Overplaats en wandelbos Groenendaal
Buitenplaatsenpad Hartekamp Overplaats en wandelbos Groenendaal is een onderdeel van het Buitenplaatsenpad van landschap Noord-Holland. Dit pad gaat langs meerdere buitenplaatsen. Deze etappe is 9 kilometer. Als je vroeg bent kun je er reeën tegenkomen. Je komt zeker langs mooie huizen, gebouwen en een bos.
Start: Parkeerplaats Buitenplaats Leyduin, Woestduinweg 4, 2114 BG Vogelenzang
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 4, 5, 9 of 13 ons rondje was 9 kilometer
Bewegwijzering: de drie wandelingen zijn gemarkeerd met ronde stickers met een pijl in het midden.
Link naar komoot.
Link: https://www.landschapnoordholland.nl/activiteiten/routes/buitenplaatsenpad
Een winterse dag
De route bestaat uit drie ommetjes, die je aan elkaar kunt knopen. In november 2019 blogden we al over het Buitenplaatsenpad Leyduin en namen we ons voor om binnenkort de rest van de route te gaan lopen. Zondag 31 januari was het voor één dag winter en rolden wij vreselijk vroeg het bed uit om eindelijk de wandeling af te maken.
We beginnen bij het Rondje Hartekamp & Overplaats. Als we aan komen rijden bij het parkeerterrein is er nog bijna niemand. Gauw de schoenen aan om nog net iets mee te pakken van de zonsopkomst. Daarna kan de wandeling echt beginnen. We moeten de spoorweg, de weg en de vaart over. Dit gaat zoals gewoonlijk tergend langzaam, omdat er op zo’n klein stukje al veel te veel te fotograferen is.
Waar zijn de ezels nou?
Als we eindelijk aan de overkant lopen, zien we een landje met een bord waarop staat dat je de ezels niet mag voeren, want ze zijn op dieet. Het dieet werkt wel heel erg goed, want de ezels zijn verdwenen. Best zielig eigenlijk.
Aan het einde van de Manpadslaan moeten we rechtsaf en lopen we langs de Herenweg. Dit is een drukke weg, maar het valt nu nog mee. Er is wel heel veel te zien.
Een geluksmomentje
We lopen langs huis te Manpad dat van alle kanten op de foto moet. Net voorbij het huis lopen er zomaar reetjes. Ze lopen achter een hek dat daar vast staat om er voor te zorgen dat de reeën de weg niet oprennen. Natuurlijk zit er geen goede lens op het fototoestel, want we hebben net nog met de groothoek het huis gefotografeerd. Maar wat maakt het uit we hebben ze gezien en we hebben het beleefd.
Een stukje voorbij het huis, mogen wij het volgende landgoed verkennen. We lopen tussen de bomen door richting de Hartekamp. Natuurlijk moet ook dit mooie huis op de foto en er staan leuke bankjes voor de signatuuropdracht.
We komen bij de eendenvijver uit en langs de eendenvijver staan allemaal sneeuwklokjes. Volgens Adriaan zijn ze nog niet mooi genoeg voor de foto. Tegen de tijd dat jullie dit blog lezen en de wandeling gaan doen zijn ze vast mooier, of al weer uitgebloeid.
Nog meer geluk
We lopen een ruim rondje om de vijver. Toen we thuis de route bekeken overwogen we nog om dit stukje over te slaan en gewoon om de vijver te lopen. Gelukkig hebben we dat niet gedaan.
Voordat we aan het einde van het pad zijn, zie ik wat bewegen in de bosjes. Vlak voor mijn neus staat een reebok. Adriaan ziet hem eerst niet staan, omdat hij hem niet zo dichtbij verwacht. Het blijken er zes te zijn. Mens en dier blijven onbeweeglijk staan, maar de verleiding is te groot en Adriaan probeert dichterbij te komen. Natuurlijk rennen de reeën er als hazen vandoor.
Er blijft er één achter die niet durft, zij verdwijnt de bosjes weer in. Zou ze later de rest van de sprong (dat is een groep reeën) weer terugvinden? Als ze weg zijn zeg ik: “Dit had ik natuurlijk moeten filmen.” Wat een mooi moment, waar vroeg opstaan toch allemaal goed voor is.
De Griekse bruiloft
Als we bijna in Bennebroek zijn steken we de weg over. Er liggen scherven van een bordje op de grond. Adriaan merkt op dat hier een Griekse bruiloft is gehouden. Dat was wel een heel klein feestje met één bordje…. Ach er mag ook niets in coronatijd.
We moeten eigenlijk meteen rechts een paadje in, maar voor ons zien we zonneharpen. Daar hebben we vandaag nog geen foto van. Dus doen we voor de zoveelste keer een D-tour. Er staat ook een hele leuke bank en achteraf vind ik het jammer dat ik daar niet even op ben gaan zitten. We dachten dat we er nog wel langs zouden komen, maar dat was niet het geval.
Mijmer en focus
Terug weer achter de pijlen aan. We komen langs het Linnaeushof, waar Ilse vroeger heel veel plezier heeft beleefd. Daarna lopen we onder twee stenen poortjes door, waar we even rare foto’s maken en verder maar weer.
