Door de bossen bij Doorn en langs landgoed Beukenrode. Is een blog over een boswandeling met extra’s. Zo komen we langs een historische moestuin en maken we een omweggetje bij landgoed Beukenrode om ook de voorkant van het jachthuis op de foto te zetten. Het is een wandeling van 8 kilometer, maar wij maakten er 9 kilometer van.
Een leeg parkeerterrein
Vandaag is er vanaf 12 uur mooi weer voorspeld, dus gaan we er eindelijk weer een keer op uit. Niet dat we hebben stil gezeten, maar de wandelingen die we de afgelopen tijd gedaan hebben waren niet om over naar huis te schrijven.
Gelukkig is dit weer een echte Westphilwandelt route en kan ik eindelijk weer een blog maken. Adriaan wil zoals altijd vroeg beginnen, want anders kunnen we de auto niet kwijt. Ik wil niet te vroeg want dan zijn we alweer thuis als de zon begint te schijnen. Doordat ik goed kan treuzelen en Doorn voor ons bijna een uur rijden is komen we pas om 10.30 uur aan op het parkeerterrein. Dat tot onze verrassing nog bijna leeg is, ruimte genoeg om te parkeren. In mezelf moet ik een beetje lachen om Adriaan met zijn parkeerstress.
Van alles om te fotograferen
We lopen langs het Nederlandse Veteranen Instituut (NVI) en slaan daar linksaf een fietspad op. Adriaan ziet al gelijk van alles om te fotograferen. Een rond bankje om een boom, het gebouw van het NVI en de lampjes langs het fietspad. Ik zeg tegen Adriaan: “Ga jij maar foto’s maken ik wacht op het mooie weer.”
Ondertussen lees ik wat er op een bord staat, want we blijken op een bijzondere plek te staan. Ruim 7000 jaar geleden hebben een groep jagers hier hun tijdelijke kamp opgeslagen. Daar zie je nu niets meer van, maar het is wel leuk om te weten.
Als Adriaan eindelijk klaar is met fotograferen wandelen we verder. Gelukkig mogen we al gauw het fietspad verlaten om over onverharde bospaden onze weg te vervolgen.
Den Treek Henschoten
We komen uit bij een pad met een hek. Er staat Den Treek Henschoten op. “Ha” zegt Adriaan “Den Treek Henschotermeer”. Ik google even of we het Henschotermeer kunnen toevoegen aan deze wandeling, maar dat is een te grote omweg.
Als je haast hebt kun je bij dit pad gewoon rechtdoor lopen, maar wij wandelen verderop het bos weer in. Om na een hele lange omzwerving aan de andere kant uit te komen waar precies zo’n hek staat.
We komen ook steeds op de Broekweg uit. Dit is een prachtige brede weg met opgestapelde boomstammen langs de kant. Iedere keer als we het bos uitkomen en de weg herkennen zeggen we tegen elkaar: “We hadden ook rechtdoor kunnen lopen.” Maar dat willen we natuurlijk niet. Als maar rechtdoor is niks aan.
Op deze weg komt een vrouw op een paard ons tegemoet. Natuurlijk maakt Adriaan foto’s.
Als we verder lopen zegt Adriaan: “We moeten toch een visitekaartje maken, want dan hadden we de vrouw op het paard een visitekaartje kunnen geven.“ Waarop ik zeg: “Wat heeft die vrouw daaraan? Mensen, die paardrijden zijn geen wandelaars maar paardenlaars.” Waarop Adriaan zegt: “Ik hoop dat ze twee paardenlaarzen heeft ander krijgt ze koude voeten.”
Goudhaantjes
Het is druk met vogeltjes in het bos en we horen het hoge piepen van goudhaantjes. Het leuke is dat ze, waarschijnlijk vanwege de wind, niet zoals anders bovenin de bomen zitten. Ze scharrelen vandaag juist vaak in de lage struiken rond. Ik geniet met mijn verrekijker en Adriaan probeert ze te fotograferen. Dat is echt niet makkelijk, want ze zitten niet stil en ze verstoppen zich achter takken en bladeren. We genieten volop, want ze zijn zo leuk.
Als we verder lopen roept juffrouw Komoot: “Je loopt de verkeerde kant op.” Door de vogeltjes hebben we een afslag gemist dus lopen we een stukje terug.
