arcen. We hebben genoten van de mooie tuinen en willen zeker een keer terug in een ander seizoen.

Wij hebben ons vermaakt bij de watervalletjes bij de midgetgolfbaan, in de dahliatuin, de Italiaanse tuin en noem maar op. Adriaan wil gelijk volgend jaar naar Elfia in Arcen. Hij heeft zoveel mooie plekjes gespot.

Ook zagen we wandelschoenen waar vogelhuisje van gemaakt zijn, dus als onze schoenen versleten zijn hebben we eindelijk iets om weg te geven aan onze volgers.

Meer over ons en informatie over de wandeling

Start: Buitencentrum De Pelen, Moostdijk 15, 6035 RB Ospel

Provincie: Limburg

Afstand: 6,56 kilometer

Bewegwijzering: Blauwe paaltjes en aan het einde rode paaltjes en kabouterpad

Link naar de GPX, of komoot bestand.

Link: https://www.staatsbosbeheer.nl/uit-in-de-natuur/boswachterspad-mussenbaan

Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Threads, of Pinterest?

Wandelingen in de buurt

We liepen al eerder een leuke wandeling in Limburg in het Weerterbos. Dit is 20 minuten rijden vanaf de Groote Peel. De wandeling door het natuurgebied de Stippelberg is 30 minuten rijden.

Inmiddels heb ik een tip gekregen voor een wandeling waar je wel de Shetlandpony’s tegenkomt.