Verderop komen we langs een leuk bruggetje en een heuvel met een koepel. Op deze plek stond vroeger een theehuis en nu een koepel met de naam “Mijmer en Focus” en dat doen we dan maar even. Meer focussen (met de camera dan) dan mijmeren.
Soms ontbreken er een paar pijlen, maar Adriaan heeft een GPS-route getekend en zo komen we er wel. We komen bijna niemand tegen alleen een man en een vrouw. De man stampt heel hard met zijn linkervoet. Hij kan daar niets aan doen, maar nu weten we zeker dat we geen reeën meer tegenkomen. We lopen de heuvel weer af en komen uit bij een vijver. Er ligt ijs op, maar nog lang niet genoeg om te schaatsen.
Ze lopen weer verkeerd
Als we verder lopen komen we bij de Prinsenlaan uit. Hier moeten we een stukje naar rechts en daarna naar links, maar die pijl missen we omdat we naar de grond kijken waar weer scherven liggen van een bordje. Nog meer resten van de Griekse bruiloft? Gelukkig hebben we snel door dat we verkeerd gaan en we pakken rap de goede weg weer op.
Wat een drukte in het wandelbos Groenendaal
We lopen terug naar de Herenweg. We komen al wat meer mensen tegen, die net als wij op weg zijn naar Wandelbos Groenendaal. Dit is het enige stuk van de wandeling dat we nog nooit hebben gedaan. Eindelijk gaan we ook dit bos verkennen.
Het valt een beetje tegen. Niet omdat het niet mooi is, maar het is er op sommige plekken erg druk. Er zijn mensen met een hele grote groep aan het sporten of spelen. Moeders gebruiken het gewicht van hun kinderen om de bovenbenen te trainen. En ondertussen maakt de groep heel veel lawaai.
Ik denk dat we nog een keer terug moeten komen en dan met dit gedeelte van de wandeling moeten beginnen. Het stikt er van de vogels en vooral heel veel twitterende roodborsten.
Er is ook een restaurant Landgoed Groenendaal met een bosbar. Waar je iets lekkers kunt halen om te drinken of te eten. Ook hier was het bizar druk. Het is ook geen wonder, want dit kleine bos heeft maar liefst drie parkeerterreinen.
De laatste D-tour van vandaag
In het bos is ook een kinderboerderij, maar deze is vanwege Corona niet open. Het pad wat wij volgen gaat er eigenlijk doorheen maar doordat het gesloten is moeten we er omheen. Voorbij de kinderboerderij zien we een leuk molentje staan en daar moeten we natuurlijk even naar toe.
Op het hek heel dichtbij zit een roodborstje. We hoeven geeneens de lenzen te wisselen zo dichtbij zit hij en hij blijft zitten. We lopen weer terug en belanden in een nog drukker gedeelte van het bos, waar honden en kinderen los mogen lopen. Wat een ellende.
Als je de route van Landschap Noord-Holland volgt loop je het bos uit en ga je via een woonwijk door Heemstede en langs de weg weer terug naar het parkeerterrein. Wij hebben er voor gekozen om een rondje in het bos te lopen en vervolgens via dezelfde weg als we vanochtend liepen terug te lopen.
Groenendaal was niet wat we er van verwachten, maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
“Belangrijk is niet alleen de weg die je gaat, maar het zijn ook de sporen die je achterlaat”.
Meer over ons
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Wat leuk Jacqueline en dat wist ik niet dat het een hoerenhuis was. Leuk hè die feitjes, meestal lees ik het pas achteraf.
groetjes Laura
Hai Laura,
Ik heb een deel van het rondje gelopen, Leyduin en Hartekamp-Overplaats. Geweldige wandeling, leuke foto’s gemaakt.
Weet je dat dat leuke huisje aan het Manpadslaan vroeger een hoerenhuis was?
Groeten,
Jacqueline
Wat leuk Mascha dat je van ons blog hebt genoten. Erg leuk om te lezen. Jammer dat je een blessure hebt. Ik hoop dat je snel hersteld en deze wandeling is zeker een aanrader.
groetjes Laura
Wat een heerlijk verslag! Zo fijn om vroeg op pad te gaan. EN tja luidruchtige sporters… Het is ook mijn frustratie 😉 Je weet gelijk dat je geen vogel of hert meer tegen gaat komen in de weide omtrek haha Nog een reden om vroeg op pad te gaan. Ik zet deze op mijn lijstje voor als ik weer mag wandelen na de blessure.
Ha wat leuk Karen, dat je ons blog weer hebt gelezen en ook leuk dat je er veel in herkent. Groetjes Laura
Geweldig mooi rondje en zeer bekend kom er regelmatig wel met de fiets van uit Haarlem en verder wandelen. In het Groenedaalse bos is het meestal wel druk vooral in het losloop gebied voor de honden. Zo keuk om dingen te herkennen.
Gr
Karen
Ha Irene, als ik het kon had ik het gedaan ook. Ha ha ha. Ja echt een aanrader daar wandelen. Het is onder Haarlem, voor jou wel een stukje rijden.
Inderdaad, dat kon gekker in dat poortje; op de kop met de benen wijd. Hahaha. Ik zoek even op waar dit is.