We komen een vrouw tegen met een hele rare broek aan. Adriaan zegt: “Dat is een paardrijbroek het zadel zit er al op.” Het is natuurlijk een vreselijke opmerking en gelukkig hoort de mevrouw het niet, maar ik moet er heel erg hard om lachen.
Daar is de zon
Inmiddels is het 12 uur geweest en nog zien we geen zon. De voorspellingen laten ons weer in de steek, of het weer kan geen klok kijken. Tien minuten later kijken we naar boven en zien een paar stukjes blauw aan de hemel verschijnen.
We wandelen langs een pad met een verboden toegang bord. Er wonen blijkbaar mensen in, of aan de rand van het bos. Als ik het weggetje inkijk, zie ik een grote buizerd zitten vlakbij het huis. Die heeft het verboden toegang bord niet gelezen. Voordat we een foto kunnen maken vliegt hij alweer weg.
Verderop komen we langs nog meer plekken waar mensen wonen. Wij vinden dat stuk het minst mooi van deze wandeling. Dat komt vooral door de hekken, die om de percelen heen staan. Op veel van de hekken staat een bordje met “verisure” erop en daar maak ik een liedje van en Adriaan zingt gezellig mee. Wat zijn we toch rare mensen. We zingen Wild thing, maar in plaats van “But I wanna know for sure” zingen wij: “But I wanna know verisure”
Historische moestuin Bartimeus
Gelukkig is het maar een klein stukje langs de hekken en komen we niemand tegen, want ons wil je echt niet horen zingen. Na een stuk wandelen komen we uit bij de historische moestuin Bartimeus.
Volgens de wandeling moeten we door de poort naar binnen, de moestuin en de rozentuin bekijken en er aan de andere kant er weer uitlopen. Maar de poort zit dicht, dus lopen we een prachtige lange laan in en ontdekken we dat we verderop rechts af kunnen slaan.
Met een omweggetje komen we aan de andere kant van de tuin uit. Daar staat wel een poort open, dus nemen we even een kijkje. Natuurlijk bloeien er geen bloemen meer en is er ook niet zo heel veel groente meer te plukken, maar de boerenkool staat er nog mooi bij.
Bij de Theetuin Bartimeus kun je iets kleins eten of drinken. In de winter zijn ze open op woensdag van 12.00 tot 16.00 uur en op zondag van 14.00 tot 16.00. We gaan een keer terug in de lente.
Landgoed Beukenrode
We wandelen weer verder na ons bezoekje aan de moestuin en komen langs mooie bospaden. Ook hier zien we veel vogels in het bos, waaronder grote bonte spechten. “Die heb ik al” zegt Adriaan. Hij heeft weer in zo’n fotohut gezeten en een heel kaartje volgeschoten met vogels in de sneeuw. Daar heb ik natuurlijk niks aan voor dit blog, want vandaag sneeuwt het niet. Verderop komen we nog wel een schattig roodborstje tegen waar hij gelukkig wel een foto van wil maken.
We komen uit bij het jachthuis van landgoed Beukenrode. Volgens de wandeling moeten we linksaf, maar ik heb het landgoed gegoogeld en weet dat er achter het huis een vijver is met een hertenkamp. Dus lopen we naar rechts en zijn gelijk al enthousiast over een kerkje, of is het een follie? Het is in ieder geval een leuk fotogeniek gebouwtje. Voor de foto moet je komende week op Instagram kijken.
Voor het jachthuis staan damherten, maar niet zoals op de foto, die we gevonden hadden op google. Deze herten hebben honger, er wordt naar ons geburld en ze komen naar ons toe in plaats van dat ze leuk gegroepeerd voor het jachthuis gaan staan. Tel daar de felle zon met gigantische schaduwen bij op. Daardoor is het onmogelijk om de foto te maken, die ik in mijn hoofd heb. Maar ik klaag niet want de zon schijnt eindelijk.
Na een tijdje wandelen we weer terug naar de kruising waar we eigenlijk linksaf moesten slaan. We komen langs de voorkant van het huis, waar een schommel hangt onder een boom. Natuurlijk moet ik de schommel even uitproberen, maar ik keur hem af. Hij is te hoog, want ik kan niet bij de grond als ik erop zit en hij maakt een eng geluid onder het schommelen. Wat dat betreft kun je beter naar landgoed Duin en Kruidberg gaan.
Rododendronlanen en een spiegelende vijver
In het bos hebben we toch nog een mooi doorkijkje naar het landhuis, maar wij vinden het omweggetje evengoed een aanrader. Je herkent meteen dat je op een landgoed bent, want het stikt er van de rododendrons. Nog een reden om een keertje terug te komen in de lente.
