Een onverwachte vrije dag
Op woensdag 10 februari gaan we weer eens naar de Amsterdamse Waterleidingduinen. Het gebied is groot en je kunt er fantastisch wandelen. We zouden er wel elke week over kunnen bloggen. Adriaan heeft vrij genomen, want een pak sneeuw met een zonnetje heb je niet elke week.
Onderweg in de auto hebben we al lol. Op de radio vraagt een vrouw een liedje aan: “age of aquarius”. De vrouw klinkt niet meer zo jong en dat nummer is natuurlijk ook stokoud. Vervolgens draait de dj een gabber variant van Aquarius. We liggen helemaal in een deuk. Ik zie het voor me een oude vrouw in een gabberoutfit aan het hakken en zagen.
Het Panneland
De stemming zit er goed in. Deze keer parkeren we bij het Panneland. Wat wij eigenlijk liever nooit doen, omdat we een keer een uur er over gedaan hebben om van het parkeerterrein af te komen. Zo ontzettend druk kan het er zijn. Het smalle weggetje naar het parkeerterrein stond toen helemaal vast met auto’s en wij konden er niet langs. Deze keer durven we het aan, want het is heel vroeg en het is woensdag.
We zijn vandaag lekker snel de auto uit, want we hebben de wandelschoenen al aan vanwege de sneeuw. Het avontuur kan beginnen. We zien een handschoen liggen. Dat soort dingen snap ik nooit. Hoe kun je met dit koude weer je handschoenen verliezen. “Kijk” zeg ik “Daar ligt een handschoen, ” Waarop Adriaan naar een vogelnest in een boom wijst: “Kijk daar hangt een muts.” Grapjas!
We gaan weer erg hard vandaag
Het is erg mooi in de Amsterdamse Waterleidingduinen vandaag, maar de hertjes laten zich niet zien bij de ingang. Dus moeten we even doorlopen. Natuurlijk gaat het weer niet zo hard, want om de paar meter moet er een foto worden gemaakt. Dat wij nog vooruit komen vind ik echt bijzonder.
We komen een vrouw tegen die geen gedag zegt. Ik mopper daar een beetje over. Zegt Adriaan: “welke vrouw? Oh je bedoelt die met dat filter.” Ik zou eerder zeggen die vrouw met die gebreide pet. Hij kijkt het eerste naar iemands fototoestel en ik naar de kleding.
Jaaaaa een ijsvogel
Inmiddels hebben we wat hertjes gevonden, die langs één van de kanalen staan te grazen. Wat erg moeilijk is in de sneeuw. Het kanaal is niet bevroren en Adriaan begint te vertellen dat we hier best een ijsvogel tegen zouden kunnen komen. En ja hoor daar zit hij in een boom te loeren naar de vissen. Adriaan moet mooie foto’s maken voor het blog, maar mag voor deze ene keer zijn lens wisselen om de ijsvogel te fotograferen. De ijsvogel vliegt naar de overkant en na een tijdje vliegt hij verder van ons af, dus lopen wij ook maar verder.
Even later komen we er weer één tegen iets verderop aan hetzelfde kanaal. We zien er in het totaal vier en we zien nog meer bijzondere vogels en mijn favoriet het winterkoninkje.
We wijken een stukje van de Roots route af, omdat Adriaan wil kijken of de vossen zich nog laten zien.
Waar blijft die bus nou?
Bij de schuilhut, die wij de bushalte noemen, is natuurlijk weer niks te zien. Alleen mensen en die zien we wel vaker. We lopen nog een stuk door en komen bij water dat er niet uitziet als een waterwinningsgebied. Het lijkt eerder op een soort moeras. We zien niet de verwachte roerdomp, maar wel een paar andere vogels.
We vervolgen weer de wandelroute en ik kom op plekken waar ik nog nooit geweest ben. Adriaan wel, want er zijn tijden geweest dat hij bijna elke vrijdag in de Amsterdamse Waterleidingduinen rondliep.