Weer horen we het hoge gepiep van goudhaantjes en ook hier zitten de vogeltjes laag bij de grond. Zo leuk en zo schattig, maar het echte goudhaantjes hoogtepunt moet nog komen.
Verderop lopen we langs een vijver. Ik wil eerst teruglopen naar het beginpunt, want dat lijkt me een leuke plek voor een foto. Volgens Adriaan doen we een heel rondje om de vijver en komen we daar straks weer uit. Als je haast hebt kun je de vijver overslaan en terugwandelen richting het parkeerterrein, maar wij gaan voor het volledige rondje.
We genieten van de bomen, die spiegelen in de vijver en proberen op zoveel mogelijk plekken foto’s te maken. Als we aan de andere kant van de vijver lopen komen we weer op een plek waar het gigantisch druk is met vogels. We zien kool-, pimpel- en staartmeesjes en ook hier zien we een goudhaantje. Gelukkig hoeven we verder nergens heen vandaag, want we treuzelen wel heel erg door al die vogels. Als het goudhaantje ook nog een bad neemt in de vijver zijn we helemaal verkocht.
Terug naar de parkeerplaats
Na het goudhaantjes hoogtepunt lopen we verder en komen inderdaad weer terug bij het begin van de vijver. Daaraan gekomen zien we dat de spiegeling aan de andere kant veel mooier is en dat het maar goed is dat we het rondje niet hebben overgeslagen.
We vervolgen onze weg over de mooie bospaden en hebben het idee, dat de zon alweer begint te zakken. Wat zijn die dagen toch kort in de winter. Voordat we het weten zijn we terug bij het parkeerterrein, waar het inmiddels wel wat drukker is geworden, maar er is nog steeds heel veel plek over.
Het mooie weer was maar voor een halve dag, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de wandeling
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook, Pinterest of Threads?
Start: parkeerplaats 2 Nederlandse Veteranen Instituut, Willem van Lanschotlaan 1, 3941 XV Doorn
Provincie: Utrecht
Afstand: 8 kilometer, maar wij maakten er 9 van.
Bewegwijzering: geen deze wandeling kun je niet zonder navigatie-app. lopen.
Link naar het GPX-bestand of naar onze komoot
Link naar de route: https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/kort-en-prachtig-beukenrode/19964/
Ja het was echt een fijne wandeling en ik vrees onze laatste van 2023. Natuurlijk doen we wel een ommetje dichtbij huis, maar op avontuur gaan we niet met dit weer. Dankjewel voor je complimenten en je leuker reactie.
groetjes Adriaan en Laura
Wat een heerlijke blog weer. Wat gaaf dat er zoveel goudhaantjes te zien waren en wat leuk dat ze wilden poseren 😉.
Hoi Maria en Peter,
Ja Doorn is zo leuk en mooi. Echt een aanrader.
Jullie ook fijne dagen en een mooi 2024!
groetjes Adriaan en Laura
Laura en Adriaan,
Bedankt weer voor deze mooie wandeling.
We hebben al vaker gewandeld bij Doorn.
Toch zie je iedere keer weer andere mooie uitzichten enz.
We hopen in het voorjaar weer eens richting Doorn te gaan en willen dan deze wandeling maken.
Fijne feestdagen en de beste wensen voor 2024!
Echt leuk om te lezen Jan, daar doen we het voor.
Fijne dagen en groetjes van Adriaan en Laura
Hi Laura,
Bedankt weer voor jullie mooie, gedetailleerde verslag.
Het gevoel alsof je meeloopt.
Alvast heel fijne dagen en een gezond 2024 met wederom veel wandelplezier.
De alternatieve route was ik vergeten te downloaden, maar we zijn er toch met een omweggetje gekomen. Landgoed Hydepark klinkt ook fantastisch ik ga het googelen.
Jullie ook fijne dagen!
groetjes Adriaan en Laura
Wat een mooie foto’s bij dit verslag. Jammer dat de poort gesloten was. Is in de winter inderdaad op meerdere dagen gesloten. In de route was om die reden een alternatief opgenomen.
Wij hebben recent een route in de buurt gemaakt over het Landgoed Hydepark. Is een route van 6km maar absoluut een hele mooie. Fijne feestdagen en veel wandelplezier in 2024.