Een gesprek met de boswachter
We zien de auto van de boswachter staan en de boswachter staat er naast naar de bomen te turen. We maken een praatje met hem. Hij vertelt dat er op de plek waar we staan meestal een ijsvogel zit. “Oh” zeggen wij “We hebben er vandaag al vier gezien.” Verder gaat het gesprek over vogels die we hebben gezien waarvan we niet weten wat voor vogels het zijn. Het blijkt een graspieper te zijn en waarschijnlijk een houtsnip. Ik zeg tegen de boswachter dat Adriaan speciaal vrij heeft genomen om hier te zijn. Waarop de boswachter zegt en ik ben er speciaal voor naar mijn werk gegaan. Ha ha ook al zo’n grapjas. We zeggen de boswachter gedag en hij rijdt weg. Geen ijsvogel vandaag voor de boswachter.
Wij lopen een stukje door en dan zien we boven het water een biddende vogel. Het lijkt wel een kolibrie wat een snelheid. Hij neemt een duik en voordat je het weet zit de ijsvogel lekker een visje te eten in de boom. Wat een fantastisch gezicht. Vijf ijsvogels op één dag onze dag kan niet meer stuk.
We lopen en lopen en we genieten en we hebben het niet eens meer koud. Wat een mooie route weer. Ik weet zeker dat de route ook erg mooi is zonder sneeuw. Natuurlijk komen we veel damhertjes tegen.
Gelukkig heb ik geen verstand van langlaufen
We eten onze broodjes op bij de volgende bushalte, die we tegenkomen. Volgens mij zijn de vleeswaren bevroren, maar het smaakt best.
We komen twee langlaufers tegen. De man probeert een heuveltje op te komen, maar hij glijdt steeds terug. Volgens mij moet je een soort van schaatsend omhoog, maar ik ski alleen maar op de WII-sport dus ik heb er geen verstand van. De man probeert het gewoon voetje voor voetje en houdt zijn ski’s recht. Zijn vrouw zegt “ik zie het al” en doet de ski’s af. Terwijl wij naar haar zit te kijken ligt de man languit op de grond.
Karma is a bitch
Als we doorlopen ben ik bang om te vallen omdat ik zo hard gelachen heb om die arme man. Je weet wel karma, maar gelukkig blijf ik gewoon recht opstaan.
Dichtbij de uitgang willen we nog een grappige foto maken. Ik schep wat sneeuw in mijn handen en gooi het over me heen. De sneeuw klontert een beetje en ik heb niet alleen mijn handen gebruikt om sneeuw te scheppen maar ook mijn fototoestel. Goed merk hoor Nikon kan heel veel hebben. Van stuiteren over straat tot sneeuwscheppen en hij doet het nog steeds.
Nog meer gevonden voorwerpen
Terug bij de ingang heeft het paar handschoenen gezelschap gekregen van een gezellige muts (dit keer een echte). Hebben die mensen het niet koud dan? Boshut ’t Panneland is inmiddels open voor take away, maar ik wil naar huis. Lekker naar ons eigen toilet.
De vrije dag is weer omgevlogen maar gelukkig hebben we de foto’s nog.
Meer over ons en informatie over de route
Op deze pagina kun je je abonneren, dan hoef je geen blog meer te missen. Volg je ons al op Instagram, Facebook of Pinterest?
Start: Ingang Panneland, Vogelenzangseduinweg 2, Vogelenzang
Provincie: Noord-Holland
Afstand: 8 of 11 kilometer
Link naar komoot
Bewegwijzering: Geen, wij hebben de GPS gedownload. Je kunt ook een beschrijving downloaden via de website van waternet
Entree: € 1,50 per persoon en parkeren kost € 2,50
Ja altijd mooi in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Leuk dat je je gesubscribed hebt, dan blijf je op de hooogte.
groetjes Laura
Super Maria, zo leuk je reactie. Moeten jullie ook een keer gaan wandelen. Het is fantastisch in de AWD.
Fijn dat jullie genoten hebben van jullie vrije dag. Ik heb heerlijk genoten van de prachtige foto’s van het sneeuwlandschap, de dieren en het leuke verhaal erbij!
Schitterend, prachtige foto’s en wederom een mooi verhaal
Weer van genoten hoewel ik wel heel achter loop met het lezen van de blogjes🙄
Groetjes karen
Leuk Karin dat je zo meegeniet en bedankt voor al je complimenten.
groetjes Laura
Wat een prachtige plaatjes en wat een mooie dag hè. Die graspieper, wat een dotje. En vijf ijsvogels en al die lol. Jullie hebben genoten en ik ook, dank weer!